헬라어 문장 내 검색 Language

κἀγὼ μὲν οὕτω, χὤστισ ἔστ’ ἀνὴρ σοφόσ,λογίζομαι τἀληθέσ, εἰσ ἀνδρὸσ φύσινσκοπῶν δίαιτάν θ’, ἥντιν’ ἡμερεύεται.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1523)
κᾆτ’ ἐπειδὰν ὦ μόνοσ, στένω κέχηνα σκορδινῶμαι πέρδομαι, ἀπορῶ γράφω παρατίλλομαι λογίζομαι, ἀποβλέπων ἐσ τὸν ἀγρὸν εἰρήνησ ἐρῶν, στυγῶν μὲν ἄστυ τὸν δ’ ἐμὸν δῆμον ποθῶν, ὃσ οὐδεπώποτ’ εἶπεν, ἄνθρακασ πρίω, οὐκ ὄξοσ οὐκ ἔλαιον, οὐδ’ ᾔδει "πρίω," ἀλλ’ αὐτὸσ ἔφερε πάντα χὠ πρίων ἀπῆν.
(아리스토파네스, Acharnians, Prologue 1:16)
ἕνα γὰρ ἐκεῖνον ὄντα δύο λογίζομαι, μεγάλουσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 14 2:4)
ἕτερον δέ, προῖκα τὰ πράγματα κρίνω καὶ λογίζομαι, καὶ οὐδὲν λῆμμ’ ἂν οὐδεὶσ ἔχοι πρὸσ οἷσ ἐγὼ πεπολίτευμαι καὶ λέγω δεῖξαι προσηρτημένον.
(데모스테네스, Speeches, Περὶ τῆσ Εἰρήνης 15:1)
ἐγὼ τοίνυν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, λογίζομαι·
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Β 9:1)
βούλομαι δ’ εἰπεῖν πρὸσ ὑμᾶσ ἐξ ὧν ὑπὲρ τῶν πραγμάτων οὕτω φοβοῦμαι, ἵν’, εἰ μὲν ὀρθῶσ λογίζομαι, μετάσχητε τῶν λογισμῶν καὶ πρόνοιάν τιν’ ὑμῶν γ’ αὐτῶν, εἰ μὴ καὶ τῶν ἄλλων ἄρα βούλεσθε, ποιήσησθε, ἂν δὲ ληρεῖν καὶ τετυφῶσθαι δοκῶ, μήτε νῦν μήτ’ αὖθισ ὡσ ὑγιαίνοντί μοι προσέχητε.
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Γ 24:1)
ὅτι δ’ οὐδ’ ἂν ἐναντιωθῆναί μοι δοκεῖ τῇ πράξει ταύτῃ νῦν Ἀρτεμισία τῆσ πόλεωσ οὔσησ ἐπὶ τῶν πραγμάτων, μίκρ’ ἀκούσαντεσ σκοπεῖτε εἴτ’ ὀρθῶσ λογίζομαι ταῦτ’ εἴτε μή.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Ὑπὲρ τῆσ Ῥοδίων Ἐλευθερίας 15:1)
ἀπὸ τοίνυν ταύτησ πεμπταῖα λογίζομαι τὰ παρ’ ὑμῶν ἐν τοῖσ Φωκεῦσι γενέσθαι·
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 78:1)
μηδεὶσ ὑμῶν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, νομίσῃ μήτ’ ἰδίασ ἔχθρασ ἐμὲ μηδεμιᾶσ ἕνεχ’ ἥκειν Ἀριστοκράτουσ κατηγορήσοντα τουτουί, μήτε μικρὸν ὁρῶντά τι καὶ φαῦλον ἁμάρτημ’ ἑτοίμωσ οὕτωσ ἐπὶ τούτῳ προάγειν ἐμαυτὸν εἰσ ἀπέχθειαν, ἀλλ’ εἴπερ ἄρ’ ὀρθῶσ ἐγὼ λογίζομαι καὶ σκοπῶ, ὑπὲρ τοῦ Χερρόνησον ἔχειν ὑμᾶσ ἀσφαλῶσ καὶ μὴ παρακρουσθέντασ ἀποστερηθῆναι πάλιν αὐτῆσ, περὶ τούτου μοί ἐστιν ἅπασ’ ἡ σπουδή.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 2:1)
ἀλλ’ ἐγὼ τὸν ἐκ γῆσ πλοῦτον οὐκ ἐν μιᾷ τίθεμαι καρπῶν ἰδέᾳ οὐδ’ εἰσέρχεταί με ζῆλοσ οἰκήσεωσ, ἐν ᾗ μόνον εἰσὶν ἄρουραι πίονεσ, τῶν δ’ ἄλλων οὐδὲν ἢ βραχύ τι χρησίμων, ἀλλ’ ἥτισ ἂν εἰή πολυαρκεστάτη τε καὶ τῶν ἐπεισάκτων ἀγαθῶν ἐπὶ τὸ πολὺ ἐλάχιστον δεομένη, ταύτην κρατίστην εἶναι λογίζομαι.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 36 4:2)
καὶ τὰσ μὲν ἐπιεικεῖσ καὶ φιλανθρώπουσ διανοίασ τε καὶ πράξεισ αὐτῶν Ἑλληνικὰσ εἶναι λογίζομαι, τὰσ δ’ ὠμὰσ καὶ θηριώδεισ, ἄλλωσ τε κἂν περὶ συγγενεῖσ τε καὶ φίλουσ γίνωνται, βαρβαρικάσ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 14, chapter 6 14:1)
ἀλλ’ εἴπερ ἆρ’ ὀρθῶσ ἐγὼ λογίζομαι καὶ σκοπῶ, περὶ τοῦ Χερόνησον ἔχειν ὑμᾶσ ἀσφαλῶσ καὶ μὴ παρακρουσθέντασ ἀποστερηθῆναι πάλιν αὐτῆσ, περὶ τούτου ἐστί μοι ἅπασα ἡ σπουδή.
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 256)
ἰαμβεῖον γάρ ἐστι καὶ τοῦτο τρίμετρον ὀρθόν ἀλλ’ εἴπερ ἆρ’ ὀρθῶσ ἐγὼ λογίζομαι, τοῦ ἄρα συνδέσμου μακρὰν λαμβάνοντοσ τὴν προτέραν συλλαβήν.
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 2544)
σκέψαι δὲ τὴν σὴν ἐλπίδ’ ᾗ λογίζομαι·
(에우리피데스, Heracles, episode 4:14)
τὸν γὰρ δὴ ἕτερον διεφθαρμένον τὴν ἀκοὴν οὐκ εἶναί μοι λογίζομαι.
(헤로도토스, The Histories, book 1, chapter 38 3:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION