Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἀσινέστερον δὲ λύει ἱδρὼσ, ἢν πολὺσ ἐκρυῇ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.269)
λύει γὰρ τὸν ῥυθμόν.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., chapter 13 16:2)
καὶ ἐπειδὴ ὡραῖον ἦν, καλέσασ τὰσ Νύμφασ λύει τὸ ῥάμμα, καὶ γίγνεται δὴ οὕτωσ ὁ Διόνυσοσ διχόθεν προσήκων τῷ πατρί.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Διόνυσος 2:2)
οὐ γὰρ λύει τὴν ἐκείνων κατηγορίαν ἡ μὴ Θηβαίων δύναμισ νῦν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ δ# ὑπὲρ Θηβαίων δεύτερος 5:12)
καὶ μὴν στάσισ μὲν εἰρήνην λύει, πόλεμοσ δὲ στάσιν ἔστιν ᾗ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ ὁμονοίασ ταῖσ πόλεσιν 15:9)
πολλὰ γὰρ τῶν δοκούντων δημοτικῶν λύει τὰσ δημοκρατίασ καὶ τῶν ὀλιγαρχικῶν τὰσ ὀλιγαρχίασ.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 5 192:1)
οὐ γὰρ ὅτι οὐκ εἰκόσ λύει ὁ ἐνιστάμενοσ, ἀλλ’ ὅτι οὐκ ἀναγκαῖον·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 25 9:1)
δῆλον γὰρ ὅτι λύει μὲν ἢ δείξασ ἢ ἔνστασιν ἐνεγκών, ἀνταποδείκνυσι δὲ τὸ ἀντικείμενον, οἱο͂ν εἰ ἔδειξε ὅτι γέγονεν, οὗτοσ ὅτι οὐ γέγονεν, εἰ δὲ ὅτι οὐ γέγονεν, οὗτοσ ὅτι γέγονεν·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 26 3:2)
ἔτι δὲ τρίτον ὃ λύει τὸν σοφιστικὸν λόγον·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 2 13:3)
αὐτίκα μὲν πόλεων κρήδεμνα λύει, πᾶσι δ’ ἀνθρώποισ μοναρχήσειν δοκεῖ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 10 1:2)
τὴν γὰρ ὑμετέραν ψῆφον, ἣν ὀμωμοκότεσ περὶ πάντων φέρετε, λύει καὶ ποιεῖ τοῦ μηδενὸσ ἀξίαν ὁ τουτουὶ νόμοσ, οὐχ ἵνα κοινῇ τι τὴν πόλιν ὠφελήσῃ πῶσ γάρ;
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Τιμοκράτους 3:1)
λυσιτελὲσ δ’ ὅτι λύει τὰ τελούμενα εἰσ αὐτό, ὥστε τὴν ἀντικατάλλαξιν τὴν ἐκ τῆσ πραγματείασ ὑπεραίρειν τῇ ὠφελείᾳ·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ISTORIWN Z, Kef. a'. ZHNWN 99:3)
καὶ κατὰ τὸν αὐτὸν ἄρχοντα τὴν δεκάτην, ἐν ᾗ πειρᾶται διδάσκειν, ὅτι λύει τὴν εἰρήνην Φίλιπποσ καὶ πρότεροσ ἐκφέρει τὸν πόλεμον, ἧσ ἐστιν ἀρχή·
(디오니시오스, Ad Ammaeum, chapter 10 3:2)
ἅπασ γάρ ἐστιν ὁ κατάλογοσ αὐτῷ τοιοῦτοσ καὶ πολλὰ ἄλλα, ἐν οἷσ ἀναγκασθεὶσ ὀνόματα λαμβάνειν οὐ καλὰ τὴν φύσιν ἑτέροισ αὐτὰ κοσμεῖ καλοῖσ καὶ λύει τὴν ἐκείνων δυσχέρειαν τῇ τούτων εὐμορφίᾳ.
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 1636)
καὶ γὰρ συντίθησί ποτε ἀφελῶσ τὰ ὀνόματα καὶ λύει τὴν περίοδον εὐγενῶσ καὶ τὰ περίεργα σχήματα καὶ φορτικὰ φεύγει καὶ μάλιστα ἐν τοῖσ συμβουλευτικοῖσ τε καὶ δικανικοῖσ λόγοισ, ἀλλ’ ὡσ ἐπὶ τὸ πολὺ τῷ ῥυθμῷ δουλεύοντοσ καὶ τῷ κύκλῳ τῆσ περιόδου καὶ τὸ κάλλοσ τῆσ ἀπαγγελίασ ἐν τῷ περιττῷ τιθεμένου κοινότερον εἴρηκα περὶ αὐτοῦ.
(디오니시오스, De Isocrate, chapter 3 1:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION