Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐπεὶ καὶ τοῦτ’ οὐ μικρόν ἐστιν, οἶμαι, πρὸσ ἀλλήλουσ ὑμῖν, τὸ μὴ σὲ φῦναι μόνον αὐτὸν ἐπὶ ταυτησὶ τῆσ πόλεωσ λέγω, προγόνουσ δ’ ἀλλαχόθεν ἀριθμεῖν ἔχειν, ἀλλ’ ἄνωθεν ἀρξαμένην διαδοχὴν, ὅθεν οὐδ’ εὑρεῖν ἦν ἂν διὰ χρόνου μῆκοσ, εἰ μὴ προέκειτο ἡ λαμπρότησ, μέχρι σοῦ προχωρῆσαι, διὰ σοῦ πλήρη τὸν αἰῶνα τὸν ἑξῆσ ἀναμένουσαν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἀπελλᾶ γενεθλιακός 2:4)
τοσαύτη δὲ ἡ λαμπρότησ τῶν ἀνδρῶν ἐκείνων ἐγένετο καὶ τοσοῦτον τῆσ νίκησ τὸ ἀξίωμα, ὥστε καὶ τὸ χωρίον ὥσπερ τι σύμβολον ἀρετῆσ κατέστησαν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 35:5)
ὡσ γὰρ τὸ πατρὸσ ἢ μητρὸσ κακὰ συνειδέναι, κατὰ τοὺσ ποιητὰσ, καὶ τούσ γε θρασυσπλάγχνουσ δουλοῖ, οὕτωσ ἡ τούτων, εὔκλεια καὶ λαμπρότησ ζηλωτοὺσ, ἄγαν παρασκευάζει τοὺσ ἐξ αὐτῶν, ἔπειτ’ εἰ μὲν ἁπάντων ὧν ἀξιοῖ τοὺσ εὐεργέτασ ἡ πόλισ καὶ τοῖσ ἐκ τούτων ἀνάγκη μετεῖναι καὶ ταῦθ’ ὥσπερ τισ κλῆροσ εἰσ τοὺσ ἐκγόνουσ κάτεισιν, εἰκότα ἂν καὶ οὗτοι λέγειν δοκοῖεν τούτων στερόμενοι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 21:3)
λαμπρότησ τε πολλὴ τῇ παρασκευῇ ἐπεοῦσα καὶ κόσμοσ τῶν νεῶν, καὶ σπουδαὶ τῶν τριηράρχων ἀμφὶ τὰσ ὑπηρεσίασ τε καὶ τὰ πληρώματα ἐκπρεπέεσ καὶ τοὺσ πάντη δὴ κατοκνέοντασ ἐσ ὁρμὴν ἅμα καὶ ἐλπίδασ χρηστοτέρασ ὑπὲρ τοῦ παντὸσ ἔργου ἐπηρκότα ἦν.
(아리아노스, Indica, chapter 20 9:1)
ἥ τε καθέδρα ἡ ἐπὶ τοῦ ἵππου αὐτοῦ τοῦ ἱππέωσ ἀεὶ εὐσχήμων καὶ ὀρθὴ ἐν τῷ ἀκροβολισμῷ σῴζεται, καὶ ταύτῃ μᾶλλον, ὅτι ἐπελαυνόντων ὁρᾶται καὶ τῶν ὅπλων ἡ λαμπρότησ καὶ τῶν ἵππων ἡ ὠκύτησ τε καὶ τὸ ἐν ταῖσ ἐπιστροφαῖσ εὐκαμπέσ καὶ ὅπωσ ἐν ἴσοισ τοῖσ διαστήμασιν αἱ ἐπελάσεισ γίγνονται τῶν ἱππέων.
(아리아노스, chapter 38 5:2)
τίσ οὖν ἡ λαμπρότησ, ἢ τίνεσ αἱ λῃτουργίαι καὶ τὰ σέμν’ ἀναλώματα τούτου;
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 206:1)
αἰτία δ’ ὑπῆρχε τῷ Δίωνι τῶν προτερημάτων μάλιστα μὲν ἡ ἰδία λαμπρότησ τῆσ ψυχῆσ καὶ ἀνδρεία καὶ ἡ τῶν ἐλευθεροῦσθαι μελλόντων εὔνοια, τὸ δὲ τούτων ἁπάντων μεῖζον ἥ τε ἀνανδρία τοῦ τυράννου καὶ τὸ τῶν ἀρχομένων πρὸσ αὐτὸν μῖσοσ·
(디오도로스 시켈로스, Library, book xvi, chapter 9 4:1)
οὐ γάρ ἐστιν αὐτῶν ἐν τοῖσ ὅπλοισ ἡ λαμπρότησ, ἀλλ’ ἐν τοῖσ λόγοισ, οὐδὲ κατὰ τῶν ἐχθρῶν τὸ δυνάμενον, ἀλλὰ κατὰ τῶν φίλων·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 10, chapter 38 3:1)
ὤλισθε δὲ ὑπ’ εὐπραξίασ καὶ κατηνέχθη πρὸσ τὰ τοῦ πατρὸσ ἁμαρτήματα, πρὸσ ἃ κἀκεῖνον ἡ τῶν ἀγαθῶν λαμπρότησ καὶ τὸ μέγεθοσ τῶν πραγμάτων οὐ δυνηθέντα προστῆναι καλῶσ αὐτῶν ἤγαγεν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 9 275:1)
οὔτε γὰρ τελευτήσαντι τοιαύτην εἰκὸσ ἦν ἀνδρὶ δειλῷ καὶ προδότῃ γενέσθαι τιμήν, οὔτ’ ἂν ἐτόλμησε τῶν θυγατέρων ὄνομα θέσθαι τῇ μὲν Ναυσινίκην τῇ δ’ Ἀκροθίνιον τῇ δ’ Ἀλεξιβίαν, Ἀριστέα δὲ καλέσαι τὸν υἱόν, εἰ μή τισ ἦν ἐπιφάνεια καὶ λαμπρότησ περὶ αὐτὸν ἀπὸ τῶν ἔργων ἐκείνων.
(플루타르코스, De Herodoti malignitate, section 39 16:1)
ἔστι γὰρ ὡσ ὄψεωσ τὸ σκοτεινὸν οὕτω τὸ ψυχρὸν ἁφῆσ συγχυτικόν, 1 ἡ δὲ θερμότησ διαχεῖ τὴν αἴσθησιν τοῦ ἁπτομένου καθάπερ ἡ λαμπρότησ τοῦ ὁρῶντοσ.
(플루타르코스, De primo frigido, chapter, section 9 1:6)
"ὦ βασιλεῦ, γενέσθαι τι τῷ σῷ δαίμονι τῶν παραλόγων, ἀλλ’ οὔτ’ ἐσθῆτα λαμπρὰν οἱ ἄνδρεσ λαμβάνουσιν ὁδοιποροῦντεσ οὔτε θυρεοῖσ ἐκκεκαθαρμένοισ χρῶνται καὶ κράνεσι γυμνοῖσ, ὥσπερ νῦν τὰ σκύτινα τῶν ὅπλων σκεπάσματα περισπάσαντεσ, ἀλλὰ μαχουμένων ἐστὶν ἡ λαμπρότησ αὕτη καὶ βαδιζόντων ἤδη πρὸσ τοὺσ πολεμίουσ·
(플루타르코스, Lucullus, chapter 27 5:2)
καὶ τὰ μὲν ἐθάρρει, τὰ δὲ ὑπέθραττεν αὐτὸν ἡ ὄψισ, δεδοικότα μὴ τῷ γένει τῷ Καίσαροσ εἰσ Ἀφροδίτην ἀνήκοντι δόξα καὶ λαμπρότησ ἀπ’ αὐτοῦ γένηται·
(플루타르코스, Pompey, chapter 68 2:2)
μήποτ’ οὖν τὸ μὲν φοινικοῦν, ὅτι ἡ λαμπρότησ τοῦ ἡλίου προσπεσοῦσα καὶ ἡ ἀκραιφνὴσ λαμπηδὼν ἀνακλωμένη ἐρυθρὸν ποιεί καὶ φοινικοῦν τὸ χρῶμα·
(위 플루타르코스, Placita Philosophorum, book 3, Περὶ ἰρ́ιδοσ. 8:3)
καὶ ἔστω ἡ λαμπρότησ Κυρίου τοῦ Θεοῦ ἡμῶν ἐφ̓ ἡμᾶσ, καὶ τὰ ἔργα τῶν χειρῶν ἡμῶν κατεύθυνον ἐφ̓ ἡμᾶσ καὶ τὸ ἔργον τῶν χειρῶν ἡμῶν κατεύθυνον.
(70인역 성경, 시편 89:17)

SEARCH

MENU NAVIGATION