Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

κἀκεῖ Πασιφάῃ ἐρασθείσῃ τοῦ Ποσειδωνείου ταύρου συνήργησε τεχνησάμενοσ ξυλίνην βοῦν, καὶ τὸν λαβύρινθον κατεσκεύασεν, εἰσ ὃν κατὰ ἔτοσ Ἀθηναῖοι κόρουσ ἑπτὰ καὶ κόρασ τὰσ ἴσασ τῷ Μινωταύρῳ βορὰν ἔπεμπον.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 3, chapter 15 8:21)
ἐπειδὴ γὰρ καὶ μέχρι τῆσ Αἰθιοπικῆσ χώρασ προελθὼν καὶ αὐτὴν διερευνησάμενοσ Αἴγυπτον τετράκισ τὸ σύμπαν, καὶ παρεὶσ οὐδὲν ἀνεξέταστον, οὐ πυραμίδασ, οὐ λαβύρινθον, οὐχ ἱερὸν, οὐχὶ διώρυχασ, ἀλλ’ ὧν μὲν ἐν ταῖσ βίβλοισ τὰ μέτρα ὑπῆρχεν ἐκεῖθεν πορισάμενοσ, ὧν δὲ μὴ ἐξ ἑτοίμου λαβεῖν ἦν ἐκμετρήσασ αὐτὸσ μετὰ τῶν παρ’ ἑκάστοισ ἱερέων καὶ προφητῶν, εἶτ’ οὐκ ἠδυνήθην αὐτά σοι διασώσασθαι, τῶν ὑπομνημάτων διαφθαρέντων ἃ τοῖσ παισὶ προσέταξα ποιεῖσθαι, τοῦτό γ’ ἂν ἔχοιμι τὸ ἕν τε καὶ μικρὸν ἐρώτημα ἀπολῦσαι, τὸ πῶσ ὁ Νεῖλοσ ἀνέρχεται καὶ τίσ ἡ πρόφασισ τὸ τἀναντία αὐτὸν πεπονθέναι τοῖσ ἄλλοισ ποταμοῖσ περὶ τὰσ ὡρ́ασ τοῦ ἔτουσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 1:3)
αὐτίκα οὐ δοκεῖ μοι Δαίδαλοσ καλῶσ εἰργάσθαι ἐν Κρήτῃ τὸν Λαβύρινθον, οὗ εἰσερχόμενοι ἀπώλλυντο οἱ πολῖται αὐτοῦ καὶ αἱ πολίτιδεσ·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΦΙΛΟΣΟΦΟΥ. 11:2)
οὗτοσ δὲ πολεμικὴν μὲν πρᾶξιν οὐδ’ ἡντινοῦν ἐπετελέσατο, τάφον δ’ αὑτῷ κατεσκεύασε τὸν ὀνομαζόμενον λαβύρινθον, οὐχ οὕτω κατὰ τὸ μέγεθοσ τῶν ἔργων θαυμαστὸν ὡσ πρὸσ τὴν φιλοτεχνίαν δυσμίμητον·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 61 2:1)
φασὶ δέ τινεσ καὶ τὸν Δαίδαλον εἰσ Αἴγυπτον παραβαλόντα καὶ θαυμάσαντα τὴν ἐν τοῖσ ἔργοισ τέχνην κατασκευάσαι τῷ βασιλεύοντι τῆσ Κρήτησ Μίνῳ λαβύρινθον ὅμοιον τῷ κατ’ Αἴγυπτον, ἐν ᾧ γενέσθαι μυθολογοῦσι τὸν λεγόμενον Μινώταυρον.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 61 3:1)
ἐνταῦθα δὲ καὶ τὸν τάφον ἑαυτῷ κατασκευάσαι πυραμίδα τετράπλευρον ἐπιστήσαντα, καὶ τὸν θαυμαζόμενον παρὰ πολλοῖσ λαβύρινθον οἰκοδομῆσαι.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 89 3:5)
τῷ δὲ τέρατι τούτῳ πρὸσ διατροφὴν λέγεται κατασκευάσαι Δαίδαλον λαβύρινθον, τὰσ διεξόδουσ σκολιὰσ ἔχοντα καὶ τοῖσ ἀπείροισ δυσευρέτουσ, ἐν ᾧ τρεφόμενον τὸν Μινώταυρον τοὺσ ἐξ Ἀθηνῶν ἀποστελλομένουσ ἑπτὰ κόρουσ καὶ κόρασ κατεσθίειν, περὶ ὧν προειρήκαμεν.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 4, chapter 77 4:1)
καὶ δή σφι μνημόσυνα ἔδοξε λιπέσθαι κοινῇ, δόξαν δέ σφι ἐποιήσαντο λαβύρινθον, ὀλίγον ὑπὲρ τῆσ λίμνησ τῆσ Μοίριοσ κατὰ Κροκοδείλων καλεομένην πόλιν μάλιστά κῃ κείμενον·
(헤로도토스, The Histories, book 2, chapter 148 2:1)
οἱ γὰρ ἐπεστεῶτεσ τῶν Αἰγυπτίων δεικνύναι αὐτὰ οὐδαμῶσ ἤθελον, φάμενοι θήκασ αὐτόθι εἶναι τῶν τε ἀρχὴν τὸν λαβύρινθον τοῦτον οἰκοδομησαμένων βασιλέων καὶ τῶν ἱρῶν κροκοδείλων.
(헤로도토스, The Histories, book 2, chapter 148 6:2)
ἀλλὰ κἂν εἰσ τὴν Κρήτην ἀφίκῃ τῷ λόγῳ, πάμπολλα κἀκεῖθεν ἡ ὄρχησισ ἐρανίζεται, τὴν Εὐρώπην, τὴν Πασιφάην, τοὺσ ταύρουσ ἀμφοτέρουσ, τὸν λαβύρινθον, τὴν Ἀριάδνην, τὴν Φαίδραν, τὸν Ἀνδρόγεων, τὸν Δαίδαλον, τὸν Ἴκαρον, τὸν Γλαῦκον, τὴν Πολυΐδου μαντικήν, τὸν Τάλω, τὸν χαλκοῦν τῆσ Κρήτησ περίπολον.
(루키아노스, De saltatione, (no name) 49:1)
τὸ τοῦ Θησέωσ ἐκεῖνο μιμησόμεθα, καί τι λίνον παρὰ τῆσ τραγικῆσ Ἀριάδνησ λαβόντεσ εἴσιμεν ἐσ τὸν λαβύρινθον ἕκαστον, ὡσ ἔχειν ἀπραγμόνωσ μηρυόμενοι αὐτὸ ἐξιέναι Τίσ οὖν ἂν ἡμῖν Ἀριάδνη γένοιτ̓ ἂν ἢ πόθεν τοῦ λίνου εὐπορήσομεν;
(루키아노스, Ἑρμότιμοσ, Λυκῖνος 97:8)
καίτοι τὸ μὲν πρῶτον γελᾶν ἐπῄει μοι ἐπ’ αὐτοῖσ, ἐπειδὴ δὲ πολλὰ καὶ πάντα ὅμοια ἦν, ἠλέουν σε τῆσ κακοδαιμονίασ ὁρῶν εἰσ λαβύρινθον ἄφυκτον ἐμπεπτωκότα καὶ νοσοῦντα νόσον τὴν μεγίστην, μᾶλλον δὲ μελαγχολῶντα.
(루키아노스, Lexiphanes, (no name) 16:3)
"δι’ ὅλησ γὰρ τῆσ νυκτὸσ περιῄει ἐν κύκλῳ τὴν αὐλὴν ὁ ἄθλιοσ ^ ἐξελθεῖν οὐ δυνάμενοσ ὥσπερ εἰσ λαβύρινθον ἐμπεσών, ἄχρι δὴ κατελήφθη ἔχων τὰ φώρια γενομένησ ἡμέρασ.
(루키아노스, Philopsuedes sive incredulus, (no name) 18:10)
Μίνωσ δὲ ναυσὶν ἐπ’ Ἀθήνασ πλεύσασ ‐ οὐ γὰρ ἐπείθετο ἀναιτίουσ εἶναι σφᾶσ τῆσ Ἀνδρόγεω τελευτῆσ ‐ ἐσ τοσοῦτον ἐκάκωσεν, ἐσ ὃ συνεχωρήθη οἱ παρθένουσ ἐσ Κρήτην ἑπτὰ καὶ παῖδασ ἴσουσ ἄγειν τῷ λεγομένῳ Μίνω ταύρῳ τὸν ἐν Κνωσσῷ Λαβύρινθον οἰκῆσαι·
(파우사니아스, Description of Greece, Ἀττικά, chapter 27 17:3)
ἐπὶ δὲ δὴ τὴν βασιλικὴν ἐλθόντεσ τέχνην καὶ διασκοπούμενοι αὐτὴν εἰ αὕτη εἰή ἡ τὴν εὐδαιμονίαν παρέχουσά τε καὶ ἀπεργαζομένη, ἐνταῦθα ὥσπερ εἰσ λαβύρινθον ἐμπεσόντεσ, οἰόμενοι ἤδη ἐπὶ τέλει εἶναι, περικάμψαντεσ πάλιν ὥσπερ ἐν ἀρχῇ τῆσ ζητήσεωσ ἀνεφάνημεν ὄντεσ καὶ τοῦ ἴσου δεόμενοι ὅσουπερ ὅτε τὸ πρῶτον ἐζητοῦμεν.
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Εὐθύδημος 229:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION