Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐὰν δ’ ἐγγένηταί μοι σχολή, καὶ περὶ τῆσ ἐκλογῆσ τῶν ὀνομάτων ἑτέραν ἐξοίσω σοι γραφήν, ἵνα τὸν λεκτικὸν τόπον τελείωσ ἐξειργασμένον ἔχῃσ.
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 110)
δευτέρα δ’ οὖσα μοῖρα τῶν περὶ τὸν λεκτικὸν τόπον θεωρημάτων κατὰ γοῦν τὴν τάξιν ἡγεῖται γὰρ ἡ τῶν ὀνομάτων ἐκλογὴ καὶ προὑφίσταται ταύτησ κατὰ φύσιν ἡδονὴν καὶ πειθὼ καὶ κράτοσ ἐν τοῖσ λόγοισ οὐκ ὀλίγῳ κρείττον’ ἐκείνησ ἔχει.
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 210)
οὗτοσ μὲν δὴ τῆσ ἄλλησ δεινότητοσ, ἣ περὶ τὸν ἄνδρα τοῦτον ἐγένετο κατὰ τὸ λεκτικόν, ἔστιν ἃ διακνίζει καὶ συκοφαντεῖ, πρᾶγμα ἐχθροῦ ποιῶν.
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 35 1:3)
ἀλλ’ ὥσπερ τῆσ ἐν τοῖσ νοήμασιν οἰκονομίασ πολλὴν ἐποιεῖτο δόσιν, οὕτω καὶ τῆσ ἐν τοῖσ ὀνόμασιν ἁρμονίασ, ὁρῶν γε δὴ τούτουσ τοὺσ θαυμαζομένουσ ἐπὶ σοφίᾳ καὶ κρατίστων λόγων ποιητὰσ νομιζομένουσ Ἰσοκράτην καὶ Πλάτωνα γλυπτοῖσ καὶ τορευτοῖσ ἐοικότασ ἐκφέροντασ λόγουσ, ἐνθυμούμενοσ δ’, ὅτι τοῦ λέγειν εὖ διττὴ ἡ διαίρεσίσ ἐστιν, εἴσ τε τὸν πραγματικὸν τόπον καὶ εἰσ τὸν λεκτικόν, καὶ τούτων πάλιν ἀμφοτέρων εἰσ τὰσ ἴσασ διαιρεθέντων τομάσ, τοῦ πραγματικοῦ μὲν εἴσ τε τὴν παρασκευήν, ἣν οἱ παλαιοὶ καλοῦσιν εὑρ́εσιν, καὶ εἰσ τὴν χρῆσιν τῶν παρεσκευασμένων, ἣν προσαγορεύουσιν οἰκονομίαν, τοῦ λεκτικοῦ δὲ εἴσ τε τὴν ἐκλογὴν τῶν ὀνομάτων καὶ εἰσ τὴν σύνθεσιν τῶν ἐκλεγέντων, ἐν ἑκατέρῳ τούτων πλείω μοῖραν ἔχει τὰ δεύτερα τῶν προτέρων·
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 51 1:1)
αὐτίκα ὁ μὲν Λυσίασ ἔν τε τοῖσ ἰδίοισ καὶ τοῖσ δημοσίοισ ἀγῶσιν αὐτὸσ αὑτῷ ὁμολογούμενόσ ἐστιν εἰσ δὲ τὸν λεκτικὸν τόπον κατὰ τὴν τῶν ὀνομάτων σαφήνειαν καὶ σύνθεσιν αὐτοφυῆ μὲν καὶ λείαν εἶναι δοκοῦσαν, παντὸσ δὲ λόγου κατὰ τὴν ἡδονὴν διαφέρουσαν.
(디오니시오스, De Dinarcho, chapter 6 1:2)
τὰ δὲ περὶ τὸ λεκτικόν, ἐν ᾧ μάλιστα ὁ χαρακτὴρ αὐτοῦ διάδηλόσ ἐστι, μέλλω νυνὶ λέγειν.
(디오니시오스, Δε Τηυξψδιδισ ιδιοματιβυσ ̔επιστυλα αδ Αμμαευμ̓, chapter 211)
ἐπεὶ δὲ καὶ περὶ τῶν δημηγοριῶν αὐτοῦ τὰ δοκοῦντά μοι φανερὰ ποιήσειν ὑπεσχόμην, ἐν αἷσ οἰόνταί τινεσ τὴν ἄκραν τοῦ συγγραφέωσ εἶναι δύναμιν, διελόμενοσ καὶ ταύτην διχῇ τὴν θεωρίαν εἴσ τε τὸ πραγματικὸν μέροσ καὶ εἰσ τὸ λεκτικὸν χωρὶσ ὑπὲρ ἑκατέρου ποιήσομαι τὸν λόγον, ἀρξάμενοσ ἀπὸ τοῦ πραγματικοῦ.
(디오니시오스, Δε Τηυξψδιδισ ιδιοματιβυσ ̔επιστυλα αδ Αμμαευμ̓, chapter 341)
ἀλλ’ ὥσπερ ταῦτα οὐκ ἐπαινῶ οὔτε κατὰ τὸ πραγματικὸν μέροσ οὔτε κατὰ τὸ λεκτικόν, οὕτωσ ἐκεῖνα τεθαύμακα ὡσ νενοημένα τε ἀκριβῶσ καὶ ἡρμηνευμένα περιττῶσ καὶ συγκείμενα ἡδέωσ·
(디오니시오스, Δε Τηυξψδιδισ ιδιοματιβυσ ̔επιστυλα αδ Αμμαευμ̓, chapter 473)
κατὰ δὲ τὸν λεκτικὸν τὰ μὲν ἥττων, τὰ δὲ κρείττων, τὰ δ’ ἴσοσ.
(디오니시오스, Epistula ad Pompeium Geminum, chapter 3 15:6)
Ξενοφῶν μὲν γὰρ Ἡροδότου ζηλωτὴσ ἐγένετο κατ’ ἀμφοτέρουσ τοὺσ χαρακτῆρασ, τόν τε πραγματικὸν καὶ τὸν λεκτικόν.
(디오니시오스, Epistula ad Pompeium Geminum, chapter 4 1:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION