Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

κατὰ δ’ οὖν γνώμην σεμνὸσ ἔσται σοι λόγοσ ἐκ τῶν προτετιμημένων ἐννοημάτων, προτετιμημένα δέ ἐστιν ἑνὶ λόγῳ, ὅταν τισ ἐνδόξοισ πράγμασι χρῆται, καὶ περὶ ἐνδόξων τι λέγηται, καὶ ὅσα σπάνιά ἐστι καὶ παλαιά.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ σεμνότητοσ. 3:1)
δεῖ δὲ τὰ παραδείγματα καὶ τὰ παρατιθέμενα δι’ ὧν ἂν ἐπιδεικνύῃσ πρὸσ τὸ προκείμενόν σοι ὅμοια εἶναι καὶ κοινωνεῖν τούτοισ περὶ ὧν ἂν λέγηται, ἢ κατὰ γένοσ, ἢ κατὰ ἰσχύν, ἢ κατὰ χρόνον, ἢ κατὰ τὰ ἀποβαίνοντα ἐξ αὐτῶν, ἢ κατὰ ἰδιώματα αὐτῶν, ἢ κατ’ ἄλλην τινὰ ὁμοιότητα.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., περὶ ἑρμηνείασ. 4:1)
ὡσαύτωσ δὲ κἂν ἐπὶ γένουσ κἂν ἐπὶ τῶν καθόλου τινὸσ ὀνομάτων λέγηται τὸ συμβεβηκόσ, οἱο͂ν ὅτι ἄνθρωποσ τὸ αὐτὸ καὶ μουσικὸσ ἄνθρωποσ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 64:2)
ὅταν δ’ ἄλλο κατ’ ἄλλου λέγηται, οὐκ ἔστιν ὅπερ τόδε τι, οἱο͂ν ὁ λευκὸσ ἄνθρωποσ οὐκ ἔστιν ὅπερ τόδε τι, εἴπερ τὸ τόδε ταῖσ οὐσίαισ ὑπάρχει μόνον·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 41:4)
ὁμοίωσ δὲ κἂν διὰ πλειόνων λέγηται.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 196:2)
ἀκολουθεῖ δ’ ὡσ ἐπὶ τὸ πολύ, ἐὰν θάτερον πλεοναχῶσ λέγηται, καὶ θάτερον πλεοναχῶσ λέγεσθαι, οἱο͂ν εἰ τὸ δίκαιον, καὶ τὸ ἄδικον.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 5 6:3)
τὸ δ’ ἀνάλογόν ἐστιν ἐὰν μήτε περὶ εὐόγκων αὐτοκαβδάλωσ λέγηται μήτε περὶ εὐτελῶν σεμνῶσ, μηδ’ ἐπὶ τῷ εὐτελεῖ ὀνόματι ἐπῇ κόσμοσ·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 7 2:1)
ἐὰν οὖν τὰ μαλακὰ σκληρῶσ καὶ τὰ σκληρὰ μαλακῶσ λέγηται, πιθανὸν γίγνεται.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 7 10:5)
κατὰ μὲν οὖν τὴν διάνοιαν τοῦ λεγομένου τὰ τοιαῦτα εὐδοκιμεῖ τῶν ἐνθυμημάτων, κατὰ δὲ τὴν λέξιν τῷ μὲν σχήματι, ἐὰν ἀντικειμένωσ λέγηται, οἱο͂ν "καὶ τὴν τοῖσ ἄλλοισ κοινὴν εἰρήνην νομιζόντων τοῖσ αὑτῶν ἰδίοισ πόλεμον" ·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 10 5:1)
καθόλου τε τῇ πληθυντικῇ εὐθείᾳ ἑπομένη ἡ ἑνικὴ γενικὴ χρῆται τῷ αὐτῷ συμφώνῳ τῆσ τελευταίασ τυπωτικῷ, κἂν ἄνευ συμφώνου λέγηται, ὁμοίωσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 47 1:3)
" ψεῦδοσ δ’ <ὃ> ἢ ἀπὸ ψεύδουσ ἄρχεται ἢ μὴ εἰσ ἀκόλουθον λήγει, οἱο͂ν "ἐπεὶ νύξ ἐστι, Δίων περιπατεῖ," ἂν ἡμέρασ οὔσησ λέγηται.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ISTORIWN Z, Kef. a'. ZHNWN 74:2)
καὶ ἔστι λέξισ κρατίστη πασῶν, ἥτισ ἂν ἔχῃ πλείστασ ἀναπαύλασ τε καὶ μεταβολὰσ ἐναρμονίουσ, ὅταν τουτὶ μὲν ἐν περιόδῳ λέγηται, τουτὶ δ’ ἔξω περιόδου καὶ ἥδε μὲν ἡ περίοδοσ ἐκ πλειόνων πλέκηται κώλων, ἥδε δ’ ἐξ ἐλαττόνων, αὐτῶν δὲ τῶν κώλων τὸ μὲν βραχύτερον ᾖ, τὸ δὲ μακρότερον καὶ τὸ μὲν αὐτουργότερον , τὸ δὲ ἀκριβέστερον, ῥυθμοί τε ἄλλοτε ἄλλοι καὶ σχήματα παντοῖα καὶ τάσεισ φωνῆσ αἱ καλούμεναι προσῳδίαι διάφοροι κλέπτουσαι τῇ ποικιλίᾳ τὸν κόρον.
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 1917)
ὥστε τοὺσ ἀναγινώσκοντασ τὸν ῥήτορα τοῦτον ἐπιμελῶσ χρὴ παρατηρεῖν, ἵνα τοῦτον ἕκαστα λέγηται τὸν τρόπον, ᾗ ἐκεῖνοσ ἐβούλετο.
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 53 1:5)
καὶ νῦν μὲν τὸ ῥηματικὸν ὀνοματικῶσ ἐκφέρων, αὖθισ δὲ τοὔνομα ῥῆμα ποιῶν, καὶ αὐτῶν γε τούτων ἀναστρέφων τὰσ χρήσεισ, ἵνα τὸ μὲν ὀνοματικὸν προσηγορικὸν γένηται, τὸ δὲ προσηγορικὸν ὀνοματικῶσ λέγηται·
(디오니시오스, Δε Τηυξψδιδισ ιδιοματιβυσ ̔επιστυλα αδ Αμμαευμ̓, chapter 24 1:4)
καὶ αὐτῶν γε τούτων ἀναστρέφων τὰσ χρήσεισ, ἵνα τὸ μὲν ὀνοματικὸν προσηγορικὸν γένηται, τὸ δὲ προσηγορικὸν ὀνοματικῶσ λέγηται, καὶ τὰ μὲν παθητικὰ ῥήματα δραστήρια, τὰ δὲ δραστήρια παθητικά·
(디오니시오스, De Thucydidis idiomatibus (epistula ad Ammaeum), chapter 2 2:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION