Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

τοῦτο δὲ ἦν ἄρα ἀγχόνη καὶ λύπη τούτῳ.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 385)
λύπη δ’ ἄμισθόσ ἐστί σοι ξυνέμποροσ;
(아이스킬로스, Libation Bearers, episode, anapests 1:4)
"ἐγὼ δέ, πάτερ Ἀντώνιε ̔πατέρα γὰρ εἶναι σέ μοι δικαιοῦσιν αἵ τε Καίσαροσ ἐσ σὲ εὐεργεσίαι καὶ ἡ σὴ πρὸσ ἐκεῖνον χάρισ̓, τῶν σοι πεπραγμένων ἐπ’ ἐκείνῳ τὰ μὲν ἐπαινῶ καὶ χάριν αὐτῶν ὀφλήσω, τὰ δ’ ἐπιμέμφομαι, καὶ λελέξεται μετὰ παρρησίασ, ἐσ ἣν ἡ λύπη με προάγει.
(아피아노스, The Civil Wars, book 3, chapter 2 7:1)
διὰ τόδε καὶ μελαγχολικοὺσ καὶ φυσώδεασ τούσδε ἐκίκλησκον οἱ πρόσθεν· μετεξετέροισι δὲ οὔτε φῦσα οὔτε μέλαινα χολὴ ἐγγίγνεται , ὀργὴ δὲ ἄκρητοσ καὶ λύπη καὶ κατηφείη δεινή.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.34)
ἢν μὲν ὦν τῶν ἄνω τι λυπῇ, πρόεισι γυναικηί̈ων ἔξω.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ια’. Θεραπεία Σατυριάσεωσ.303)
Τῶν ἐν τοῖσ αἰδοίοισι νεύρων ἡ φλεγμασίη ὄρθιον ἀνίσχει τὸ αἰδοῖον, ξὺν ἐπιθυμίῃ καὶ λύπῃ ἀφροδισίων ἔργων πρήξιοσ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ια’. Θεραπεία Σατυριάσεωσ.319)
οὐ γὰρ δή που σὺ μὲν ζημίαν ποιεῖ ἐμοῦ τοῖσ ἐμαυτοῦ χαίροντοσ, ἐγὼ δ’ οὐ ποιήσομαι κέρδοσ, ἂν σὺ λυπῇ διὰ ταῦτα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 24:12)
λέγω δὲ πάθη μὲν τὰ τοιαῦτα, θυμὸν φόβον αἰδῶ ἐπιθυμίαν, ὅλωσ οἷσ ἕπεται ὡσ ἐπὶ τὸ πολὺ ἡ αἰσθητικὴ ἡδονὴ ἢ λύπη καθ’ αὑτά.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 46:2)
αἱ μὲν γὰρ δυνάμεισ καὶ αἱ ἕξεισ τῶν παθημάτων, τὰ δὲ πάθη λύπῃ καὶ ἡδονῇ διώρισται·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 75:1)
ἔτι καὶ ἡδονὴ καὶ λύπη ἐν ἀμφοτέροισ ἔνεστι.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 139:4)
περὶ μὲν γὰρ τὰ προαιρετὰ τυγχάνουσιν οὖσαι, ἡ δὲ προαίρεσισ περὶ τὸ ἀγαθὸν καὶ κακὸν καὶ τὰ φαινόμενα, τοιαῦτα δὲ φύσει ἡδονὴ καὶ λύπη.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 200:2)
τοῖσ γὰρ ἄλλην τινὰ προσδεχομένοισ λύπην ἑτέρα μὲν ἄν τισ ἴσωσ λύπη γένοιτο καὶ πάθοσ ἕτερον, φόβοσ δ’ οὐκ ἔσται, οἱο͂ν εἴ τισ προορῷτο ὅτι λυπήσεται λύπην ἣν οἱ φθονοῦντεσ λυποῦνται, ἢ τοιαύτην οἱάν οἱ ζηλοῦντεσ ἢ οἱ αἰσχυνόμενοι.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 29:1)
μάλιστα γὰρ δοκεῖ συνῳκειῶσθαι τῷ γένει ἡμῶν, διὸ παιδεύουσι τοὺσ νέουσ οἰακίζοντεσ ἡδονῇ καὶ λύπῃ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 3:1)
οὐ γάρ φασιν, εἰ ἡ λύπη κακόν ἐστι, τὴν ἡδονὴν ἀγαθὸν εἶναι·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 18:1)
καὶ οὗ γένεσισ ἡ ἡδονή, τούτου ἡ λύπη φθορά.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 26:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION