헬라어 문장 내 검색 Language

Ἢν δὲ ἐπὶ τὸ ἀγαθὸν τράπηται, αἱμορραγίη διὰ Ῥινῶν λάβρωσ, εὖτε ἀθρόον λύεται ἡ νοῦσοσ· ἕπεται καὶ ὕπνοσ καὶ ἀναγωγὴ φλεγμάτων , ἔπειτα δὲ χολωδέων λεπτῶν, ἐπὶ δὲ μᾶλλον λεπτοτέρων, αὖθισ δὲ διαίμων, παχέων, σαρκοειδέων.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ι’. Περὶ Πλευρίτιδοσ.133)
ἢ γὰρ εἰσ ἔκτασιν λύεται, ἢ ἀκρατὶ τὰ οὖρα ἐκχέει, ἢ ξυνειλέεται ἐσ ἑωυτέην, εὖτε, ὅταν πλησθῇ οὔρου, οὐ διί̈ησιν.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.124)
Ἢν χολῆσ ξανθῆσ, λεκιθώδεοσ , ἢ κροκοει δέοσ, ἢ τῆσ μελαγχλώρου, ἐσ τὸ παντελὲσ ἀνάχυσισ ἀπὸ τοῦ σπλάγχνου γένηται, τὸ πάθοσ ἴκτεροσ κικλήσκεται, χαλεπὸν μὲν ἐν ὀξέσι· οὐ γὰρ μόνον πρὸ ἑβδόμησ κτείνει φανὲν, ἀλλὰ καὶ μετὰ ἑβδόμην ἔκτεινε μυρίουσ · σπανίωσ δὲ εὖτε ἔκρινε πυρετὸν ἐσ τέλοσ τὸ πάθοσ, ἀλλ’ αὐτὸσ οὐ Ῥηϊδίωσ λύεται.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.300)
Κοιλίη, σπλάγχνον πεπτήριον, κάμνει τὴν πέψιν, ὁκότε διάρροια τὸν ἄνθρωπον ἴσχει· καὶ ἔστιν ὑγρῆσ τροφῆσ ἀπέπτου ἡ διάρροια· ἀλλ’ ἢν μὴ ἐπὶ σχεδίου τῆσ αἰτίησ γίγνοιτο τόδε ἐσ μίην ἢ δευτέρην ἡμέρην μούνην, πρὸσ δὲ καὶ ὅλοσ ὁ ἄνθρωποσ ἀσθενέει, ἀτροφίῃ τοῦ σκήνεοσ, χρονίη νοῦσοσ ἡ κοιλιακ ὴ γίγνεται, ἀτονίῃ τοῦ πέσσοντοσ θερμοῦ, καὶ ψύξι τῆσ κοιλίησ · εὖτε λύεται μὲν ἐσ θερμὸν ἡ τροφή· ἀλλ’ οὐκ ἐκπέσσει θερμὸν, οὐδὲ ἐσ χυμὸν οἰκεῖον τρέπει, ἡμιτελέα δὲ λείπει ἀδρανείῃ τοῦ τέλεοσ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.163)
ἀλλὰ κἢν βαδίζῃ, λύεται τὰ μέλεα, φλέβεσ κροτάφων ἐπηρμέναι, ἀτροφίῃ γὰρ κοιλοκρόταφοι, ἐπίφλεβοι δὲ καὶ παντὶτῷ σώματι.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.167)
οὐ γὰρ κρίσεσι τάδε τὰ πάθεα λύεται, εἰ καὶ καύσου ἐάσι ἰδέαι.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ια’. Θεραπεία Σατυριάσεωσ.270)
εἰ γὰρ ἐνταῦθα τὸ αἰσχρόν ἐστι, τί μᾶλλον ἐάν γε μένωσι λύεται, ἑώσ ἂν τὸ τυχεῖν ἓν τῶν ἀδυνάτων;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸ ἐναντίον 11:1)
καίτοι φρουρὰν μὲν ἤδη τινὲσ ἐγκαταστᾶσαν ἐξέβαλον καὶ ὑποκύψαντεσ βίᾳ κατέδραμον, καὶ πάνθ’ ὡσ εἰπεῖν ὅσ’ ἂν ἐκ προσαγωγῆσ πραχθῇ ῥᾳδίωσ ἐπὶ καιροῦ λύεται·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ δ# ὑπὲρ Θηβαίων δεύτερος 5:6)
εἰ γάρ ἐστι διπλοῦν καὶ μὴ ἀεὶ μὲν τὰ βέλτιστα λέγουσιν οἱ ῥήτορεσ, ἔστι δ’ ὅτε καὶ τὰ βέλτιστα, ἢ νὴ Δί’ οἱ μὲν οὕτωσ, οἱ δὲ ἐκείνωσ λέγουσιν, ὁ κολακείαν ὁριζόμενοσ τὴν ῥητορικὴν εἶναι λόγοσ ἐν βραχεῖ λύεται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 85:12)
εἰ γὰρ ἦν ὁ ἥλιοσ αἴτιοσ, εἶργεν ἂν τοῦ θέρουσ ἔτι μᾶλλον τὴν ἀνάβασιν, ἰσχυρότατόσ γ’ ὢν αὐτὸσ αὑτοῦ τότε κἀκεῖ πολλῷ, ὥστ’ αὐτὸ ἐν αὑτῷ λύεται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 12:7)
οὐ μὴν ἀλλ’ εἴ τισ προσθῇ τὸ ἐν τῷ διορισμῷ προσκείμενον, κἀκεῖ λύεται τὸ λεχθέν.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 138:1)
ἡμῖν δὲ λύεται τοῦτο εὐλόγωσ τῷ τρίτον τι εἶναι.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 12 132:2)
λύεται δὲ καὶ τοῦτο τὸν αὐτὸν τρόπον·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 12 132:4)
ἔτι λύεται κατὰ τὸν διορισμὸν τοῦ ἀδικεῖν·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 5 128:5)
ὅλωσ δὲ λύεται τὸ αὑτὸν ἀδικεῖν καὶ κατὰ τὸν διορισμὸν τὸν περὶ τοῦ ἑκουσίωσ ἀδικεῖσθαι.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 5 154:6)

SEARCH

MENU NAVIGATION