헬라어 문장 내 검색 Language

Δίκα δὲ λάμπει μὲν ἐν δυσκάπνοισ δώμασιν, τὸν δ’ ἐναίσιμον τίει βίον.
(아이스킬로스, 아가멤논, choral, antistrophe 4 1:1)
"λάμπει δ’ ἐπὶ πορφυρέαισ παρῇσι φῶσ ἔρωτοσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 8110)
εἰ γάρ τισ ἢ πλούτου χάρισ ἢ τεκέων ἢ τᾶσ ἰσοδαίμονοσ ἀνθρώποισ βασιληίδοσ ἀρχᾶσ ἢ πόθων, οὓσ κρυφίοισ Ἀφροδίτασ ἄρκυσιν θηρεύομεν, ἢ εἴ τισ ἄλλα θεόθεν ἀνθρώποισι τέρψισ ἢ πόνων ἀμπνοὰ πέφανται, μετὰ σεῖο, μάκαιρ’ Ὑγίεια,7 τέθαλε πάντα καὶ λάμπει Χαρίτων ὀάροισ σέθεν δὲ χωρὶσ οὔτισ εὐδαίμων ἔφυ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, compendium in ce, chapter 63 1:3)
λάμπει δ’ ὑπὸ μαρμαρυγαῖσ ὁ χρυσὸσ ὑψιδαιδάλτων τριπόδων σταθέντων πάροιθε ναοῦ, τόθι μέγιστον ἄλσοσ Φοίβου παρὰ Κασταλίασ ῥεέθροισ Δελφοὶ διέπουσι.
(바킬리데스, Οδεσ ̔Γρεεκ̓, epinicians, ode 3 Ιἕρωνι Συρακοσίῳ Ἵπποισ Ὀλύμπια. 4:2)
σὺν ἀλα‐ θείᾳ δὲ πᾶν λάμπει χρέοσ·
(바킬리데스, Οδεσ ̔Γρεεκ̓, epinicians, ode 8 Λιπαρίωνι Κεῖῳ 1:3)
Ὥσπερ ὁ ἥλιοσ οὐ περιμένει λιτὰσ καὶ γοητείασ, ἵν’ ἀνατείλῃ, ἀλλ’ εὐθὺσ λάμπει καὶ πρὸσ ἁπάντων ἀσπάζεται, οὕτω μηδὲ σὺ περίμενε κρότουσ καὶ ψόφουσ καὶ ἐπαίνουσ, ἵν’ εὐποιήσῃσ, ἀλλ’ ἑκοντὴσ εὐεργέτει καὶ ἴσα τῷ ἡλίῳ φιληθήσῃ.
(에픽테토스, Works, gnomologium epicteteum e( stobaei libris 3-4) 67:1)
ἁρ́ματα μὲν τάδε λαμπρὰ τεθρίππων Ἥλιοσ ἤδη λάμπει κατὰ γῆν, ἄστρα δὲ φεύγει πυρὶ τῷδ’ αἰθέροσ ἐσ νύχθ’ ἱεράν·
(에우리피데스, Ion, choral, anapests1)
οὐδὲ καίουσιν λύχνον καὶ τιθέασιν αὐτὸν ὑπὸ τὸν μόδιον ἀλλ’ ἐπὶ τὴν λυχνίαν, καὶ λάμπει πᾶσιν τοῖσ ἐν τῇ οἰκίᾳ.
(ΚΑΤΑ ΜΑΘΘΑΙΟΝ, chapter 1 172:1)
ὥσπερ γὰρ ἡ ἀστραπὴ ἀστράπτουσα ἐκ τῆσ ὑπὸ τὸν οὐρανὸν εἰσ τὴν ὑπ’ οὐρανὸν λάμπει, οὕτωσ ἔσται ὁ υἱὸσ τοῦ ἀνθρώπου .
(ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ, chapter 14 132:1)
λάμπει δέ οἱ κλέοσ ἐν εὐάνορι Λυδοῦ Πέλοποσ ἀποικίᾳ·
(핀다르, Odes, olympian odes, olympian 1 ΙΕΡΩΝΙ ΣΥΡΑΚΟΥΣΙῼ ΚΕΛΗΤΙ 5:2)
λάμπει δὲ σαφὴσ ἀρετὰ ἔν τε γυμνοῖσι σταδίοισ σφίσιν ἔν τ’ ἀσπιδοδούποισιν ὁπλίταισ δρόμοισ, οἱᾶ́ τε χερσὶν ἀκοντίζοντεσ αἰχμαῖσ, καὶ λιθίνοισ ὁπότ’ ἐν δίσκοισ ἱέν.
(핀다르, Odes, isthmian odes, isthmian 1 ΗΡΟΔΟΤῼ ΘΗΒΑΙῼ ΑΡΜΑΤΙ 7:1)
ἀλλ’ ἀνεγειρομένα χρῶτα λάμπει, Αὠσφόροσ θαητὸσ ὣσ ἄστροισ ἐν ἄλλοισ·
(핀다르, Odes, isthmian odes, isthmian 4 ΜΕΛΙΣΣῼ ΘΗΒΑΙῼ ΠΑΓΚΡΑΤΙῼ 8:2)
καιροῦ παρασχόμενοσ λάμπει γὰρ ἐν χρείαισιν ὥσπερ εὐγενὴσ χαλκόσ·
(플루타르코스, An Recte Dictum Sit Latenter Esse Vivendum, section 4 7:1)
καίτοι τῆσ γε δόξησ καὶ τοῦ εἶναι φύσιν εὐσεβῶν χῶρον τοῖσι λάμπει μὲν μένοσ ἀελίου τὰν ἐνθάδε νύκτα κάτω, φοινικορόδοισ ἐνὶ λειμώνεσσι, καὶ τοῖσιν ἀκάρπων μὲν ἀνθηρῶν καὶ σκυθίων δένδρων ἄνθεσι τεθηλὸσ ἀναπέπταται πεδίον καὶ ποταμοί τινεσ ἄκλυστοι καὶ λεῖοι διαρρέουσι, καὶ διατριβὰσ ἔχουσιν ἐν μνήμαισ καὶ λόγοισ τῶν γεγονότων καὶ ὄντων παραπέμποντεσ αὑτοὺσ καὶ συνόντεσ.
(플루타르코스, An Recte Dictum Sit Latenter Esse Vivendum, section 7 1:1)
λάμπει γὰρ ἐν χρείαισιν, ὥσπερ εὐπρεπὴσ χαλκόσ.
(플루타르코스, An seni respublica gerenda sit, chapter, section 8 5:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION