Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

μὴ λανθανέτω δ’ ἡμᾶσ ὅτι διαφέρουσιν οἱ ἀπὸ τῶν ἀρχῶν λόγοι καὶ οἱ ἐπὶ τὰσ ἀρχάσ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 1 22:1)
μὴ λανθανέτω δ’ ὅτι ἀναγκαῖον ἐν ταύτῃ τῇ ἀμφισβητήσει μόνῃ τὸν ἕτερον εἶναι πονηρόν·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 17 2:1)
ἔτι τοίνυν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, μηδὲ τοῦθ’ ὑμᾶσ λανθανέτω, ὅτι νῦν αἱρ́εσίσ ἐστιν ὑμῖν πότερ’ ὑμᾶσ ἐκεῖ χρὴ πολεμεῖν ἢ παρ’ ὑμῖν ἐκεῖνον.
(데모스테네스, Speeches, Ὀλυνθιακὸσ Α 32:1)
καὶ μὴν μηδ’ ἐκεῖν’ ὑμᾶσ, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, λανθανέτω, ὅτι τῶν αἰσχίστων ἐστὶν πάντασ ἀνθρώπουσ ἰδεῖν καὶ ἀκοῦσαι τὰσ μὲν συμφοράσ, αἷσ δι’ ὑμᾶσ ἐχρήσανθ’ οἱ ἄνδρεσ οὗτοι, πάντα τὸν χρόνον κυρίασ αὐτοῖσ γεγενημένασ, τὰσ δὲ δωρειάσ, ἃσ ἀντὶ τούτων ἔλαβον παρ’ ὑμῶν, καὶ δὴ λελυμένασ.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Ἀτελείασ πρὸσ Λεπτίνην 86:1)
ὅταν μὲν γὰρ λέγῃ, ὅπωσ μηδεὶσ Ἀθηναίων δεθήσεται, μὴ λανθανέτω ψευδόμενοσ ὑμᾶσ.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Τιμοκράτους 264:1)
νῦν δέ, μή σε λανθανέτω, τοῦτο οὐκ ἔστιν σόν, ἀλλὰ πηλὸσ κομψῶσ πεφυραμένοσ.
(에픽테토스, Works, book 1, Περὶ τῶν ἐφ’ ἡμῖν καὶ οὐκ ἐφ’ ἡμῖν. 11:1)
" ἔστι γάρ τισ κἀκείνου κίνδυνοσ, μή σε λανθανέτω.
(에픽테토스, Works, book 2, Πῶσ συνυπάρχει μεγαλοφροσύνη καὶ ἐπιμέλεια. 29:4)
ἀλλὰ μὴ λανθανέτω σε ταῦτα μηδὲ ἀκίνδυνοσ εἶναι νόμιζε ῥαθυμῶν περί τε σαυτῷ καὶ τῇ βασιλείᾳ·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 14 211:1)
Ἓν δὲ τοῦτο μὴ λανθανέτω ὑμᾶσ, ἀγαπητοί, ὅτι μία ἡμέρα παρὰ Κυρίῳ ὡσ χίλια ἔτη καὶ χίλια ἔτη ὡσ ἡμέρα μία.
(PETROU B, chapter 1 57:1)
μὴ λανθανέτω δέ σε ὅτι οὐδ’ εἰσ τὸν ἔπειτα χρόνον σιγηθήσεται·
(플라톤, Epistles, Letter 2 6:1)
μὴ οὖν λανθανέτω σε ὅτι διὰ τοῦ ἀρέσκειν τοῖσ ἀνθρώποισ καὶ τὸ πράττειν ἐστίν, ἡ δ’ αὐθάδεια ἐρημίᾳ σύνοικοσ.
(플라톤, Epistles, Letter 4 11:3)
τόδε δὲ μὴ λανθανέτω γιγνόμενον ἡμᾶσ εὐτύχημα, ὅτι καθάπερ εἴπομεν τὴν τῶν Ἡρακλειδῶν ἀποικίαν εὐτυχεῖν, ὡσ γῆσ καὶ χρεῶν ἀποκοπῆσ καὶ νομῆσ πέρι δεινὴν καὶ ἐπικίνδυνον ἔριν ἐξέφυγεν, ἣν νομοθετεῖσθαι ἀναγκασθείσῃ πόλει τῶν ἀρχαίων οὔτε ἐᾶν οἱο͂́ν τε ἀκίνητον οὔτ’ αὖ κινεῖν δυνατόν ἐστί τινα τρόπον, εὐχὴ δὲ μόνον ὡσ ἔποσ εἰπεῖν λείπεται, καὶ σμικρὰ μετάβασισ εὐλαβὴσ ἐν πολλῷ χρόνῳ σμικρὸν μεταβιβάζουσιν, ἥδε·
(플라톤, Laws, book 5 69:1)
καὶ γάρ, ὦ Μέγιλλέ τε καὶ Κλεινία, μηδὲ τοῦθ’ ἡμᾶσ λανθανέτω περὶ τόπων ὡσ οὐκ εἰσὶν ἄλλοι τινὲσ διαφέροντεσ ἄλλων τόπων πρὸσ τὸ γεννᾶν ἀνθρώπουσ ἀμείνουσ καὶ χείρουσ, οἷσ οὐκ ἐναντία νομοθετητέον·
(플라톤, Laws, book 5 150:1)
μὴ δὴ λανθανέτω τὸ τῶν τοιούτων νόμων ἡμᾶσ βάροσ, ὡσ χαλεπῶσ ἔστιν ὅτε προστάττει τῷ τοῦ τελευτήσαντοσ κατὰ γένοσ οἰκείῳ γαμεῖν τὴν συγγενῆ, μὴ δοκεῖ δὲ σκοπεῖν ἃ μυρία ἐν ἀνθρώποισ ἐμπόδια γίγνεται τοῖσ τοιούτοισ ἐπιτάγμασιν τοῦ μήτινα ἐθέλειν πείθεσθαι, πρότερον δὲ οὕστινασ ὁτιοῦν ἂν βουληθῆναι παθεῖν, ὁπόταν ἢ σωμάτων νοσήματα καὶ πηρώσεισ ἢ διανοίασ ἔν τισιν τῶν ἐπιταττομένων γαμεῖν ἢ γαμεῖσθαι γίγνηται.
(플라톤, Laws, book 11 83:2)
ἔτι δὲ ἐὰν ἄρα πῃ σφαλῇ, ἱκανὸσ ἐπανορθοῦσθαι ‐ οὕτω καὶ ὁ ἄδικοσ ἐπιχειρῶν ὀρθῶσ τοῖσ ἀδικήμασιν λανθανέτω, εἰ μέλλει σφόδρα ἄδικοσ εἶναι.
(플라톤, Republic, book 2 43:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION