Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ὅταν δ’ ἡ φύσισ τοῦ ἀνθρώπου εὐθὺσ πονηρὰν τὴν ἀρχὴν λάβῃ τῆσ παιδείασ, ἐκ τῶν κακῶσ τεθραμμένων παίδων παραπλησίουσ ἡγήσατο πολίτασ ἔσεσθαι Τιμάρχῳ τουτῳί.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 11 1:2)
πάντεσ γὰρ ἂν τοῦθ’ ὁμολογήσαιμεν, ὅτι τὰσ συνθήκασ τῆσ πρὸσ ἀλλήλουσ ἀπιστίασ ἕνεκα ποιούμεθα, ἵνα ὁ μὴ παραβὰσ τὰ γεγραμμένα δίκην λάβῃ τῇ ψήφῳ παρὰ τοῦ παραβάντοσ.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1612)
οἱ δὲ νῦν πολεμικοὶ καὶ τὴν εἰρήνην ἀνανδρίαν καλοῦντεσ, οὐ διεκώλυσαν ὑμᾶσ ἐξελθεῖν εἰρήνησ καὶ συμμαχίασ γεγενημένησ, δεδιέναι φάσκοντεσ μὴ τοὺσ στρατιώτασ ὑμῶν ὁμήρουσ λάβῃ Φίλιπποσ;
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 1374)
τὸν ἀντίτολμον δέ φαμι παρβάταν ἄγοντα πολλὰ παντόφυρτ’ ἄνευ δίκασ βιαίωσ ξὺν χρόνῳ καθήσειν λαῖφοσ, ὅταν λάβῃ πόνοσ θραυομένασ κεραίασ.
(아이스킬로스, 에우메니데스, choral, strophe 43)
ὁ δ’ εὐθὺσ ὡσ ἤκουσεν, οὐ ξυνεὶσ δόλον Ἕλληνοσ ἀνδρὸσ οὐδὲ τὸν θεῶν φθόνον, πᾶσιν προφωνεῖ τόνδε ναυάρχοισ λόγον, εὖτ’ ἂν φλέγων ἀκτῖσιν ἥλιοσ χθόνα λήξῃ, κνέφασ δὲ τέμενοσ αἰθέροσ λάβῃ, τάξαι νεῶν στῖφοσ μὲν ἐν στοίχοισ τρισὶν ἔκπλουσ φυλάσσειν καὶ πόρουσ ἁλιρρόθουσ, ἄλλασ δὲ κύκλῳ νῆσον Αἰάντοσ πέριξ·
(아이스킬로스, 페르시아인들, episode 2:3)
τὸ νεῖκοσ δ’ οὐκ ἐν ἀργύρου λαβῇ ἔλυσεν·
(아이스킬로스, 탄원하는 여인들, episode 1:3)
πρὸσ δὲ τούτοισ, ὃν ἂν ἡμῶν ἀδικοῦντα λάβῃ, εἰσάξει εἰσ τὸ πλῆθοσ τὸ Ἀθηναίων καὶ ἀπολεῖ.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 218:2)
ὁ δὲ ὑπέσχετο θεραπεύειν ὅταν ἕτερον τοσοῦτον τῆσ γῆσ ὁ ἀδελφὸσ αὐτοῦ λάβῃ Βίασ.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 2 2:8)
ἢν οὖν ὠμοτέρην τὸ ἧπαρ τὴν ἄλλην τροφὴν λάβῃ, τὴν μὲν ἰδίην ἐργασίην πονέει, τὴν δὲ ὀθνείην ἐᾷ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.307)
τὸ γὰρ εἰσ τοῦθ’ ἥκειν Φίλιππον τόλμησ καὶ δεινότητοσ ὥστε πρῶτον μὲν ὅλωσ πρέσβεισ ὡσ ὑμᾶσ, εἶτα βοήθειαν αἰτήσοντασ ἀπεσταλκέναι, ἵν’ ὑμᾶσ τε ἀμαχεὶ λάβῃ καὶ τὰ πρὸσ ἡμᾶσ ὡσ βούλεται διοικήσηται, σφόδρα τῆσ τ’ ἐκείνου συνηθείασ οἶμαι καὶ προνοίασ ὑμῖν ἄξιον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, συμμαχικὸσ β πρὸσ Θηβαίουσ περὶ τῆσ συμμαχίας 2:1)
αὖθισ δὲ ἐπειδὰν τέλοσ ἡ δίκη λάβῃ, τῇ μὲν δικαστικῇ πλέον οὐδ’ ὁτιοῦν περίεστιν, ἀλλ’ ὥσπερ ἡ νομοθετικὴ θεῖσα τοὺσ νόμουσ ἀπήλλακται, οὕτωσ ὁ δικαστὴσ μετὰ τὴν κρίσιν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 51:2)
τοῖσ δ’ ἐμπόροισ προεῖπεν, ὃν ἄν τισ λάβῃ χαλκόν, τούτου πάλιν ἀγοράζειν τά τ’ ἐκ τῆσ χώρασ ὤνια καὶ τὰ ἐκ τῶν λειῶν ἀγόμενα·
(아리스토텔레스, 경제학, Book 2 84:3)
ὁ μὲν γὰρ χαλκεὺσ ποιεῖ χαλινόν, χρῆται δ’ ὁ ἱππικόσ καὶ τὸ μήτε μίαν ἡμέραν εἶναι εὐδαίμονα μήτε παῖδα μήθ’ ἡλικίαν πᾶσαν διὸ καὶ τὸ Σόλωνοσ ἔχει καλῶσ, τὸ μὴ ζῶντ’ εὐδαιμονίζειν, ἀλλ’ ὅταν λάβῃ τέλοσ·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 21:2)
εἰ γὰρ ἵνα μὴ λάβῃ ψηλαφῶν ἀποκτείνοι, γελοῖοσ ἂν εἰή, εἰ λέγοι ὅτι βίᾳ καὶ ἀναγκαζόμενοσ, ἀλλὰ δεῖ μεῖζον κακὸν καὶ λυπηρότερον εἶναι, ὃ πείσεται μὴ ποιήσασ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 149:2)
ἐὰν δὲ λάβῃ νοῦν, ἐν τῷ πράττειν διαφέρει·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 6 104:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION