Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ τῶν ἀνθρωπίνων δέ, ὅταν εἰσ τὰ προτετιμημένα ἄγῃσ, τὸ τιμᾶν γονέασ, προγόνουσ, τοὺσ πρώτουσ καταστήσαντασ τὰ νόμιμα, καὶ ἑτέροισ τὰ αὐτὰ παραινῇσ, καὶ ὅλωσ τὰ ἐν τῷ βίῳ προτετιμημένα καὶ ταῦτα σεμνότητοσ μετέχει, οἱο͂ν ἐλευθερία, σωφροσύνη, δικαιοσύνη, ὅταν λέγῃσ ὁρ́ον καὶ κανόνα τῆσ εὐδαιμονίασ τὴν ἐλευθερίαν καὶ τὰ ἐξ αὐτῆσ πεποιημένα, καὶ ὅλωσ μυρία ἄν τισ ἔχοι τοιαῦτα λέγειν, ἃ καὶ δῆλά ἐστι πᾶσι τοῖσ ἐντὸσ ἅπαξ τῆσ θεωρίασ ταύτησ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ σεμνότητοσ. 4:1)
καὶ τὰ τοιαῦτα σεμνότητοσ μετέχει, ὅταν περὶ βίου καὶ θανάτου διεξέρχῃ, οἱο͂ν πέρασ μὲν γὰρ ἅπασιν ἀνθρώποισ τοῦ βίου θάνατοσ, ἢ ὅταν λέγῃσ καὶ φύσεισ διαιρῇσ καὶ διορίζῃσ, οἱο͂ν οὐ γὰρ γένοσ ἐστὶ φιλίων καὶ πολεμίων.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ σεμνότητοσ. 5:1)
ὅπου δὲ καθ’ ὑπερβολὴν δύνασαι ἀποδεῖξαι μὴ ἀδικοῦντα σεαυτόν, ἐκεῖ δὲ θρασύτητι χρῆσθαι τοιαύτῃ, ὥστε ἀφαιρεῖν σεαυτὸν συγγνώμησ ἢ φιλανθρωπίασ τῆσ παρὰ τῶν δικαστῶν, ὡσ ὅταν λέγῃσ μηδὲ φωνὴν ἀνάσχησθε, μηδ’ εἰ πάντα τὰ κοινὰ ὑπέρευ πεπολίτευμαι, ἀλλ’ ἀναστάντεσ καταψηφίσασθε ἤδη·
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ βαρύτητοσ. 3:1)
ὅταν μὲν οὖν μὴ ψιλὰ κατ’ εἶδοσ λέγῃσ, ἀλλὰ προλαμβάνῃσ τὰ ἐν γένει, περιβολὴν ποιεῖσ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ περιβολῆσ. 3:8)
περιβολῆσ καὶ τοῦτο, ὅταν μὴ ψιλὸν τὸ εἰσαγόμενον λέγῃσ, οἱο͂ν ἐν τῷ πρὸσ Λεπτίνην τὸ μὲν εἰσαγόμενον, τοῦτο μὲν ἐν τοῖσ κυρίοισ νόμοισ ὑπάρχον τὰσ δωρεὰσ ὅσασ ὁ δῆμοσ ἔδωκε κυρίασ εἶναι, ὁ δὲ προὔλαβε τὴν ποιότητα τοῦ εἰσαγομένου τοῦτο μὲν ἐν τοῖσ οὖσι νόμοισ κυρίοισ ὑπάρχον, εἶτα ἡ ποιότησ προσληφθεῖσα καλόν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, καὶ σαφέσ, καὶ νῦν τὸ εἰσαγόμενον, τὰσ δωρεὰσ ὅσασ ὁ δῆμοσ ἔδωκε κυρίασ εἶναι.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ περιβολῆσ. 9:1)
αὐξήσεισ δὲ περιβολήν, ἐὰν μὴ ψιλὰσ τὰσ παραλείψεισ λέγῃσ, ἀλλὰ καὶ τὰσ αἰτιολογίασ αὐτῶν προστιθῇσ, ὡσ ἐν τῷ πρὸσ Λεπτίνην, ὃν μὲν οὖν τρόπον ὑμᾶσ ἔχων πρὸσ Πελοποννησίουσ ἅπαντασ παρετάξατο ἐν Θήβαισ, καὶ ὡσ Γοργώπαν ἀπέκτεινεν ἐν Αἰγίνῃ, καὶ ὅσα ἐν Κύπρῳ ἐποίησε, καὶ μετὰ ταῦτα ἐν Αἰγύπτῳ, καὶ ὅτι πᾶσαν ἐπελθὼν ὀλίγου χώραν, οὐδαμοῦ τὸ τῆσ πόλεωσ ὄνομα οὐδ’ αὑτὸν κατῄσχυνε, καὶ ἡ αἰτιολογία, δι’ ἣν παραλείπει, ὅτι ἀδύνατον κατὰ τὴν ἀξίαν εἰπεῖν, πολλή τε αἰσχύνη λέγοντοσ ἐμοῦ ταῦτα ἐλάττω φανῆναι τῆσ παρ’ ἑκάστῳ περὶ αὐτοῦ δόξησ ὑπαρχούσησ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ περιβολῆσ. 14:7)
ἀξιοπιστίασ δὲ καὶ τὸ ἰσχυρίζεσθαι τοῖσ πράγμασιν, ὅταν λέγῃσ, εὖ τοίνυν ἴστε, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, ὅτι ἐξηπάτησθε, καὶ δι’ ἅ γε εἰκότωσ τοῦτο πεπόνθατε, ἀκούσατέ μου.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ ἀξιοπιστίασ. 6:1)
ἐπισημαίνεσθαι μέν, ὅταν λέγῃσ, ὃ τοίνυν μάλιστα πάντων οἶμαι δεῖν ὑμᾶσ, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, φυλάξασθαι, τοῦτ’ εἰπεῖν ἔτι βούλομαι.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ ἀξιοπιστίασ. 15:2)
ὅμωσ δ’ οὖν κατὰ μὲν γνώμην ἔμφασιν ποιήσεισ, ὅταν συνεχῆ τὰ πράγματα λέγῃσ καὶ ἐπάλληλα, ὡσ ἐν τῷ πρὸσ Λεπτίνην, ἐνίκησε μὲν τοίνυν Λακεδαιμονίουσ ναυμαχῶν καὶ πεντήκοντα μιᾶσ δεούσησ ἔλαβεν αἰχμαλώτουσ τριήρεισ, εἷλε δὲ τῶν νήσων τὰσ πολλάσ, καὶ τρισχίλια αἰχμάλωτα σώματα δεῦρ’ ἤγαγε, καὶ δέκα καὶ ἑκατὸν τάλαντα ἀπέφηνεν ἀπὸ τῶν πολεμίων, καὶ πάλιν, ἑπτακαίδεκα μὲν πόλεισ εἷλεν, ἑβδομήκοντα δὲ τριήρεισ ἔλαβε, δέκα δὲ καὶ ἑκατὸν τάλαντα ἀπέφηνε, τοσαῦτα ἔστησεν τρόπαια.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ ἐμφάσεωσ. 2:2)
φυλάξαισ δ’ ἄν, ἐὰν ἐπακολουθήσῃσ τῇ προτέρᾳ διανοίᾳ καὶ τῇ προαιρέσει τοῦ λόγου, τί σοι βούλεται σκοπῶν καὶ πρὸσ τὸ ἰδίωμα ἀφορῶν περὶ οὗ ἂν λέγῃσ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., περὶ ἠθῶν. 7:5)
Περικλέουσ μοι λέγεισ, ὦ ἄριστε, βίον καὶ πολιτείαν, ὅταν ταῦτα λέγῃσ, καὶ οὐκ ἐλέγχεισ τὸν ἄνδρα, ἀλλ’ ἐπιψηφίζεισ, ὡσ αὐτὸσ καλεῖσ, καὶ παρὸν αὐτῷ χρῆσθαι μάρτυρι τῶν λόγων μεθίστησ οὐκ οἶδ’ ὅπωσ εἰσ τοὺσ ἀντιδίκουσ τὸν ἄνδρα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 7:14)
ὥσθ’ ὅταν ταῦτα λέγῃσ, οὐ τὸν μισθὸν ἐγκαλεῖσ, ἀλλὰ τὴν ἀρχήν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 30:4)
ὥσθ’ ὅταν ταῦτ’, ὦ Δημόσθενεσ, λέγῃσ, σαυτοῦ κατηγορεῖσ, οὐ Λεπτίνου, εἴ γε ὁ μὲν οὐ νόμου δή τινοσ περὶ ἀτελείασ κειμένου, ἀλλ’ ἔθουσ χθὲσ καὶ πρώην, ὦ Ζεῦ, εἰσκεκωμακότοσ τῇ πόλει τὸν ὑπὲρ τῆσ πολιτείασ τοῦτον εἰσήνεγκε νόμον, ὃν κάλλιστον καὶ δικαιότατον πάντεσ ἂν φαῖεν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 28:10)
"ἐὰν μὲν γάρ" , ἔφη, "τὰ δίκαια λέγῃσ, οἱ ἄνθρωποί σε μισήσουσιν, ἐὰν δὲ τὰ ἄδικα, οἱ θεοί·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 23 15:4)
ἐὰν μὲν γὰρ τὰ δίκαια λέγῃσ, οἱ θεοί σε φιλήσουσιν, ἐὰν δὲ τὰ ἄδικα, οἱ ἄνθρωποι" .
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 23 15:6)

SEARCH

MENU NAVIGATION