Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

πόδεσ μὲν ἐπ’ ἠιόνων καὶ λιμένων καὶ ἀλσῶν ἐρειδόμενοι, μεσότησ δὲ ἴσον τοῦ πεδίου τε ὑπεραίρουσα καὶ τῶν ἄνωθεν ἀπολείπουσα, ἐσχατιὰ δὲ μεσημβρινὴ κατὰ μικρὸν ὑψουμένη, δι’ ὁμοίου τοῦ παντὸσ λάθρα λήγουσα εἰσ ἀκρόπολιν, σκοπιὰν τῆσ τε θαλάττησ καὶ τῆσ πόλεωσ ἔχουσαν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Μονῳδία ἐπὶ Σμύρνῃ 2:1)
"Κόσμοσ ἐστὶ περιοχή ιτσ οὐρανοῦ, ἄστρα τε καὶ γῆν καὶ πάντα τὰ φαινόμενα περιέχουσα, ἀποτομὴν ἔχουσα ἀπὸ τοῦ ἀπείρου καὶ λήγουσα [καὶ καταλήγουσα ἐν πέρατι ἢ ἀραιῷ ἢ πυκνῷ καὶ οὗ λυομένου πάντα τὰ ἐν αὐτῷ σύγχυσιν λήψεται.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 88:2)
καὶ ἅμα οὐδ’ ἡ προηγουμένη τοῦ πέμπετε συλλαβὴ μαλακὸν ἔχει τὸν ἦχον ἀλλ’ ὑποτραχύνει τὴν ἀκοὴν ἀρχομένη τε ἐξ ἀφώνου καὶ λήγουσα εἰσ ἡμίφωνον.
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 2250)
μακραὶ γὰρ καὶ δεῦρο συγκρούονται συλλαβαὶ τὸ δίκαιον ὑπεραίρουσαι μέτρον, ἥ τε λήγουσα τοῦ στεφάνων μορίου δυσὶ περιλαμβάνουσα ἡμιφώνοισ φωνῆεν γράμμα φύσει μακρὸν καὶ ἡ συναπτομένη ταύτῃ τρισὶ μηκυνομένη γράμμασιν ἀφώνῳ καὶ φωνήεντι μακρῶσ λεγομένῳ καὶ ἡμιφώνῳ·
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 2263)
λήγει δὲ αὕτη, οὐ λήγουσα εἰ μὴ νόμῳ, ἐσ τὸν κόλπον τὸν Ἀράβιον, ἐσ τὸν Δαρεῖοσ ἐκ τοῦ Νείλου διώρυχα ἐσήγαγε.
(헤로도토스, The Histories, book 4, chapter 39 1:2)
τότε γοῦν ἤδη λήγουσα τῆσ ὡρ́ασ καὶ πολὺ νεώτερον ἑαυτῆσ λαβοῦσα τὸν Δημήτριον ἐκράτησε τῇ χάριτι καὶ κατέσχεν, ὥστε ἐκείνησ εἶναι μόνησ ἐραστήν, τῶν δ’ ἄλλων ἐρώμενον γυναικῶν.
(플루타르코스, Demetrius, chapter 16 4:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION