Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

οὐδ’ ἔτι νῦν περ ἀποιχομένου Ἀχέροντοσ δίνασ ἀπροφάτουσ ψυχὴν ἐπιδέδρομε λήθη·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 1 12:2)
αὐτοῦ δὲ δόμοισ ἔνι δινεύουσα στεῖβε πέδον λήθῃ ἀχέων, τά οἱ ἐν ποσὶν ἠε͂ν θεσπέσι’, ἄλλα τ’ ἔμελλεν ἀεξήσεσθαι ὀπίσσω.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 3 14:20)
ἐπεὶ δὲ οὐδεὶσ φθόνοσ ἢ χρόνοσ ἢ ἀνθρωπίνη λήθη τὰ ἐπὶ Κελτοῖσ καὶ Βρεττανοῖσ ὑμῶν ἔργα σβέσει, ὑπὲρ τούτων ὑμῖν ἐστι τὰ ἀριστεῖα·
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 19 5:6)
πάθοσ ἐστίν ἀνθρώπειον τοῖσ μεμνημένοισ τῆσ ποτὲ τύχησ, ἐλπίζειν τὴν τύχην ἐπανελεύσεσθαι, φάρμακον δὲ κακῶν ἀκεστήριον λήθη, ἧσ οὐκ ἔνι μετασχεῖν ὑμῖν, ἢν μὴ τὴν ὄψιν ἀπόθησθε.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 12 9:8)
ἢν μὲν ἐξ ἑτέρησ νούσου, ὁκοῖόν τι φρενίτιδοσ , διαδέξηται ἡ λήθη, φλέβα μὲν μὴ τάμνειν, μηδὲ ἀθρόον ποθὲν κενοῦν αἷμα.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ι’. Θεραπεία Πλευρίτιδοσ.99)
καὶ ἐποίησα τὰ ᾄσματα ἐφ’ ἡσυχίασ οὑτωσὶ καὶ κατ’ ἐμαυτὸν ἐνθυμηθεὶσ, καὶ πάντων ἤδη λήθη ἦν τῶν δυσχερῶν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι α# 17:18)
ἔστι γὰρ εὖ φρονούντων ὧν μὲν εὐφραινόντων πεπείρανται μὴ θέλειν ἀφίστασθαι, ἃ δ’ οὕτωσ σκληρὰ καὶ ταραχώδη καὶ πανταχοῦ μεστὰ ἀηδίασ εὑρήκασι, τούτων ὡσ τάχιστα παύσασθαι, μὴ τὸ κακὸν τοῦ κακοῦ φάρμακον ἡγουμένουσ, ἀλλὰ νομίζοντασ μνήμην καὶ λήθην δύο προσρήματα ἐναντίω δυοῖν ἐναντίοιν εἶναι πραγμάτοιν, καὶ δεῖν τὰ μὲν χρηστὰ τῇ μνήμῃ σημειοῦσθαι, τὰ δὲ φαῦλα τῇ λήθη παραγράφεσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδίοισ περὶ ὁμονοίας 10:5)
οἶμαι δέ σε καὶ Σαπφοῦσ ἀκηκοέναι πρόσ τινασ τῶν εὐδαιμόνων δοκουσῶν εἶναι γυναικῶν μεγαλαυχουμένησ καὶ λεγούσησ ὡσ αὐτὴν αἱ Μοῦσαι τῷ ὄντι ὀλβίαν τε καὶ ζηλωτὴν ἐποίησαν καὶ ὡσ οὐδ’ ἀποθανούσησ ἔσται λήθη.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 13:7)
εἰ οὖν ἀδύνατον τὰσ τοιαύτασ ἔχειν τέχνασ μὴ μαθόντα ποτὲ καὶ λαβόντα, καὶ μὴ ἔχειν μὴ ἀποβαλόντα ποτέ ἢ γὰρ λήθῃ ἢ πάθει τινὶ ἢ χρόνῳ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 9 27:2)
σημεῖον δ’ ὅτι λήθη μὲν τῆσ τοιαύτησ ἕξεωσ ἔστι, φρονήσεωσ δ’ οὐκ ἔστιν.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 6 40:4)
ποιητικὸν δ’ ὀργῆσ καὶ ἡ λήθη, οἱο͂ν καὶ ἡ τῶν ὀνομάτων, οὕτωσ οὖσα περὶ μικρόν·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 2 26:1)
ὀλιγωρίασ γὰρ δοκεῖ καὶ ἡ λήθη σημεῖον εἶναι·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 2 26:2)
δι’ ἀμέλειαν μὲν γὰρ ἡ λήθη γίγνεται, ἡ δ’ ἀμέλεια ὀλιγωρία τίσ ἐστιν.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 2 26:3)
Τιμοκλῆσ ὁ τῆσ κωμῳδίασ ποιητὴσ ἦν δὲ καὶ τραγῳδίασ ἐν μὲν δράματι Λήθῃ φησί·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 71 5:4)
ἀμελείᾳ καὶ λήθῃ παραδόντεσ αὐτὰ φέρομεν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 77 6:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION