Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

πυνθάνομαι γὰρ λέξειν Δημοσθένην, ὡσ ἡ πόλισ ὑπ’ αὐτοῦ μὲν ὠφέληται πολλά, ὑπ’ ἐμοῦ δὲ καταβέβλαπται, καὶ τὸν Φίλιππον καὶ τὸν Ἀλέξανδρον καὶ τὰσ ἀπὸ τούτων αἰτίασ ἀνοίσειν ἐπ’ ἐμέ.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 215 1:2)
καὶ νὴ τοὺσ θεοὺσ Ὀλυμπίουσ, ὧν ἐγὼ πυνθάνομαι Δημοσθένην λέξειν, ἐφ’ ᾧ νυνὶ μέλλω λέγειν ἀγανακτῶ μάλιστα.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 228 1:1)
ἡγοῦμαι δ’ αὐτὸν πρὸσ ταῦτα μὲν οὐδὲν ἀντερεῖν, λέξειν δὲ περὶ τῆσ νίκησ τῆσ Ὀλυμπιάσι, καὶ περὶ πάντων μᾶλλον ἢ τῶν κατηγορηθέντων ἀπολογήσεσθαι.
(안도키데스, 연설, Ἀνδοκίδου κατὰ Ἀλκιβιάδου 38:1)
αὐτὴ γὰρ ὑμῶν γ’ ἕνεκά μοι λέξειν δοκῶ τονδὶ λαβοῦσα.
(아리스토파네스, Ecclesiazusae, Prologue 5:2)
τοῦτο γὰρ ἤμελλον ἐγὼ λέξειν·
(아리스토파네스, Ecclesiazusae, Agon, epirrheme12)
προσδοκᾶν οὖν εἰκόσ ἐστι τὸν μὲν ἀστεῖόν τι λέξειν καὶ κατερρινημένον, τὸν δ’ ἀνασπῶντ’ αὐτοπρέμνοισ τοῖσ λόγοισιν ἐμπεσόντα συσκεδᾶν πολλὰσ ἀλινδήθρασ ἐπῶν.
(아리스토파네스, Frogs, Agon, strophe 13)
μακρὰν ἐοίκε λέξειν.
(아리스토파네스, Thesmophoriazusae, Lyric-Scene11)
οὐ γὰρ ἦν ἡμῖν ὅπωσ ῥῆσιν εὖ λέξειν ἐμέλλομεν τότ’, οὐδὲ συκοφαντήσειν τινὰ φροντίσ, ἀλλ’ ὅστισ ἐρέτησ ἔσοιτ’ ἄριστοσ.
(아리스토파네스, Wasps, Parabasis, antistrophe2)
καὶ τὰ τούτων αὖ ὀνόματα ἐπεξιέναι ματαίου πόνου εἶναί μοι ἔδοξεν, ὅτι ἐκλελειμμένα ἐκ παλαιοῦ ἤδη λέξειν ἔμελλον.
(아리아노스, chapter 19 2:1)
ἔστω γὰρ πάντ’ ἀληθῆ λέξειν περὶ αὐτοῦ τουτονί.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 423:3)
πρὸσ τὸ κεκοσμημένον μειράκιον πυθόμενόν τι ἔφη οὐ πρότερον λέξειν αὐτῷ, εἰ μὴ ἀνασυράμενοσ δείξειε πότερον γυνή ἐστιν ἢ ἀνήρ.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ΒΙΩΝ ΚΑΙ ΓΝΩΜΩΝ ΤΩΝ ΕΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΙ ΕΥΔΟΚΙΜΗΣΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΕΙΣ ΔΕΚΑ ΤΟ ΕΚΤΟΝ, Kef. b'. DIOGENHS 27:4)
φυλακή τε ἀμφοῖν παρῆν οὐκ ἐπιτρέψουσα ὅ τι μὴ φανείη λέξειν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 86 3:3)
οἰέται δ’ ἴσωσ ἕκαστοσ ὑμῶν τὸν πλησίον ὑπὲρ τοῦ κοινοῦ λέξειν, καὶ πάντασ μᾶλλον, εἴ τι κινδύνευμά ἐστιν, ὑπομενεῖν, αὐτὸσ δ’ ἐν τῷ ἀσφαλεῖ βεβηκώσ, ὅ τι ἂν ἐκ τοῦ τολμηροῦ χρηστὸν περιγένηται, τούτου τὸ μέροσ ἕξειν ἀδεῶσ·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 72 4:1)
οἱ μὲν γὰρ ὑπελάμβανον πάντα τὰ ἐναντία τοῖσ δημοτικοῖσ φρονήσειν τε καὶ λέξειν τὸν ἄνδρα νεωστὶ τὴν ἐν τῷ δήμῳ δίκην ἑαλωκότα·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 10, chapter 50 5:1)
παριόντα δ’ αὐτὸν ἔτι καταμαθὼν Ἄππιοσ καὶ καθ’ ἑαυτοῦ τι λέξειν ἐλπίσασ·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 11, chapter 4 7:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION