Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ὅπου γὰρ τοὺσ ὄντωσ ἄνδρασ ἀγαθούσ, οἷσ πολλὰ καὶ καλὰ σύνισμεν ἔργα, τοὺσ καθ’ ἑαυτῶν ἐπαίνουσ ἐὰν λέγωσιν, οὐ φέρομεν, ὅταν ἄνθρωποσ αἰσχύνη τῆσ πόλεωσ γεγονὼσ ἑαυτὸν ἐγκωμιάζῃ, τίσ ἂν τὰ τοιαῦτα καρτερήσειεν ἀκούων;
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 241 1:3)
καὶ τὸν ῥυθμὸν δὲ τῆσ ἀπαγγελίασ τοιοῦτον εἶναι δεῖ οἱο͂ν προϊέναι καὶ ἐμβαίνειν μᾶλλον ἢ ἑαυτῷ ἐπικείμενον ἐπείγεσθαι, οὐχ ὥσπερ ἐν τοῖσ πολιτικοῖσ τὰσ [τε] ποιότητασ παρατιθέασιν, ὅταν λέγωσιν ἢ δεινότατα ἁπάντων ἢ ἐφ’ ᾧ πάντεσ ἀγανακτήσετε ἢ σχέτλιον γὰρ τοῦτό γε·
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., chapter 2 10:3)
οὕτω τοίνυν καὶ ὅταν οἱ ῥήτορεσ ἐναντία ἀλλήλοισ, ὡσ ἄν τισ φαίη, λέγωσιν, οὐ κωλύεται τὸ ἐξ ἀρχῆσ κεφάλαιον τῆσ ῥητορικῆσ, ἀλλὰ τὸ συμβαῖνον τῷ λόγῳ χρὴ σκοπεῖν μεμνημένουσ ὧν ἕνεχ’ εὑρέθη.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 76:10)
ἢ πρὸσ θεῶν ἂν μέν τι δέῃ κακῶσ εἰπεῖν ἐκ ποιητικῆσ ῥητορικὴν, ἕν τι καὶ ταυτὸν εἶναι φήσομεν, ἢ μικρόν τι διαλλάττειν, ὅταν δ’ ὡσ ἀληθῶσ οἱ ποιηταὶ ῥητορεύωσι καὶ τὰ βέλτιστα καὶ τὰ χρησιμώτατα ἀκούειν λέγωσιν, ἄλλο τι τοῦτ’ ἤδη φήσομεν εἶναι καὶ διαφέρειν πολλῷ τινι;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 163:13)
ἀλλ’ οἶμαι, κομψοί τινέσ εἰσι καὶ διπλᾶ κρούουσιν, ἵν’ ἐὰν μὲν ἕλωσι, ταύτῃ κεκρατηκότεσ ὦσιν, ἂν δὲ φωράσῃ τισ, ἔχωσιν ἀναχώρησιν καὶ λέγωσιν ὡσ οὐδ’ αὐτοὶ τὸ βέλτιον ἠγνόουν, ἀλλ’ ἑτέρων ἕνεχ’ ἡμάρτανον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Κατὰ τῶν ἐξορχουμένων 2:3)
τοσοῦτον δ’ ἔμοιγε ἀπολογίασ ἀπέχειν δοκοῦσιν, ὅταν ταῦτα λέγωσιν, ὥστε δύ’ ἀνθ’ ἑνὸσ ποιεῖν τὰ ἐγκλήμαθ’ ἑαυτοῖσ, ἓν μὲν εἰ τοιαῦτ’ ἀσελγαίνουσι περὶ τοὺσ λόγουσ, ἕτερον δὲ εἰ τούτου χάριν, ὡσ ταύτῃ βελτίουσ κριθήσεσθαι μέλλοντεσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Κατὰ τῶν ἐξορχουμένων 2:6)
περὶ ὧν μὲν γὰρ πεῖραν δεδώκασιν ἀλλήλοισ, οὐκ εὐδιάβλητοι, περὶ ὧν δὲ μή, πεισθεῖεν ἂν ὅταν σύμβολα λέγωσιν οἱ διαβάλλοντεσ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 72:5)
ὅταν γὰρ ἐν τῳδὶ μὲν τῷ μέρει δόξα καὶ καιρὸσ αὐτοῖσ ᾖ, μικρὸν δὲ ἄνωθεν ἢ κάτωθεν ἀδικία καὶ κρίσισ ἢ μῖξισ, ἀπόδειξιν δὲ λέγωσιν ὅτι τούτων μὲν ἕκαστον ἀριθμόσ ἐστι, συμβαίνει δὲ κατὰ τὸν τόπον τοῦτον ἤδη πλῆθοσ εἶναι τῶν συνισταμένων μεγεθῶν διὰ τὸ τὰ πάθη ταῦτα ἀκολουθεῖν τοῖσ τόποισ ἑκάστοισ, πότερον οὗτοσ ὁ αὐτόσ ἐστιν ἀριθμόσ, ὁ ἐν τῷ οὐρανῷ, ὃν δεῖ λαβεῖν ὅτι τούτων ἕκαστόν ἐστιν, ἢ παρὰ τοῦτον ἄλλοσ;
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 189:1)
γίγνεται γὰρ ὁ μακρὸσ λόγοσ ὥσπερ ὁ τῶν δούλων ὅταν μηθὲν ὑγιὲσ λέγωσιν.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 14 82:2)
καίτοι ὅταν τοῦτο λέγωσιν, οὐθὲν ἄλλο ζητοῦσιν ἢ τὸ φύσει δοῦλον ὅπερ ἐξ ἀρχῆσ εἴπομεν·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 1 69:3)
ὥστ’ εἰ περὶ πάσασ ἦν τὰσ κρίσεισ καθάπερ ἐν ἐνίαισ γε νῦν ἐστι τῶν πόλεων καὶ μάλιστα ταῖσ εὐνομουμέναισ, οὐδὲν ἂν εἶχον ὅ τι λέγωσιν·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 1 4:2)
τοῖσ δὲ φίλοισ, ἐάν τε μὴ εὖ λέγωσιν ἢ ποιῶσιν, καὶ ἔτι μᾶλλον ἐὰν τἀναντία, καὶ ἐὰν μὴ αἰσθάνωνται δεομένων, ὥσπερ ὁ Ἀντιφῶντοσ Πλήξιπποσ τῷ Μελεάγρῳ·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 2 19:1)
ὅταν γὰρ λέγωσιν ἀμφίβολα, συμπαρανεύουσιν ‐ Κροῖσοσ Ἅλυν διαβὰσ μεγάλην ἀρχὴν καταλύσει , ‐ καὶ διὰ τὸ ὅλωσ ἔλαττον εἶναι ἁμάρτημα διὰ τῶν γενῶν τοῦ πράγματοσ λέγουσιν οἱ μάντεισ·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 5 4:5)
οὐκ ἀκήκοασ, ὅταν λέγωσιν οἱ πατέρεσ ἑκάστοτε τοῖσ μειρακίοισ ἐν τοῖσι κουρείοισ ταδί;
(아리스토파네스, Birds, Episode, lyric 1:6)
ὥσθ’ ὅ τι μὲν ἂν λέγωσιν οὐκ ἀκούομεν, ἃ δ’ οὐ λέγουσι, ταῦθ’ ὑπονενοήκαμεν, ἀγγέλλομεν δ’ οὐ ταὐτὰ τῶν αὐτῶν πέρι.
(아리스토파네스, Lysistrata, Lyric-Scene18)

SEARCH

MENU NAVIGATION