Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

Μέλητοσ δ’ αὖ οὑτοσὶ ἀπήγαγεν ἐπὶ τῶν τριάκοντα Λέοντα, ὡσ ὑμεῖσ ἅπαντεσ ἴστε, καὶ ἀπέθανεν ἐκεῖνοσ ἄκριτοσ.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 155:1)
ἐν δὲ τοῖσ βουκολίοισ ὑπάρχων ὀκτωκαιδεκαέτησ τὸν Κιθαιρώνειον ἀνεῖλε λέοντα.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 4 9:11)
βασιλεὺσ δὲ ἦν οὗτοσ Θεσπιῶν, πρὸσ ὃν ἀφίκετο Ἡρακλῆσ ἑλεῖν βουλόμενοσ τὸν λέοντα.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 4 10:1)
καὶ χειρωσάμενοσ τὸν λέοντα τὴν μὲν δορὰν ἠμφιέσατο, τῷ χάσματι δὲ ἐχρήσατο κόρυθι.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 4 10:5)
πορευόμενοσ οὖν ἐπὶ τὸν λέοντα ἦλθεν εἰσ Κλεωνάσ, καὶ ξενίζεται παρὰ ἀνδρὶ χερνήτῃ Μολόρχῳ.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 5 1:4)
εἰσ δὲ τὴν Νεμέαν ἀφικόμενοσ καὶ τὸν λέοντα μαστεύσασ ἐτόξευσε τὸ πρῶτον·
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 5 1:6)
καταλαβὼν δὲ τὸν Μόλορχον ἐν τῇ τελευταίᾳ τῶν ἡμερῶν ὡσ νεκρῷ μέλλοντα τὸ ἱερεῖον ἐναγίζειν, σωτῆρι θύσασ Διὶ ἦγεν εἰσ Μυκήνασ τὸν λέοντα.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 5 1:9)
Μελαινέα Θεσπρωτὸν Ἕλικα Νύκτιμον Πευκέτιον, Καύκωνα Μηκιστέα Ὁπλέα Μακαρέα Μάκεδνον, Ὅρον Πόλιχον Ἀκόντην Εὐαίμονα Ἀγκύορα, Ἀρχεβάτην Καρτέρωνα Αἰγαίωνα Πάλλαντα Εὔμονα, Κάνηθον Πρόθοον Λίνον Κορέθοντα Μαίναλον, Τηλεβόαν Φύσιον Φάσσον Φθῖον Λύκιον, Ἁλίφηρον Γενέτορα Βουκολίωνα Σωκλέα Φινέα, Εὐμήτην Ἁρπαλέα Πορθέα Πλάτωνα Αἵμονα, Κύναιθον Λέοντα Ἁρπάλυκον Ἡραιέα Τιτάναν, Μαντινέα Κλείτορα Στύμφαλον Ὀρχομενόν .
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 3, chapter 8 1:3)
τρίχεσ δὲ ἄλλοισι μὲν ζῳοίσι φύσι ἠδὲ καὶ χαῖται· ἐλέφαντι δὲ τόδε ἐστὶ ὁ χνοῦσ· μυρίαι δὲ καὶ ἄλλαι παραλλαγαὶ πρὸσ τὰ ἀλλὰ ζῷα· καὶ γὰρ ὀπίσω κοτὲ κατὰ γόνυ κάμπτει, ὅκωσ ἄνθρωποσ, καὶ μαζὸν πρὸσ τῇσι μασχάλῃσι ἴσχει ὅκωσ γυναῖκεσ· ἀλλ’ οὔτι μοι χρέοσ τανῦν ἀμφὶ τοῦ ζῳού γράφειν, πλὴν ὁκόσον ἔξαλλόν τι καὶ ἡ νοῦσοσ ὁ ἐλέφασ καὶ ὁκόσα ἴκελα ἡ ἰδέη τοῦ νοσοῦντοσ ἴσχει τῇ τοῦ ζῳού φυῇ· ἐκίκλησκον δὲ καὶ λέοντα τὸ πάθοσ, τοῦ ἐπισκυνίου τῆσ ὁμοιότητοσ εἵνεκεν, ἣν ὕστερον φράσω· ἠδὲ σατυρίησιν τῶν τε μήλων τοῦ ἐρυθήματοσ καὶ τῆσ ἐσ συνουσίην ὁρμῆσ ἀσχέτουτε καὶ ἀναισχύντου.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.359)
σχίζειν γὰρ αὐτὸν μέσου τοῦ οὐρανοῦ μέσην τὴν μοῖραν, ἡνίκα ἐγιγνόμην, καὶ λέγουσι μέντοι οἱ ἀστρονόμοι λέοντα μὲν εἶναι τηνικαῦτα ἐπὶ μέσου τοῦ οὐρανοῦ, τὸν δὲ τοῦ Διὸσ ἀστέρα ὑπὸ τῷ λέοντι, ἐκ τετραγώνου πλευρᾶσ Ἑρμῇ δεξιὸν, ἀμφοτέρουσ ἑώουσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι δ# 15:11)
εἶτ’ ἐλέγχειν μὲν βούλεται ῥητορικὴν, κατηγορεῖ δὲ τῶν τυράννων καὶ δυναστῶν, τὰ ἄμικτα μιγνὺσ, ὥσπερ ἂν εἰ ὁ Ἡρακλῆσ, ἵλεωσ δ’ εἰή τῷ παραδείγματι, προσταχθὲν αὐτῷ τὸν ἐν τῇ Νεμέᾳ ἀνελεῖν λέοντα, εἶτ’ ὄνῳ συμπλακεὶσ καὶ πνίγων τὸν λέοντα ἄγχειν ᾤετο καὶ τοῦθ’ ὅπερ προὔθετο πράττειν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 73:7)
πρότερον δ’ ἔγωγ’ ἂν ᾤμην τὸν Μελέαγρον ὀφλῆσαι δειλίασ ἢ Περικλέα, ὅν γε καὶ πρὶν γενέσθαι προσεῖπεν ἀπ’ αὐτῶν τῶν ἐναντιωτάτων ὁ θεὸσ, προειπὼν αὐτοῦ τῇ μητρὶ λέοντα τέξεσθαι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 28:4)
ὥσθ’ ὁρ́α μὴ λέοντα ξυρεῖν ἐπιχειρῶμεν, οὐ Θρασύμαχον συκοφαντεῖν ἐπιχειροῦντεσ, ἀλλὰ κωμῳδεῖν Περικλέα, καὶ ταῦτα εἰσ δειλίαν, ἔπειτ’ αὐτοὶ δόξωμεν ἀνδρειότεροι τοῦ δέοντοσ εἶναι τοῖσ βουλομένοισ ἀντικατηγορεῖν, καὶ φανῇ τι καὶ δειλίασ, εἰ δὲ βούλει, σιωπῆσ ἀκίνδυνον γέρασ, ὥσ τισ τῶν Κείων ἔφη ποιητήσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 28:6)
καὶ οὕτω δὴ ἀπὸ τοῦ κρασπέδου θοἰμάτιον, εἰ δὲ βούλει, τὸν λέοντα ἀπὸ τοῦ ὄνυχοσ ἀπειργασάμην.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Καπίτωνα 2:6)
διὰ γὰρ τὸ ἄμφω ἀνδρείουσ εἶναι, προσηγόρευσεν μετενέγκασ λέοντα τὸν Ἀχιλλέα.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 4 1:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION