Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἀπὸ φωνήεντοσ τοῦ ε λαμβάνον τὴν ἀρχὴν διέσπακε τῷ μεταξὺ χρόνῳ τὸν ἦχον οὐκ ὄντι ὀλίγῳ.
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 2254)
τοῖσ γέρουσι δ’ ἱκανῶσ ἐστιν ἐπιτήδειον, ὡσ ἂν οὐκ εἰσ χολὴν ἀλλ’ εἰσ αἷμα τὴν ἀλλοίωσιν ἐν ἐκείνοισ λαμβάνον.
(갈레노스, On the Natural Faculties., B, section 849)
χαλεπῶν δὲ τούτων περὶ τὰ σώματα παθημάτων γιγνομένων μείζω ἔτι γίγνεται τὰ πρὸ τούτων, ὅταν ὀστοῦν διὰ πυκνότητα σαρκὸσ ἀναπνοὴν μὴ λαμβάνον ἱκανήν, ὑπ’ εὐρῶτοσ θερμαινόμενον, σφακελίσαν μήτε τὴν τροφὴν καταδέχηται πάλιν τε αὐτὸ εἰσ ἐκείνην ἐναντίωσ ἰῄ ψηχόμενον, ἡ δ’ εἰσ σάρκασ, σὰρξ δὲ εἰσ αἷμα ἐμπίπτουσα τραχύτερα πάντα τῶν πρόσθεν τὰ νοσήματα ἀπεργάζηται·
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 438:2)
οὐκ ἄρα ἔσται, ὅτιπερ τὸ πρῶτον ἦν πρὸσ τἆλλα ἡλικίᾳ διαφέρον τὸ ἕν, τοῦτο καὶ εἰσ τὸ ἔπειτα, ἀλλὰ ἴσον λαμβάνον χρόνον τοῖσ ἄλλοισ ἔλαττον ἀεὶ τῇ ἡλικίᾳ διοίσει αὐτῶν ἢ πρότερον·
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Παρμενίδης 335:5)
τὸ ἓν δή, ὡσ ἐοίκε, λαμβάνον τε καὶ ἀφιὲν οὐσίαν γίγνεταί τε καὶ ἀπόλλυται.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Παρμενίδης 345:9)
ἢ οὐχὶ ὁ μὲν λανθάνων ἔτι πονηρότεροσ γίγνεται, τοῦ δὲ μὴ λανθάνοντοσ καὶ κολαζομένου τὸ μὲν θηριῶδεσ κοιμίζεται καὶ ἡμεροῦται, τὸ δὲ ἥμερον ἐλευθεροῦται, καὶ ὅλη ἡ ψυχὴ εἰσ τὴν βελτίστην φύσιν καθισταμένη τιμιωτέραν ἕξιν λαμβάνει, σωφροσύνην τε καὶ δικαιοσύνην μετὰ φρονήσεωσ κτωμένη, ἢ σῶμα ἰσχύν τε καὶ κάλλοσ μετὰ ὑγιείασ λαμβάνον, τοσούτῳ ὅσῳπερ ψυχὴ σώματοσ τιμιωτέρα;
(플라톤, Republic, book 9 514:1)
νέοσ δ’ ὢν ἐν τῷ Μαρσικῷ πολέμῳ πολλὰ μὲν τόλμησ δείγματα παρέσχε καὶ συνέσεωσ, μᾶλλόν γε μὴν αὐτὸν δι’ εὐστάθειαν καὶ πρᾳότητα Σύλλασ προσηγάγετο, καὶ χρώμενοσ ἀπ’ ἀρχῆσ ἐπὶ τὰ πλείστησ ἄξια σπουδῆσ διετέλεσεν ὧν ἦν καὶ ἡ περὶ τὸ νόμισμα πραγματεία, δι’ ἐκείνου γὰρ ἐκόπη τὸ πλεῖστον ἐν Πελοποννήσῳ περὶ τὸν Μιθριδατικὸν πόλεμον, καὶ Λουκούλλειον ἀπ’ ἐκείνου προσηγορεύθη, καὶ διετέλεσεν ἐπὶ πλεῖστον, ὑπὸ τῶν στρατιωτικῶν χρειῶν ἐν τῷ πολέμῳ λαμβάνον ἀμοιβὴν ταχεῖαν.
(플루타르코스, Lucullus, chapter 2 1:1)
οὐ μὴν ἀλλὰ κομίσαντεσ αὐτὸν εἰσ τὸν καλούμενον Θησαυρόν, οἴκημα κατάγειον οὔτε πνεῦμα λαμβάνον οὔτε φῶσ ἔξωθεν οὔτε θύρασ ἔχον, ἀλλὰ μεγάλῳ λίθῳ περιαγομένῳ κατακλειόμενον, ἐνταῦθα κατέθεντο, καὶ τὸν λίθον ἐπιρράξαντεσ ἄνδρασ ἐνόπλουσ κύκλῳ περιέστησαν.
(플루타르코스, Philopoemen, chapter 19 3:1)
τὸ λοιπὸν ηὐξάνετο τὸ κακόν, ἐξ αὑτοῦ λαμβάνον τὴν ἐπίδοσιν.
(폴리비오스, Histories, book 16, iii. res aegypti 10:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION