Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

εὐφημίᾳ δὲ ὅταν τὰ δυσχερῆ μὴ παραλείποντεσ ἐπὶ τὸ εὐφημότερον ταῦτα ἐξηγησώμεθα, οἱο͂ν εἰ τὸν Ἀλέξανδρον ἐπαινοῦντεσ τὴν τῆσ Ἑλένησ ἁρπαγὴν λέγοιμεν οὐκ ἀδίκημα οὐδὲ μοιχείαν οὐδὲ ἁμάρτημά τι περὶ τὸν Μενέλαον τὸν ξένον γενόμενον, ἀλλ’ ὡσ τοῦ Διὸσ ἐπεθύμησε κηδεστὴσ γενέσθαι, καὶ πάλιν ἐπὶ τῆσ Ἑλένησ, ὡσ οὐχ ἥμαρτε καταλιποῦσα τὸν ἄνδρα καὶ τὴν θυγατέρα καὶ τὸν οἶκον, ἀλλ’ ὡσ ἔνδοξοσ γενέσθαι ἐσπούδαζε.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ κολάσεωσ λόγου. 11:10)
γενναῖοσ μὲν δὴ καὶ καλὸσ κἀγαθὸσ καὶ πᾶσαν μετελθὼν ἀρετὴν, ὅσην ἀνθρώπων ἡ φύσισ ἠξίωσε τῶν ὀνομάτων τούτων, εἶτα γενόμενοσ πατὴρ τοῦδε τοῦ παιδὸσ ὁ Φρόντων, περὶ οὗ τί ἂν λέγοιμεν, προληψομένων ἅ τισ ἂν εἴποι τῶν ἀκροωμένων, ἅτ’ οἶμαι μὴ πάλαι μεταστάντοσ τἀνδρὸσ εἰσ τὴν καλλίω τε καὶ θεοφιλεστέραν λῆξιν, πλὴν εἴ τισ Ὁμηρικῶσ βραχείᾳ προσρήσει τὸ πᾶν δηλώσειεν εἰπὼν αἵματοσ εἶσ ἀγαθοῖο φίλον τέκοσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἀπελλᾶ γενεθλιακός 3:5)
σχεδὸν γὰρ ἂν ταύτην δικαιότερον λέγοιμεν πρώτην τροφὴν τοῖσ τε πρότερον καὶ τοῖσ ὕστερον ἁπλῶσ.
(디오, 크리소토모스, 연설, Ὀλυμπικὸσ ἢ περὶ τῆσ πρώτησ τοῦ θεοῦ ἐννοίας 39:1)
‐ Πῶσ δ̓ ἂν ἄλλωσ λέγοιμεν;
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΟΤΙ ΕΥΔΑΙΜΩΝ Ο ΣΟΦΟΣ. 20:3)
εἰ δ’ ἐπὶτοῦτο, λέγοιμεν ἄν.
(디오니시오스, Δε Τηυξψδιδισ ιδιοματιβυσ ̔επιστυλα αδ Αμμαευμ̓, chapter 37 2:6)
εἰ δή τισ ὅσα πρὸσ τοὺσ τυράννουσ ἢ τὸ λῃστρικὸν αὐτῶν κατηγορικῶσ λέγοιμεν ἢ τοῖσ δυστυχήμασι τῆσ πατρίδοσ ἐπιστένοντεσ συκοφαντοίη, διδότω παρὰ τὸν τῆσ ἱστορίασ νόμον συγγνώμην τῷ πάθει·
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον α. 16:1)
Τί ἂν λέγοιμεν;
(루키아노스, Dialogi deorum, Ἀπόλλων, Διόνυσοσ. 2:1)
εἰ οὖν λέγοιμεν ὅτι κάλλει τε καὶ μεγέθει καὶ γένει καὶ πλούτῳ καὶ φύσει τῆσ ψυχῆσ, ἡγήσαιτ’ ἂν ἡμᾶσ, ὦ Ἀλκιβιάδη, μαίνεσθαι πρὸσ τὰ παρὰ σφίσιν ἀποβλέψασα πάντα τὰ τοιαῦτα.
(플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Ἀλκιβιάδησ α 125:2)
οὕτωσ δὲ τούτων ἐχόντων, ἆρα οὐκ ἂν ὀρθῶσ λέγοιμεν φάντεσ πολλῆσ ταραχῆσ τε καὶ ἀνομίασ μεστὴν εἶναι τὴν τοιαύτην πολιτείαν;
(플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Ἀλκιβιάδησ β 50:1)
καὶ ἐγὼ εἶπον, βουλόμενοσ τὸν λόγον ἐπισκέψασθαι, εἰ μέν τι τὸ οἰκεῖον τοῦ ὁμοίου διαφέρει, λέγοιμεν ἄν τι, ὡσ ἐμοὶ δοκεῖ, ὦ Λύσι τε καὶ Μενέξενε, περὶ φίλου, ὃ ἔστιν·
(플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Λύσις 202:1)
τοῦτο δὲ "μέλλον" ὀρθῶσ ἂν λέγοιμεν.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 219:7)
ἢ λέγοιμεν μὲν ἄν τι ἀληθέσ, οὐ μὴν σαφέσ γε οὐδὲ τέλεον, πρὶν ἂν καὶ ταύτασ αὐτῆσ πάσασ περιέλωμεν;
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Πολιτικός 148:1)
ταύτησ τε οὐχ ἥκιστα αὐτῆσ ἕνεκα τῆσ δυσχερείασ ἣν περὶ τὴν μακρολογίαν τὴν περὶ τὴν ὑφαντικὴν ἀπεδεξάμεθα δυσχερῶσ, καὶ τὴν περὶ τὴν τοῦ παντὸσ ἀνείλιξιν καὶ τὴν τοῦ σοφιστοῦ πέρι τῆσ τοῦ μὴ ὄντοσ οὐσίασ, ἐννοοῦντεσ ὡσ ἔσχε μῆκοσ πλέον, καὶ ἐπὶ τούτοισ δὴ πᾶσιν ἐπεπλήξαμεν ἡμῖν αὐτοῖσ, δείσαντεσ μὴ περίεργα ἅμα καὶ μακρὰ λέγοιμεν.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Πολιτικός 176:4)
πότερον οὖν, ἦ δ’ ὅσ, ἀντιλέγοιμεν ἂν τοῦ αὐτοῦ πράγματοσ λόγον ἀμφότεροι λέγοντεσ, ἢ οὕτω μὲν ἂν δήπου ταὐτὰ λέγοιμεν;
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Εὐθύδημος 144:7)
ἴσωσ ἄν, ἦν δ’ ἐγώ, ἀληθῆ λέγοιμεν, οὐ μέντοι ἱκανῶσ γε·
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Πρωταγόρας 25:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION