Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἔνθα σέ, ἠιέ Φοῖβε, θεαὶ λόον ὕδατι καλῷ ἁγνῶσ καὶ καθαρῶσ, σπάρξαν δ’ ἐν φάρεϊ λευκῷ, λεπτῷ, νηγατέῳ·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἀπόλλωνα [Δήλιον], part 10:1)
εὐήθεα μὲν ὁκοῖα καθαρά ἐστι καὶ σμικρὰ καὶ ἀβαθῆ, οὐδὲ ἐπιφλεγμαίνει, καὶ ἀνώδυνα · λοιμώδεα δὲ ὁκόσα πλατέα, κοῖλα, Ῥυπαρὰ, ἐπιπάγῳ λευκῷ, ἢ πελιδνῷ, ἢ μέλανι συνεχόμενα · ἄφθαι τοὔνομα τοῖσι ἕλκεσι.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ι’. Περὶ Πλευρίτιδοσ.101)
ἢν δὲ αἱ λαγόνεσ μὲν μηδὲν τουτέων ἴσχωσι, τὸ πᾶν δὲ παροιδαίνῃ σκῆνοσ, ἢν μὲν ἐπὶ λευκῷ φλέγματι καὶ παχέϊ καὶ ψυχρῷ, φλεγματίησ καλέεται.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.11)
Ὁδὲ ἀνὰ σάρκα ἠδὲ τοῦ λευκοῦ φλέγματοσ, τὰσ μὲν λαγόνασ ἰόχοσι κενεὰσ, οἰδαλέο ἐάσι καὶ πρόσωπα καὶ βραχίον ασ· ἀτὰρ ἠδὲ ὁκόσα τοῖσι ἄλλοισι κενεὰ, τοῖσδε γίγνεται πλήρεα φλέγμα μεν γὰρ λευκὸν ἐπὶ τῷ λευκῷ φλεγματίᾳ συνίσταται , ψυχρόν τε καὶ παχύ· τοῦδε ἐμπίπλαται τὸ πᾶν, οἰδαίνει δὲ τὸ πρόσωπον, αὐχήν τε καὶ βραχίονεσ· παχὺ δὲ τὸ ἐπιγάστριο ν ἀπὸ τοῦ οἴδεοσ· μαζοὶ δὲ ἐσ ὄγκον αἴρονται, ὁκόσοι νέοι ἀκμὴν ὄντεσ ἐν εὐτυχίῃ τῆσ ἡλικίησ · ἐπὶ δὲ τῷ ἀνὰ σάρκα τηκεδὼν τῆσ σαρκὸσ ἐσ χυμὸν σαρκοει δέα , ἰχώρτε αἱμάλωποσ, ὁκοῖοσ Ῥέει ἀπὸ ἐντέρων ἕλκεσι· τοιόσδε καὶ ἐπὶ θλάσμασι ἀπὸ βάρεοσ ἐμπεσόντοσ, ἢν τάμῃσ τι ἐπιπολῆσ, ὁ χυμὸσ ἐκρέει· ἡ δὲ τῶν δυοῖν ἐπιμιξίη ἀμφοῖν ἴσχει τὰ σημήϊα.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.22)
λίπασ δὲ τὸ Ῥόδινον μύρον, ἢ τὸ διὰ τῆσ οἰνάνθησ, ξὺν οἴνῳ λευκῷ, εὐώδεϊ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ιγ’. Θεραπεία Ἐλέφαντοσ.38)
οὕτω μὲν γὰρ ἂν ἴσωσ αἴτια δόξειεν εἶναι ὡσ τὸ λευκὸν μεμιγμένον τῷ λευκῷ, ἀλλ’ οὗτοσ μὲν ὁ λόγοσ λίαν εὐκίνητοσ, ὃν Ἀναξαγόρασ μὲν πρῶτοσ Εὔδοξοσ δ’ ὕστερον καὶ ἄλλοι τινὲσ ἔλεγον ῥᾴδιον γὰρ συναγαγεῖν πολλὰ καὶ ἀδύνατα πρὸσ τὴν τοιαύτην δόξαν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 206:4)
ἐπεὶ τοίνυν τὰ μὲν οὕτωσ τὰ δ’ ἐκείνωσ λέγεται συμβεβηκότα, ὅσα οὕτωσ λέγεται ὡσ τὸ λευκὸν τῷ Σωκράτει, οὐκ ἐνδέχεται ἄπειρα εἶναι ἐπὶ τὸ ἄνω, οἱο͂ν τῷ Σωκράτει τῷ λευκῷ ἕτερόν τι συμβεβηκόσ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 92:2)
οὐδὲ δὴ τῷ λευκῷ ἕτερόν τι ἔσται συμβεβηκόσ, οἱο͂ν τὸ μουσικόν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 93:2)
ἢ τὸ λευκόν, εἰ τῷ αὐτῷ συμβέβηκε διπλασίῳ καὶ λευκῷ εἶναι.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 187:1)
οὐ γὰρ τὸ οὕτωσ καθ’ αὑτὸ ὡσ ἐπιφανείᾳ λευκόν, ὅτι οὐκ ἔστι τὸ ἐπιφανείᾳ εἶναι τὸ λευκῷ εἶναι.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 35:4)
αὐτό, λέγοντι αὐτό, οὗτοσ ὁ λόγοσ τοῦ τί ἦν εἶναι ἑκάστῳ, ὥστ’ εἰ τὸ ἐπιφανείᾳ λευκῇ εἶναί ἐστι τὸ ἐπιφανείᾳ εἶναι λείᾳ, τὸ λευκῷ καὶ λείῳ εἶναι τὸ αὐτὸ καὶ ἕν.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 36:1)
ἐπεὶ δ’ ἔστι καὶ κατὰ τὰσ ἄλλασ κατηγορίασ σύνθετα ἔστι γάρ τι ὑποκείμενον ἑκάστῳ, οἱο͂ν τῷ ποιῷ καὶ τῷ ποσῷ καὶ τῷ ποτὲ καὶ τῷ ποὺ καὶ τῇ κινήσει, σκεπτέον ἆρ’ ἔστι λόγοσ τοῦ τί ἦν εἶναι ἑκάστῳ αὐτῶν, καὶ ὑπάρχει καὶ τούτοισ τὸ τί ἦν εἶναι, οἱο͂ν λευκῷ ἀνθρώπῳ τί ἦν λευκῷ ἀνθρώπῳ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 36:2)
τὸ μὲν γὰρ τῷ αὐτὸ ἄλλῳ προσκεῖσθαι λέγεται ὃ ὁρίζεται, οἱο͂ν εἰ τὸ λευκῷ εἶναι ὁριζόμενοσ λέγοι λευκοῦ ἀνθρώπου λόγον·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 37:4)
οὐ μέντοι <τὸ> τί ἦν εἶναι λευκῷ εἶναι.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 40:1)
ἐπὶ μὲν δὴ τῶν λεγομένων κατὰ συμβεβηκὸσ δόξειεν ἂν ἕτερον εἶναι, οἱο͂ν λευκὸσ ἄνθρωποσ ἕτερον καὶ τὸ λευκῷ ἀνθρώπῳ εἶναι εἰ γὰρ τὸ αὐτό, καὶ τὸ ἀνθρώπῳ εἶναι καὶ τὸ λευκῷ ἀνθρώπῳ τὸ αὐτό·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 65:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION