헬라어 문장 내 검색 Language

ψύξισ ἀκρέων, δίψοσ καρτερὸν, στόματοσ ξηρότησ, προσώπου ἐρύθημα ξὺν ἀχροίῃ· ὑπέρυθροι δὲ τὸ ξύμπαν σῶμα· ὑποχόνδρια σκληρὰ, ἀνεσπασμένα, ὀδύνη ἐπὶ δεξιὰ μᾶλλον, καὶ παλμὸσ τῇδε παραμήκησ, μέχρι τῆσ λαγόνοσ · μετεξετέροισι δὲ καὶ τῆσ ἀρτηρίησ τῆσ παρὰ τὴν Ῥάχιν, ἢν ὁ σφυγμὸσ ἐσ τὸ ἕτερον ὑποχόνδριον διασημαίνῃ .
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιβ’. Περὶ Σατυριάσεωσ.178)
πρώτιστα μὲν ὦν ὅκωσ Ῥεῦμα κοινὸν ἰῆσθαι· στύψεσι τῶν ἀμφὶ τὴν κύστιν καὶ τὴν Ῥοὴν χωρίων· καὶ ἐμψύξεσι ψυῶν, λαγόνοσ, αἰδοίων, διδύμων, ὅκωσ μὴ Ῥέῃ ἐσ πολλὸν ἡ γονή· εἶτα αὖθισ ἀλεῇναι τὸ πᾶν, ἐσ τὸ τὰσ ἀφόδουσ ξηραίνειν.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ιγ’. Θεραπεία Ἐλέφαντοσ.36)
ὦ γαῖα κεραμί, τίσ σε Θηρικλῆσ ποτε ἔτευξε κοίλησ λαγόνοσ εὐρύνασ βάθοσ;
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 42 2:2)
ὧν ἔτι καὶ εἰσ ἐμὲ ἦν τισ τοῦ Παλλαντίου ἐπὶ τῆσ πρὸσ τὸν ἱππόδρομον στρεφούσησ λαγόνοσ Ῥωμύλου λεγομένη, ἣν φυλάττουσιν ἱερὰν οἷσ τούτων ἐπιμελὲσ οὐδὲν ἐπὶ τὸ σεμνότερον ἐξάγοντεσ, εἰ δέ τι πονήσειεν ὑπὸ χειμῶνοσ ἢ χρόνου τὸ λεῖπον ἐξακούμενοι καὶ τῷ πρόσθεν ἐξομοιοῦντεσ εἰσ δύναμιν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 79 16:2)
καὶ συμπεσὼν αὐτῷ μεγίστῳ τε ὄντι καὶ ῥώμην ἀρίστῳ τῶν καθ’ αὑτὸν ἐκεῖνόν τ’ ἀποκτείνει καὶ αὐτὸσ ἐν τῷ σκυλεύειν τὸν νεκρὸν πληγεὶσ ὑπό τινοσ ξίφει διὰ τῆσ λαγόνοσ ἀποθνήσκει.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 12 7:3)
κατὰ τὸν αὐτὸν δὲ χρόνον ὁ μὲν Λεοννᾶτοσ, ὁ προειπὼν τῷ Πύρρῳ φυλάττεσθαι τὸν ἄνδρα, μικρὸν ἐκνεύσασ εἰσ τὰ πλάγια τὸν ἵππον αὐτοῦ παίει τῷ ξυστῷ διὰ τῆσ λαγόνοσ, ὁ δὲ Φερεντανὸσ ἤδη καταφερόμενοσ τὸν τοῦ βασιλέωσ διὰ τοῦ στήθουσ ἐλαύνει, καὶ συγκαταπίπτουσι τοῖσ ἵπποισ ἀμφότεροι.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 19, chapter 12 6:1)
βούλεται δὲ τοῦτο συνακτῆρα μὲν δηλοῦν, διάζωμα δ’ ἐστὶ περὶ τὰ αἰδοῖα ῥαπτὸν ἐκ βύσσου κλωστῆσ εἰργασμένον ἐμβαινόντων εἰσ αὐτὸ τῶν ποδῶν ὥσπερ εἰσ ἀναξυρίδασ, ἀποτέμνεται δὲ ὑπὲρ ἥμισυ καὶ τελευτῆσαν ἄχρι τῆσ λαγόνοσ περὶ αὐτὴν ἀποσφίγγεται.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 3 191:2)
εἰσὶ δὲ καὶ φοίνικεσ εὐώδεισ καὶ κάλαμοσ, ὄφεισ δὲ σπιθαμιαῖοι φοινικοῖ τὴν χρόαν, προσαλλόμενοι καὶ μέχρι λαγόνοσ, τὸ δῆγμα ἔχοντεσ ἀνήκεστον.
(스트라본, 지리학, book 16, chapter 4 37:3)
Ἤτοι ὅγε ῥέξαί τι λιλαιόμενοσ μέγα ἔργον σκαιῇ μὲν σκαιὴν Πολυδεύκεοσ ἔλλαβε χεῖρα, δοχμὸσ ἀπὸ προβολῆσ κλινθείσ, ἑτέρῃ δ’ ἐπιβαίνων δεξιτερῆσ ἤνεγκεν ἀπὸ λαγόνοσ πλατὺ γυῖον.
(테오크리토스, Idylls, Διόσκουροι78)
ἀλλὰ μεταΐξασ πλατὺ φάσγανον ὦσε διαπρὸ Τυνδαρίδησ λαγόνοσ τε καὶ ὀμφαλοῦ·
(테오크리토스, Idylls, Διόσκουροι127)

SEARCH

MENU NAVIGATION