Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ὁπότε δὲ ἐκ τῶν ἀριστερῶν ἐπελαύνοιεν, τότε δὴ πᾶσ ὁ ἀκροβολισμὸσ ἀρίδηλοσ γίγνεται, καὶ τῶν θυρεῶν ἡ προβολή, καὶ ἡ ἐκ τῆσ ἀριστερᾶσ χειρὸσ ἐσ τὴν δεξιὰν ὕφεσισ τῶν ἀκοντίων ὀξεῖα, καὶ ἡ δεξιὰ ὅπωσ αὐτὰ ὑπολαβοῦσα καὶ ὑπὲρ τῆσ κεφαλῆσ περιενεγκοῦσα ὥσπερ ἐν τροχοῦ περιδινήσει ὁμοῦ μὲν ἐξηκόντισεν, ὁμοῦ δὲ ὑπέλαβεν τὸ λειφθέν, καὶ τοῦτο αὖ ὑπερενεγκοῦσα ἐξηκόντισεν.
(아리아노스, chapter 38 5:1)
τὸ μὲν οὖν λῃστρικὸν πλῆθοσ ὠσάμενοι τοὺσ Ῥωμαίουσ μόλισ εἰσ τὸ ἔξω διεκπίπτουσιν ἱερὸν κἀκεῖθεν εἰσ τὴν πόλιν, τοῦ δημοτικοῦ δὲ τὸ λειφθὲν ἐπὶ τὴν ἔξω στοὰν κατέφυγε.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον . 314:1)
τὸ δ’ ἀπὸ τούτου τμῆμα, ἐπὶ ποίμνῃ δίποδι μέροσ ἀνθρωπονομικὸν ἔτι λειφθὲν μόνον, τοῦτ’ αὐτό ἐστιν ἤδη τὸ ζητηθέν, ἅμα βασιλικὸν ταὐτὸν κληθὲν καὶ πολιτικόν.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Πολιτικός 63:1)
καὶ ὁπότε τι ἀποθάνοι τῶν ἡμίσεων, τὸ δὲ λειφθείη, τὸ λειφθὲν ἄλλο ἐζήτει καὶ συνεπλέκετο, εἴτε γυναικὸσ τῆσ ὅλησ ἐντύχοι ἡμίσει ‐ ὃ δὴ νῦν γυναῖκα καλοῦμεν ‐ εἴτε ἀνδρόσ·
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Συμποσίον 157:3)
"τὸ δὲ φθορᾶσ λειφθὲν οἱ πολλοὶ νοῦν καλοῦντεσ ἐντὸσ εἶναι νομίζουσιν αὑτῶν, ὥσπερ ἐν τοῖσ ἐσόπτροισ τὰ φαινόμενα κατ’ ἀνταύγειαν οἱ δ’ ὀρθῶσ ὑπονοοῦντεσ, ὡσ ἐκτὸσ ὄντα δαίμονα προσαγορεύουσι.
(플루타르코스, De genio Socratis, section 2238)
ναὶ μὰ τὸν εὐπλόκαμον Τιμοῦσ φιλέρωτα κίκιννον, ναὶ μυρόπνουν Δημοῦσ χρῶτα τὸν ὑπναπάτην, ναὶ πάλιν Ἰλιάδοσ φίλα παίγνια, ναὶ φιλάγρυπνον λύχνον, ἐμῶν κώμων πόλλ’ ἐπιδόντα τέλη, βαιὸν ἔχω τό γε λειφθέν, Ἔρωσ, ἐπὶ χείλεσι πνεῦμα·
(작자 미상, Greek Anthology, book 5, chapter 1971)
ἡ δὲ τεκοῦσα λειφθὲν ὕπερθε τάφῳ μοῦνον ἔθηκε κάρα.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume II, book 7, chapter 542 1:2)
ὁ δ’ ἐν προθύροισιν ἀύπνοσ Δᾶμισ ἀποψύχει πνεῦμα τὸ λειφθὲν ἔτι, σχέτλιοσ, Ἡράκλειτον ἰδών ἔστη γὰρ ὑπ’ αὐγὰσ ὀφθαλμῶν, βληθεὶσ κηρὸσ ἐσ ἀνθρακιήν.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume IV, book 12, chapter 722)
ἐν σοὶ καὶ ψυχῆσ πνεῦμα τὸ λειφθὲν ἔτι.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume IV, book 12, chapter 1592)
τὸ δὲ ἐν τῇ γῇ λειφθὲν ἡγοῦμαι καὶ κατακαυθὲν συνωφελεῖν ἂν τὴν γῆν καὶ εἰσ κόπρον ἐμβληθὲν τὴν κόπρον συμπληθύνειν.
(크세노폰, Works on Socrates, Οἰκονομικός, chapter 18 3:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION