Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

"καὶ πάντασ ὅσοι διαχειρίζουσί τι τῶν τῆσ πόλεωσ πλέον ἢ τριάκονθ’ ἡμέρασ, καὶ ὅσοι λαμβάνουσιν ἡγεμονίασ δικαστηρίων·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 14 1:3)
ἔπειτα μουσικὴν μὲν καὶ γεωμετρίαν καὶ τὰσ ἄλλασ τέχνασ λέγω καὶ τὰσ πάνυ φαύλασ οὐ πάντεσ οἱ φοιτήσαντεσ παρὰ τοὺσ διδασκάλουσ λαμβάνουσιν, ἀλλ’ ἐκ τῶν πολλῶν ὀλίγοι κομιδῆ τινεσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 111:7)
ἀλλὰ μὴν τήν γ’ ἀπιστίαν καὶ πλεονεξίαν αὐτῶν οὐδὲν δεῖ γνῶναι παρακαταθέμενον, αὐτοὶ γὰρ λαμβάνουσιν ὅ τι ἂν δυνηθῶσιν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 192:6)
καὶ δίκην οὔτε διδόασιν οὔτε λαμβάνουσιν, ἵνα μὴ πρόφασισ ᾖ τοῦ ἀπιέναι, πλὴν περὶ κλήρου καὶ ἐπικλήρου, κἄν τινι κατὰ τὸ γένοσ ἱερωσύνη γένηται.
(아리스토텔레스, 아테네인들의 정치체제, work Ath. Pol., chapter 42 5:2)
ἐπὶ γὰρ τῆσ ὕστερον βουλῆσ λαμβάνουσιν.
(아리스토텔레스, 아테네인들의 정치체제, work Ath. Pol., chapter 46 1:4)
ἔπειτ’ εἰσ σίτησιν λαμβάνουσιν ἐννέ’ ἄρχοντεσ τέτταρασ ὀβολοὺσ ἕκαστοσ, καὶ παρατρέφουσι κήρυκα καὶ αὐλητήν·
(아리스토텔레스, 아테네인들의 정치체제, work Ath. Pol., chapter 62 2:5)
διὰ δὲ τὸ καθόλου εἶναι τὸ πρῶτον λαμβάνουσιν καὶ πρῶτον καθόλου, τοῦτο δ’ ἐστὶ ψεῦδοσ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 39:5)
ὅταν μὲν ἡ λίμνη καταστῇ, λαμβάνουσιν οὐδέν·
(아리스토텔레스, Agon, antepirrheme16)
ἀλλ’ οἱ πολλοὶ τῶν ἀσώτων, καθάπερ εἴρηται, καὶ λαμβάνουσιν ὅθεν μὴ δεῖ, καὶ εἰσὶ κατὰ τοῦτο ἀνελεύθεροι.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 4 27:3)
ἅμα δὲ καὶ διὰ τὸ μηδὲν τοῦ καλοῦ φροντίζειν ὀλιγώρωσ καὶ πάντοθεν λαμβάνουσιν·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 4 30:1)
οἰόνται γάρ, καθάπερ ἐν χρημάτων κοινωνίᾳ πλεῖον λαμβάνουσιν οἱ συμβαλλόμενοι πλεῖον, οὕτω δεῖν καὶ ἐν τῇ φιλίᾳ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 8 152:1)
πρὸσ δὲ τούτοισ διὰ τὸ στάσεισ γίγνεσθαι καὶ μάχασ πρὸσ ἀλλήλουσ τῷ δήμῳ καὶ τοῖσ εὐπόροισ, ὁποτέροισ ἂν μᾶλλον συμβῇ κρατῆσαι τῶν ἐναντίων, οὐ καθιστᾶσι κοινὴν πολιτείαν οὐδ’ ἴσην, ἀλλὰ τῆσ νίκησ ἆθλον τὴν ὑπεροχὴν τῆσ πολιτείασ λαμβάνουσιν, καὶ οἱ μὲν δημοκρατίαν οἱ δ’ ὀλιγαρχίαν ποιοῦσιν.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 4 177:2)
ἔχει γὰρ ἴσωσ ἡδονήν τινα καὶ τὸ τέλοσ, ἀλλ’ οὐ τὴν τυχοῦσαν, ζητοῦντεσ δὲ ταύτην λαμβάνουσιν ὡσ ταύτην ἐκείνην, διὰ τὸ τῷ τέλει τῶν πράξεων ἔχειν ὁμοίωμά τι.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 8 65:2)
ὅλωσ δὲ τῶν κοινῶν εἰδῶν ἅπασι τοῖσ λόγοισ ἡ μὲν αὔξησισ ἐπιτηδειοτάτη τοῖσ ἐπιδεικτικοῖσ τὰσ γὰρ πράξεισ ὁμολογουμένασ λαμβάνουσιν, ὥστε λοιπὸν μέγεθοσ περιθεῖναι καὶ κάλλοσ·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 9 40:1)
ὥστ’ ἐπειδὴ καὶ πάντεσ οὕτω φαίνονται ἀποδεικνύντεσ, ἐάν τε ἀκριβέστερον ἐάν τε μαλακώτερον συλλογίζωνται οὐ γὰρ ἐξ ἁπάντων λαμβάνουσιν ἀλλ’ ἐκ τῶν περὶ ἕκαστον ὑπαρχόντων, καὶ διὰ τοῦ λόγου δῆλον ὅτι ἀδύνατον ἄλλωσ δεικνύναι, φανερὸν ὅτι ἀναγκαῖον, ὥσπερ ἐν τοῖσ Τοπικοῖσ, πρῶτον περὶ ἕκαστον ἔχειν ἐξειλεγμένα περὶ τῶν ἐνδεχομένων καὶ τῶν ἐπικαιροτάτων, περὶ δὲ τῶν ἐξ ὑπογυίου γιγνομένων ζητεῖν τὸν αὐτὸν τρόπον, ἀποβλέποντα μὴ εἰσ ἀόριστα ἀλλ’ εἰσ τὰ ὑπάρχοντα περὶ ὧν ὁ λόγοσ, καὶ περιγράφοντα ὅ τι πλεῖστα καὶ ἐγγύτατα τοῦ πράγματοσ·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 22 10:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION