헬라어 문장 내 검색 Language

λαμβάνονται δὲ οἱ ἔπαινοι κατὰ τρόπουσ τέσσαρασ, αὐξήσει, παραλείψει, παραβολῇ, εὐφημίᾳ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ κολάσεωσ λόγου. 11:6)
αἱ δὲ ἔννοιαι λαμβάνονται ἐκ τῶν ἐν αὐτῷ, τὸ δὲ καὶ τὰσ ἐννοίασ ὡσ περὶ εὐσεβείασ καὶ εὐπειθίασ λέγεσθαι πάνυ τῆσ προαιρέσεωσ τῆσ τῶν ἀφελῶν·
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., περὶ σεμνότητοσ. 2:3)
"οἱ δὲ θήλεισ μονοχρώματοί τέ εἰσι καὶ γλυκύτεροι, λαμβάνονται δὲ ἑφθοὶ καὶ τηγανιστοί·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 40 1:7)
οὕτωσ καὶ ὑπὸ τῶν στρατιωτῶν ἐν Ῥώμῃ οἱ προπετεῖσ λαμβάνονται.
(에픽테토스, Works, book 4, Πρὸσ τοὺσ εὐκόλωσ ἐκφέροντασ τὰ αὑτῶν. 5:1)
Ὁκόσαι ἐν γαστρὶ ἔχουσαι ὑπὸ πυρετῶν λαμβάνονται, καὶ ἰσχυρῶσ ἰσχναίνονται, ἄνευ προφάσιοσ φανερῆσ τίκτουσι χαλεπῶσ καὶ ἐπικινδύνωσ, ἢ ἐκτιτρώκουσαι κινδυνεύουσιν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., AFORISMOI., 72.55)
Γνοίη δ’ ἄν τισ τόδε μάλιστα τοῖσι προβάτοισι τοσι καταλήπτοισι γινομένοισιν ὑπὸ τῆσ νούσου ταύτησ καὶ μάλιστα τῇσιν αἰξίν‧ αὗται γὰρ πυκνότατα λαμβάνονται‧ ἢν ὁιακόψῃσ τὴν κεφαλὴν, εὑρήσεισ τὸν ἐγκέφαλον ὑγρὸν ἐόντα καὶ ὅδρωποσ περίπλεων καὶ κακὸν ὄζοντα, καὶ ἐν τούτῳ δηλονότι γνώσῃ ὅ σὐχ ὁ θεὸσ τὸ σῶμα λυμαίνεται, ἀλλ’ ἡ νοῦσοσ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΙΕΡΗΣ ΝΟΥΣΟΥ., 11.2)
ὥσπερ γὰρ οἱ τοῦ Φρυγίου αὐλοῦ ἀκούοντεσ οὐ πάντεσ μαίνονται, ἀλλ’ ὁπόσοι αὐτῶν τῇ Ῥέᾳ λαμβάνονται, οὗτοι δὲ πρὸσ τὸ μέλοσ ὑπομιμνήσκονται τοῦ πάθουσ, οὕτω δὴ καὶ φιλοσόφων ἀκούοντεσ οὐ πάντεσ ἔνθεοι καὶ τραυματίαι ἀπίασιν, ἀλλ’ οἷσ ὑπῆν τι ἐν τῇ φύσει φιλοσοφίασ συγγενέσ.
(루키아노스, Nigrinus, Nigrinou Fiaosofia 37:7)
οὓτω μὲν αἱ μεσότητεσ λαμβάνονται.
(플루타르코스, De animae procreatione in Timaeo, section 16 5:1)
τοὺσ μὲν τρισχιλίουσ ἐᾶν φησιν εἴτ’ εὖ λαμβάνονται εἴτε μή, τοὺσ δ’ ἑπτακισχιλίουσ οὐδετέρωσ, οὔτε τὴν παραλίαν ἐκμετροῦντι οὔτε τὴν διὰ μέσου τοῦ πελάγουσ.
(폴리비오스, Histories, book 34, chapter 6 2:1)
οὐκ εὖ γοῦν λαμβάνεται τὰ μήκη, οὐκ εὖ δὲ οὐδὲ αἱ βόρειοι λαμβάνονται μερίδεσ.
(스트라본, 지리학, book 2, chapter 1 64:6)
τοὺσ μὲν τρισχιλίουσ ἐᾶν φησιν εἴτ’ εὖ λαμβάνονται εἴτε μή, τοὺσ δ’ ἑπτακισχιλίουσ οὐδετέρωσ, οὔτε τὴν παραλίαν ἐκμετροῦντι οὔτε τὴν διὰ μέσου τοῦ πελάγουσ.
(스트라본, 지리학, book 2, chapter 4 4:12)

SEARCH

MENU NAVIGATION