Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

τῶ καὶ ὅτ’ ἠλεμάτωσ Κόλχοι μάθον ἀντιόωντεσ, καί σφεασ ἠὲ θέμιστασ ἑὰσ εἴρυσθαι ἄνωγεν, ἢ λιμένων γαίησ τ’ ἀποτηλόθι νῆασ ἐέργειν, δὴ τότε μιν βασιλῆοσ ἑοῦ τρομέοντασ ἐνιπὰσ δέχθαι μειλίξαντο συνήμονασ·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 19:20)
ἔθνη τε γὰρ πάντα καὶ βασιλέεσ, ὅσοι σύμμαχοι, καὶ πόλεισ, οὐχ ὅσαι μόνον ὑποτελεῖσ, ἀλλὰ καὶ ὅσαι ἑαυτὰσ ἐγκεχειρίκεσαν ἐπὶ συνθήκαισ ἔνορκοι καὶ ὅσαι διὰ συμμαχίαν ἤ τινα ἀρετὴν ἄλλην αὐτόνομοί τε καὶ φόρων ἦσαν ἀτελεῖσ, τότε πᾶσαι συντελεῖν ἐκελεύοντο καὶ ὑπακούειν, χώρασ τε ἔνιαι καὶ λιμένων κατὰ συνθήκασ σφίσι δεδομένων ἀφῃροῦντο.
(아피아노스, The Civil Wars, book 1, chapter 11 8:2)
Πομπήιοσ μὲν οὖν ἐν Μεσσήνῃ λιμένων ἔνδον ἦν, αἱ δὲ τοῦ Καίσαροσ νῆεσ αὖθισ περὶ τραχεῖαν ἀκτὴν καὶ δύσορμον ἀρασσόμεναι ταῖσ τε πέτραισ καὶ ἀλλήλαισ ἐπεφέροντο, οὐδὲ τῶν πληρωμάτων σφίσιν ὥστε διακρατεῖν ἐντελῶν ὄντων.
(아피아노스, The Civil Wars, book 5, chapter 10 1:5)
ὅθεν ἠπόρουν ἀγορᾶσ οἱ Ταραντῖνοι, ἑώσ ἐπελθὼν αὐτοῖσ ὁ Ἀννίβασ ἐδίδαξε λεωφόρον ὁδόν, ἣ διὰ μέσησ τῆσ πόλεωσ ἔφερεν ἀπὸ τῶν λιμένων ἐπὶ τὴν νοτιον θαλασσαν, ὀρύξαντασ, ἰσθμὸν ἕτερον ποιήσασθαι.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 6 3:2)
εἰ μὲν οὖν ἔτι τῆσ ἀρχῆσ ἐφίεσθε καὶ δυσμεναίνετε ἡμῖν ὡσ ἀφῃρημένοι καὶ καιροφυλακεῖτε, δεῖ τῆσδε τῆσ πόλεωσ ὑμῖν καὶ λιμένων τοιῶνδε καὶ νεωρίων καὶ τειχῶν ἐσ στρατοπέδου τρόπον εἰργασμένων.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 12 9:10)
Ἀρχομένου δ’ ἦροσ ὁ μὲν Σκιπίων ἐπεχείρει τῇ τε Βύρσῃ καὶ τῶν λιμένων τῷ καλουμένῳ Κώθωνι, ὁ δὲ Ἀσδρούβασ νυκτὸσ ἐνεπίμπρη τὸ μέροσ τοῦ Κώθωνοσ τὸ τετράγωνον.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 19 1:1)
ὁ δὲ τῇ πόλει παραστρατοπεδεύων καὶ συνεχῶσ τῶν λιμένων πειρώμενοσ καὶ ἀποτυγχάνων, ἀνέμενε τὸ πεζὸν ἐκ τῆσ Ἀσίασ οἱ παραγενέσθαι.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 4 3:7)
καὶ πάλιν ἐν γένει οἰκοδομήματα μέν γε καὶ κόσμον ἱερῶν καὶ λιμένων καὶ τῶν ἀκολούθων τούτοισ τοσοῦτον καὶ τοιοῦτον κατέλιπον ἡμῖν ὥστε μηδενὶ τῶν ἐπιγιγνομένων ὑπερβολὴν λελεῖφθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ περιβολῆσ. 3:5)
ἔτι δὲ ἡ τῆσ θαλάττησ τε καὶ γῆσ διὰ τῶν λιμένων συζυγία καὶ συμφωνία, τῶν δ’ αὖ πεδίων καὶ τῶν ὀρῶν ἡ σὺν ὡρ́ᾳ μίξισ καὶ χάρισ οὐ τῶν ὅπου τισ ἂν εἴποι συμβεβηκότων οἶμαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 11:6)
μόνον δὲ Αἰγαῖον οὐδὲ ἀτρύγετον ἔξεστιν εἰπεῖν, οὐ γὰρ γυμνὸσ οὐδὲ ἄκαρπόσ ἐστιν, ἀλλὰ διαφερόντωσ μὲν εὐοίνοσ, εὔφοροσ καὶ σίτου καὶ πάντων ὁπόσα ὡρ͂αι φύουσιν, εὐίχθυσ δὲ καὶ εὔθηροσ οἱάν μάλιστα Ὅμηροσ εἶναι ἔφη τὴν τῶν εὐδαιμόνων δεῖν θάλατταν, χρείασ πάσασ καὶ πάσασ ἡδονὰσ καὶ θεάματα ἔχων, μεστὸσ μὲν λιμένων, μεστὸσ δὲ ἱερῶν, μεστὸσ δ’ αὐλῶν καὶ παιάνων καὶ πηγῶν καὶ ποταμῶν, Διονύσου μὲν τροφεὺσ ὢν, Διοσκούροισ δὲ καὶ Νύμφαισ ὁμοίωσ κεχαρισμένοσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸ Αἰγαῖον πέλαγος 5:3)
πόδεσ μὲν ἐπ’ ἠιόνων καὶ λιμένων καὶ ἀλσῶν ἐρειδόμενοι, μεσότησ δὲ ἴσον τοῦ πεδίου τε ὑπεραίρουσα καὶ τῶν ἄνωθεν ἀπολείπουσα, ἐσχατιὰ δὲ μεσημβρινὴ κατὰ μικρὸν ὑψουμένη, δι’ ὁμοίου τοῦ παντὸσ λάθρα λήγουσα εἰσ ἀκρόπολιν, σκοπιὰν τῆσ τε θαλάττησ καὶ τῆσ πόλεωσ ἔχουσαν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Μονῳδία ἐπὶ Σμύρνῃ 2:1)
ὃ τοίνυν οὐδενὸσ ἧττον ἐθαυμάσθη τῶν εἰρημένων, ὅτε γὰρ ἡ συνέχεια τῶν πυρετῶν ἦν ἡμέρασ τετταράκοντα καὶ ἔτι πλείουσ, καί τινεσ καὶ τῶν λιμένων ἐπάγησαν καὶ τῆσ πρὸσ Ἐλαίᾳ θαλάττησ ὅσον ἐκ Περγάμου κατιόντι ὁ αἰγιαλὸσ ἐπέχει, τότε μοι προστάττει χιτωνίσκον ἐνδῦναι λινοῦν καὶ μηδ’ ὁτιοῦν ἄλλο, ἀλλ’ ἐν τούτῳ διακαρτερεῖν, καὶ προελθόντα ἐξ εὐνῆσ ἀπονίψασθαι ἐπὶ τῆσ κρήνησ ἔξω.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι β# 18:10)
οὐκοῦν οὐδὲ ἀλίμενα φήσαι τισ ἂν εἶναι τὰ τῇδε, ἀλλ’ ἐκεῖνο ὀρθότατον καὶ δικαιότατον λέγειν, ὡσ ἄρα οὗτοσ λιμένων ἁπάντων ὀχυρώτατοσ καὶ βεβαιότατοσ καὶ πλείστουσ δεχόμενοσ, καὶ γαλήνῃ πλεῖστον προέχων, ἐν ᾧ πᾶσιν ἐξ Ἀσκληπιοῦ τὰ ἐπίγυια τῆσ σωτηρίασ ἤρτηται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ ὁμονοίασ ταῖσ πόλεσιν 4:12)
ὅσοσ γὰρ κόσμοσ χρείᾳ συγκεκλήρωται σώματι μὲν λυσιτελεῖσ ἀναπαύσεισ ἔχων, ψυχῇ δ’ ἐξουσίαν καὶ ῥᾳστώνην εἰσ τοὺσ προσήκοντασ παρέχων πόνουσ, ἅπασ συνελήλυθεν ἐξ ἱερῶν, ἐκ λουτρῶν, ἐκ λιμένων, ἐκ δρόμων.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ ὁμονοίασ ταῖσ πόλεσιν 5:9)
οἶμαι δὲ καὶ πάντασ ὅσοι στηλῶν Ἡρακλέουσ ἐντὸσ καὶ ποταμοῦ Φάσιδοσ, οἰκειουμένουσ τὴν Ἔφεσον ὀρθῶσ ἂν διανοεῖσθαι, τοῦτο μὲν τῇ τῶν λιμένων κοινότητι, τοῦτο δὲ ταῖσ ἄλλαισ ἁπάσαισ ὑποδοχαῖσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ ὁμονοίασ ταῖσ πόλεσιν 6:6)

SEARCH

MENU NAVIGATION