Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ὁ τοίνυν Περικλῆσ τοσοῦτον νικῶν καὶ τοσαῦτα ἀφ’ ὧν ἐνίκα πράττων λάλοσ μὲν ἥκιστα οἶμαι, λέγειν δὲ ἄριστοσ εἰκότωσ ἐνομίζετο.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 15:7)
καὶ μὴν οὐκ ἦν αὐτὸσ λάλοσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 33:1)
καὶ γὰρ ἀρχομένου μὲν ἐλευθέρου δὲ δῆλον ὅτι οὐ μία ἂν εἰή τοῦ ἀγαθοῦ ἀρετή, οἱο͂ν δικαιοσύνη, ἀλλ’ εἴδη ἔχουσα καθ’ ἃ ἄρξει καὶ ἄρξεται, ὥσπερ ἀνδρὸσ καὶ γυναικὸσ ἑτέρα σωφροσύνη καὶ ἀνδρεία δόξαι γὰρ ἂν εἶναι δειλὸσ ἀνήρ, εἰ οὕτωσ ἀνδρεῖοσ εἰή ὥσπερ γυνὴ ἀνδρεία, καὶ γυνὴ λάλοσ, εἰ οὕτω κοσμία εἰή ὥσπερ ὁ ἀνὴρ ὁ ἀγαθόσ·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 3 67:2)
ἀλλ’ ἐπειδὴ τοὺσ γέροντασ οὐκ ἐᾶθ’ ὕπνου τυχεῖν, ψηφίσασθε χωρὶσ εἶναι τὰσ γραφάσ, ὅπωσ ἂν ᾖ τῷ γέροντι μὲν γέρων καὶ νωδὸσ ὁ ξυνήγοροσ, τοῖσ νέοισι δ’ εὐρύπρωκτοσ καὶ λάλοσ χὠ Κλεινίου.
(아리스토파네스, Acharnians, Parabasis, antepirrhema3)
ἅττ’ ἂν οὖν λέγῃσ ἐκεῖνον, κεἰ πανοῦργοσ ἦν, ὅτ’ ἔζη, καὶ λάλοσ καὶ συκοφάντησ καὶ κύκηθρον καὶ τάρακτρον, ταῦθ’ ἁπαξάπαντα νυνὶ τοὺσ σεαυτοῦ λοιδορεῖσ.
(아리스토파네스, Peace, Choral, pnigos1)
οὗτοσ γὰρ αὑτόσ ἐστιν ἄγλωττοσ λάλοσ, ἓν ὄνομα πολλοῖσ, τρωτὸσ ἄτρωτοσ, δασὺσ λεῖοσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 71 2:10)
ἦν δέ τισ ἐν τῷ στρατοπέδῳ πάνυ ταραχώδησ καὶ στασιαστὴσ ἀνήρ, ὀξὺσ τῇ γνώμῃ προιδεῖν τι τῶν ἐσομένων ἐκ πολλοῦ, καὶ εἰπεῖν ὅ τι νοήσειεν ὡσ λάλοσ καὶ κωτίλοσ οὐκ ἀδύνατοσ, ὃσ ἐκαλεῖτο μὲν Λεύκιοσ Ιοὔνιοσ, ὁμώνυμοσ τῷ καταλύσαντι τοὺσ βασιλεῖσ, ἐκπληρῶσαι δὲ τὴν ὁμωνυμίαν βουλόμενοσ ἠξίου καὶ Βροῦτοσ ἐπικαλεῖσθαι.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 70 1:3)
Θρασὺσ εἶ καὶ λάλοσ, καὶ εἰ μὴ παύσῃ σκώπτων ἐσ ἐμέ, εἴσῃ αὐτίκα οἱού θεοῦ εἴδωλόν εἰμι.
(루키아노스, Dialogi mortuorum, Διογένησ καὶ Ἡρακλῆσ. 5:1)
ἡ μὲν γὰρ Ἠχὼ οὐδὲ ἀποκρίνεσθαι αὐτῷ ἤθελεν οὕτω λάλοσ οὖσα βρυχωμένῳ, ἀλλ̓ ᾐσχύνετο, εἰ φανείη μιμουμένη τραχεῖαν ᾠδὴν καὶ καταγέλαστον.
(루키아노스, Dialogi Marini, doris and galataea, chapter 46)
ἓν μὲν ὅτι λάλοσ εἶ καὶ κρακτικόσ, ὁ δὲ σιωπᾶν ἐσ πέντε ὅλα ἔτη, οἶμαι, παρῄνει, ἕτερον δὲ καὶ παντελῶσ παράνομον οὐ γὰρ ἔχων ὅ τι σοι παραβάλοιμι εἰ μὴ κυάμουσ χθὲσ ἧκον ὡσ οἶσθα καὶ σὺ οὐδὲ μελλήσασ ἀνέλεξασ αὐτούσ·
(루키아노스, Gallus, (no name) 4:13)
τοῖσ φίλοισ δὲ ὑμῖν, Σαμίππῳ μὲν εἴκοσι μεδίμνουσ ἐπισήμου χρυσίου παραμετρῆσαι τὸν οἰκονόμον ἐκέλευσα ἄν, Τιμολάῳ δὲ πέντε χοίνικασ, Λυκίνῳ δὲ χοίνικα, ἀπομεμαγμένην καὶ ταύτην, ὅτι λάλοσ ἐστὶ καὶ ἐπισκώπτει μου τὴν εὐχήν.
(루키아노스, Λυκῖνοσ, Τιμόλαοσ, Σάμιπποσ, Ἀδείμαντος 43:1)
σύνεστι δ’ αὐτῷ Παλαμήδησ καὶ Ὀδυσσεὺσ καὶ Νέστωρ καὶ εἴ τισ ἄλλοσ λάλοσ νεκρόσ.
(루키아노스, Necyomantia, (no name) 18:4)
λάλοσ ἅνθρωποσ καὶ θρασύσ.
(루키아노스, Timon, (no name) 7:3)
ὡρ́α σοι, ὦ βέλτιστε, τὸν Κροίσου παῖδα παιδεύειν ἐγὼ γὰρ λάλοσ, οὐκ ἀνδριὰσ εἶναι βούλομαι.
(루키아노스, Vitarum auctio, (no name) 3:10)
καὶ καθάπερ ὅταν ἐν συλλόγῳ τινὶ σιωπὴ γένηται, τὸν Ἑρμῆν ἐπεισεληλυθέναι λέγουσιν, οὕτωσ ὅταν εἰσ συμπόσιον ἢ συνέδριον γνωρίμων λάλοσ εἰσέλθῃ, πάντεσ ἀποσιωπῶσι μὴ βουλόμενοι λαβὴν παρασχεῖν ἂν δ’ αὐτὸσ ἄρξηται διαίρειν τὸ στόμα, πρὸ χείματοσ ὥστ’ ἀνὰ ποντίαν ἄκραν βορρᾶ ζαέντοσ ὑφορώμενοι σάλον καὶ ναυτίαν ἐξανέστησαν.
(플루타르코스, De garrulitate, section 2 1:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION