Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ ὡσ ἐοίκεν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, οἱ εἰωθότεσ λόγοι λέγεσθαι ἐπὶ τοῖσ δημοσίοισ ἀγῶσιν οὐκ εἰσὶ ψευδεῖσ·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 22)
τοὺσ γὰρ λόγουσ τούτουσ ἐναντίον φησὶ τῶν πρέσβεων λέγεσθαι οὓσ ἔπεμψαν πρὸσ ὑμᾶσ οἱ Ἕλληνεσ μεταπεμφθέντεσ ὑπὸ τοῦ δήμου, ἵνα κοινῇ καὶ πολεμοῖεν, εἰ δέοι, Φιλίππῳ, καὶ τῆσ εἰρήνησ, εἰ τοῦτο εἶναι δοκοίη συμφέρον, μετέχοιεν.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 572)
νομίσασ δὲ Ὕλλοσ τρίτον καρπὸν λέγεσθαι τὴν τριετίαν, τοσοῦτον περιμείνασ χρόνον σὺν τῷ στρατῷ κατῄει τοῦ Ἡρακλέουσ ἐπὶ Πελοπόννησον, Τισαμενοῦ τοῦ Ὀρέστου βασιλεύοντοσ Πελοποννησίων.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 8 2:9)
ὁ δ’ ἐσ τοὺσ πολέμουσ αὐτοῖσ κεχρημένοσ προθυμοτάτοισ ὑπεριδεῖν τε ὤκνησε καὶ παρελθὼν εἰσ τὸ βουλευτήριον τὸν μὲν Γράκχου νόμον οὐκ ἔψεγε διὰ τὸν δῆμον σαφῶσ, τὴν δὲ τοῦδε δυσχέρειαν ἐπεξιὼν ἠξίου τὰσ δίκασ οὐκ ἐπὶ τῶν διαιρούντων ὡσ ὑπόπτων τοῖσ δικαζομένοισ, ἀλλ’ ἐφ’ ἑτέρων λέγεσθαι.
(아피아노스, The Civil Wars, book 1, chapter 3 2:2)
τὸ μὲν δὴ κατὰ τὴν μεταχείρισιν τῶν ἐννοημάτων τοιοῦτόν ἐστιν, καὶ ἔτι τὸ μὴ ὡσ εἰσ πρότασιν λέγεσθαι τὰ λεγόμενα κατασκευαστικὰ τοῦ προκειμένου, ἀλλ’ ἀδήλου ὄντοσ πρὸσ ἃ λέγεται, οὕτω προχωρεῖν τὸν λόγον, οἱο͂ν μὴ προθεὶσ ὅτι βούλεται ἀποδεῖξαι πολλοῦ ἄξιον Κῦρον ἐπάγει ἔννοιά ποθ’ ἡμῖν ἐγένετο, καὶ προλαβὼν πάντα τὰ προκατασκευαστικά, ἐξ ὧν χαλεπόν ἐστιν ἀνθρώπων ἄρχειν, χαλεπώτερον τῶνδε καὶ τῶνδε, οὕτωσ ἐπήγαγεν, ἀλλὰ μὴν Κῦροσ πλείστων ἀνθρώπων ἦρξε·
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., chapter 2 6:1)
τὸ γὰρ τῶν ἀκολούθων ἐπὶ δούλων μᾶλλον εἰώθε λέγεσθαι, ὁ δὲ τοὺσ ἑπομένουσ καὶ τοὺσ τελευταίουσ τοῦ στρατοπέδου οὐκ ὤκνησεν ἀκολούθουσ ὀνομάσαι.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., chapter 2 11:5)
τῷ ἰδεῖν τὸν καιρὸν καὶ τὸ πρᾶγμα ὁποῖον καὶ τὰ παρακολουθοῦντα φύσει, οἱο͂ν ὁποῖον μέν τι τὸ συμπόσιόν ἐστι καὶ τίνα ἐν συμποσίῳ λέγεσθαί τε καὶ γίνεσθαι συμβαίνει.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., περὶ ἠθῶν. 6:5)
αἱ δὲ ἔννοιαι λαμβάνονται ἐκ τῶν ἐν αὐτῷ, τὸ δὲ καὶ τὰσ ἐννοίασ ὡσ περὶ εὐσεβείασ καὶ εὐπειθίασ λέγεσθαι πάνυ τῆσ προαιρέσεωσ τῆσ τῶν ἀφελῶν·
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., περὶ σεμνότητοσ. 2:3)
ἐπὶ μὲν ταῖσ εἰσβολαῖσ τοῦ Εὐξείνου πόντου ᾗ τὸ στενότατον τῆσ θαλάττησ ἀναπετάννυσιν ἐξ αὑτοῦ τὴν πολλὴν θάλατταν, καὶ πέτρα τε κυανέα αὐτόθι ὠνόμασται καὶ πύλαι θαλάττησ πρότερον εἶναι κλεισταὶ δοκοῦσαι, ἱερά τε αὐτοῦ καὶ τεμένη καὶ βωμοὶ, ἄλλα τε καὶ ἡ καταίρουσα πρὸσ ἡμᾶσ ἐκεῖθεν θάλαττα, Λευκάτα τε οὕτωσ ἐπωνομασμένη κατὰ τὴν ἐνταυθοῖ Λευκάτα τὴν ἐπὶ τῷ Ἀκτίῳ, οὐ πέτρα τισ οὖσα ὥσπερ αὕτη, ἀλλὰ γῆ πολλὴ προχωροῦσα εἰσ θάλατταν, προχωννύουσα ἐπὶ πολὺ αὐτὴν σχήματι κυκλοτερεῖ ἐξ ἡμισείασ, δρεπάνησ τινὰ τρόπον ἀτεχνῶσ ὡσ καὶ τὸ ὄνομα εἶναι τοῦτο τῇ προχώσει, καὶ λέγεσθαί γε ἐπ’ αὐτῷ καὶ λόγον τινὰ καὶ μῦθον, ὡσ ἄρα ἐνταῦθα ἐπράχθη τὸ ἔργον τὸ περὶ τὸν Κρόνον ὑπὸ τῶν παίδων αὐτοῦ, τὸ περὶ τὴν ἐκτομήν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἰσθμικὸσ εἰσ Ποσειδῶνα 5:9)
τοῦτο μὲν δὴ τὸ τῆσ εἰρήνησ καὶ πάντων πλείστου πρίαιντ’ ἂν Λακεδαιμόνιοι κατ’ αὐτῶν λέγεσθαι παρὰ τὴν νῦν χρείαν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ α# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων πρῶτος 6:2)
αἱ γὰρ τῶν γραφέων εἰκόνεσ εἰκάζειν ἐποίησαν καὶ περὶ τῶν ἄλλων λέγεσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 37:13)
καὶ γὰρ εἰ μὲν ζώντων ἐγίγνονθ’ οἱ λόγοι, τάχ’ ἄν τισ ἔφησε νουθεσίασ ἕνεκ’ αὐτοὺσ λέγεσθαι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 187:5)
καὶ ταῦτα μηδεὶσ οἰέσθω βλασφημίαν εἰσ φιλοσοφίαν ἔχειν μηδ’ ἀηδίᾳ μηδεμιᾷ λέγεσθαι, ἀλλὰ πολλῷ μᾶλλον ὑπὲρ φιλοσοφίασ εἶναι καὶ πρὸσ τοὺσ ὑβρίζοντασ ταύτην εἰρῆσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 198:2)
εἶναι γὰρ ἂν πάντα ἐπ’ ἐμοί τε καὶ ὑπ’ ἐμοὶ, καὶ τοῦτο ὁμαλῶσ ὑπὸ πάντων λέγεσθαι τὸ εἰ ἐβούλετο·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ τοὺσ αἰτιωμένουσ ὅτι μὴ μελετῴη 2:10)
ἐκ γὰρ τῶν ἀληθῶσ μὲν λεγομένων οὐ σαφῶσ δέ, προϊοῦσιν ἔσται καὶ τὸ σαφῶσ, μεταλαμβάνουσιν ἀεὶ τὰ γνωριμώτερα τῶν εἰωθότων λέγεσθαι συγκεχυμένωσ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 1 68:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION