Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἀλλὰ ποίαν λέγετε εἰρήνην;
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 18 6:10)
καλῶσ δὴ λέγετε·
(아리스토파네스, Lysistrata, Choral, anapests28)
καλῶσ λέγετε.
(아리스토파네스, Lysistrata, Choral, anapests 2:25)
"ἀλλ’ ἐπειδὴ καὶ κοπτήν τινα καλεῖτε, ὁρῶ δὲ ἑκάστῳ κειμένην ἐπὶ τῆσ τραπέζησ, λέγετε ἡμῖν, ὦ λίχνοι, τίσ τοῦ ὀνόματοσ τούτου τῶν ἐνδόξων μνημονεύει.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 602)
"’ οἶδα δὲ καὶ ἄλλουσ ἀσώτουσ πολλούσ, περὶ ὧν ὑμῖν καταλείπω ζητεῖν, πλὴν Καλλίου τοῦ Ἱππονίκου, ὃν καὶ οἱ τῶν παίδων οἴδασι παιδαγωγοί, περὶ δὲ τῶν ἄλλων ὧν φθάνω προβεβληκὼσ εἴ τι λέγειν ἔχετε, ’ ἀναπεπταμένασ ἔχω τῶν ὤτων τὰσ πύλασ ὥστε λέγετε ἐπιζητῶ γὰρ καὶ ὅπερ ὁ Μάγνοσ εἴρηκε τὸ ἐπεσθίειν καὶ τὸ ἐπιφαγεῖν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 676)
ἑώρα γὰρ ἐκεῖνο, ὅτι τοῖσ πολλοῖσ ὑμῶν ἐξὸν λέγειν οὐ λέγετε, ὥστε τοῦτ’ οὐδὲν ἡγεῖτο βαρύ, καὶ πόλλ’ ἂν εἶχεν, εἴ γε κολάζειν ἐβούλετο τούτουσ, χαλεπώτερα θεῖναι.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀνδροτίωνοσ Παρανόμων 38:3)
ὑμεῖσ δέ, ἂν μὲν ἐκ τύχησ ὁ ποταμὸσ μεταβάλῃ καὶ ῥυῇ θολερώτεροσ, ἄχθεσθε καὶ πρὸσ τοὺσ πρῶτον ἐπιδημήσαντασ αἰτίαν λέγετε·
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΑΡΣΙΚΟΣ ΠΡΩΤΟΣ. 37:1)
καὶ πότερον ὑμᾶσ Ἀργείων ἀποίκουσ, ὡσ λέγετε, φήσει τισ ἢ μᾶλλον ἐκείνων Ἀραδίων;
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΑΡΣΙΚΟΣ ΠΡΩΤΟΣ. 53:3)
μὴ τοίνυν μηδὲ ὑμεῖσ αὑτοὺσ ὁμονοεῖν λέγετε, πρὶν ἂν ὑμῖν μάλιστα μὲν πολλαπλάσιοσ διέλθῃ χρόνοσ·
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΑΡΣΙΚΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΣ. 22:4)
εἶτα πρὸσ Διὸσ καὶ θεῶν παῤ αὑτοῖσ ψευδομαρτυριῶν ἁλώσεσθε, καὶ πότερον νῦν ταῦτα ὀργιζόμενοι λέγετε ἤ τότε ἐκεῖνα κολακεύοντεσ, καὶ νῦν ἀπατώμενοι μᾶλλον ἤ τότε ἐξαπατῶντεσ.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΕΝ ΕΚΚΑΗΣΙΑΙ. 19:4)
ὅταν ἀφηγήσησθε αὐτῷ τὸ τέρασ, οὐκ ἀκριβῶσ μανθάνειν φήσασ ὅ τι λέγετε περιγράψει τῷ σκήπωνι τῆσ γῆσ μέροσ ὅσον δή τι·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 60 5:1)
οὐ δυνηθεὶσ δὲ παρακρούσασθαι τοὺσ ἄνδρασ ὁ μάντισ οὐδὲ σφετερίσασθαι τὸν οἰωνὸν λέγει πρὸσ αὐτούσ, Ἄνδρεσ Ῥωμαῖοι, λέγετε πρὸσ τοὺσ ἑαυτῶν πολίτασ, ὅτι κεφαλὴν εἵμαρται γενέσθαι συμπάσησ Ἰταλίασ τὸν τόπον τοῦτον, ἐν ᾧ τὴν κεφαλὴν εὑρ́ετε.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 61 3:1)
εἰ δέ τινοσ ἄλλου δεῖσθε τῶν μετρίων, ἃ μὴ νόμοισ μηδ’ ὁρ́κοισ κεκωλύμεθα δρᾶν, λέγετε.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 5, chapter 5 2:3)
τί οὖν ἔτι καταπέπληχθε αὐτοὺσ καὶ σιωπᾶτε, ἀλλ’ οὐκ ἐλεύθερα φρονεῖτε καὶ διαρρήξαντεσ ἤδη ποτὲ τοὺσ χαλινοὺσ λέγετε εἰσ τὸ κοινόν, ἃ πεπόνθατε πρὸσ αὐτῶν;
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 72 5:2)
νῦν δ’, ἣν αἰτεῖσθε, ταύτην διδόναι λέγετε, καὶ ἧσ ἀφεῖσθαι ζητεῖτε ὀργῆσ, ταύτησ ὡσ ἀφιέντεσ μεγαληγορεῖτε, συγχέοντεσ τὴν τῆσ ἀληθείασ φύσιν καὶ τὴν τῶν δικαίων ἀξίωσιν ἀναστρέφοντεσ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 73 4:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION