Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

τέκνον Δημοφόων, ξείνη σε πυρὶ ἔνι πολλῷ κρύπτει, ἐμοὶ δὲ γόον καὶ κήδεα λυγρὰ τίθησιν.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Δημήτραν 27:1)
ἀλλ’ ἐνὶ Χαλκιόπησ γενεῇ τάδε λυγρὰ τετύχθαι.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 3 10:37)
τοῖα κατακνώσσουσα μινυνθαδίῳ νέον ὕπνῳ λεύσσω ὀνείρατα λυγρά, τά τισ θεὸσ ἀκράαντα θείη, μηδ’ ἀλεγεινὸν ἐφ’ υἱάσι κῆδοσ ἕλοιο.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 3 12:15)
καὶ μετὰ ταῦτα τυραννοῦντοσ ἔφη, εἰ δὲ πεπόνθατε λυγρὰ δι’ ὑμετέραν κακότητα, μὴ θεοῖσιν ταύτην μοῖραν ἐπαμφέρετε·
(디오도로스 시켈로스, Library, fragmenta libri ix, chapter 20 5:1)
οἰκτρὰ δὲ πάσχουσ’ ἱκετεύω σὸν ἐμοὶ παῖδα ταλαίνᾳ ’ν χερὶ θεῖναι νέκυν, ἀμφιβαλεῖν λυγρὰ μέλη παιδὸσ ἐμοῦ.
(에우리피데스, Suppliants, choral, antistrophe 23)
τοῖα Διὸσ θυγάτηρ ἔχε φάρμακα μητιόεντα, ἐσθλά, τά οἱ Πολύδαμνα πόρεν Θῶνοσ παράκοιτισ Αἰγυπτίη, τῇ πλεῖστα φέρει ζείδωροσ ἄρουρα φάρμακα, πολλὰ μὲν ἐσθλὰ μεμιγμένα, πολλὰ δὲ λυγρά.
(헤로도토스, The Histories, book 2, chapter 116 5:2)
ὁ δὲ ἐν τούτῳ τῷ κακῷ ἐχόμενοσ, ὥστε τρέχων περὶ τῆσ ψυχῆσ πρό τε τοῦ θανάτου πεισόμενοσ πολλά τε καὶ λυγρά, ἔργον ἐργάσατο μέζον λόγου.
(헤로도토스, The Histories, book 9, chapter 37 3:1)
Φόρκυϊ δ’ αὖ Κητὼ Γραίασ τέκε καλλιπαρῄουσ ἐκ γενετῆσ πολιάσ, τὰσ δὴ Γραίασ καλέουσιν ἀθάνατοί τε θεοὶ χαμαὶ ἐρχόμενοί τ’ ἄνθρωποι, Πεμφρηδώ τ’ ἐύπεπλον Ἐνυώ τε κροκόπεπλον, Γοργούσ θ’, αἳ ναίουσι πέρην κλυτοῦ Ὠκεανοῖο ἐσχατιῇ πρὸσ Νυκτόσ, ἵν’ Ἑσπερίδεσ λιγύφωνοι, Σθεννώ τ’ Εὐρυάλη τε Μέδουσά τε λυγρὰ παθοῦσα.
(헤시오도스, 신들의 계보, Book Th. 29:1)
τὸ τρίτον Ὕδρην αὖτισ ἐγείνατο λυγρὰ ἰδυῖαν Λερναίην, ἣν θρέψε θεὰ λευκώλενοσ Ἥρη ἄπλητον κοτέουσα βίῃ Ἡρακληείῃ.
(헤시오도스, 신들의 계보, Book Th. 32:5)
τοὔνεκ’ ἄρ’ ἀνθρώποισιν ἐμήσατο κήδεα λυγρά.
(헤시오도스, 일과 날, Book WD 7:5)
ἀνθρώποισι δ’ ἐμήσατο κήδεα λυγρά.
(헤시오도스, 일과 날, Book WD 13:7)
ἄλλα δὲ μυρία λυγρὰ κατ’ ἀνθρώπουσ ἀλάληται·
(헤시오도스, 일과 날, Book WD 13:10)
τὰ δὲ λείψεται ἄλγεα λυγρὰ θνητοῖσ ἀνθρώποισι·
(헤시오도스, 일과 날, Book WD 22:17)
καί ῥ’ ὁπότ’ ἄν τίσ μιν βλάπτῃ σκολιῶσ ὀνοτάζων, αὐτίκα πὰρ Διὶ πατρὶ καθεζομένη Κρονίωνι γηρύετ’ ἀνθρώπων ἄδικον νόον, ὄφρ’ ἀποτίσῃ δῆμοσ ἀτασθαλίασ βασιλέων, οἳ λυγρὰ νοεῦντεσ ἄλλῃ παρκλίνωσι δίκασ σκολιῶσ ἐνέποντεσ.
(헤시오도스, 일과 날, Book WD 30:6)
μή μ’ ἔρεθε σχετλίη, μὴ χωσαμένη σε μεθείω, τὼσ δέ σ’ ἀπεχθήρω ὡσ νῦν ἔκπαγλ’ ἐφίλησα, μέσσῳ δ’ ἀμφοτέρων μητίσομαι ἔχθεα λυγρὰ Τρώων καὶ Δαναῶν, σὺ δέ κεν κακὸν οἶτον ὄληαι.
(호메로스, 일리아스, Book 3 46:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION