Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

σὺ ταῦτα φωνεῖσ νερτέρᾳ προσήμενοσ κώπῃ, κρατούντων τῶν ἐπὶ ζυγῷ δορόσ;
(아이스킬로스, 아가멤논, episode 2:1)
σὺ δὲ τὸν νόμον μεταβάλλεισ καὶ τὴν τάξιν ἐναλλάττεισ, ἣν ἡ φύσισ κατέδειξεν οὐκ ἐν ἀνθρώποισ μόνον, ἀλλὰ καὶ τοῖσ ἄλλοισ ζώοισ, αὕτη δ’ ἐστὶν ἀκούειν τοῦ βελτίονοσ, καὶ νομίζεισ τὸν ἀετὸν οἱο͂́ν τ’ εἶναι τὸ ἴσον κινεῖσθαι τῷ κολοιῷ, οὗ καὶ προσιόντοσ ἔτι πόρρωθεν δήλη τοῖσ ὁρᾶν καὶ ἀκούειν δυναμένοισ ἡ ἀλκὴ σχίζοντοσ τὸν ἀέρα, ὥσπερ ὅταν ναῦται τῇ κώπῃ τὴν θάλατταν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 29:10)
καὶ δῆτα σοὶ μὲν πλεῖν ἡμῖν ἐξ οὐρίασ τε καὶ ἐπὶ χρηστοῖσ καὶ δευτέρων ἀμεινόνων ἀγγέλλεσθαι, ἡμῖν δ’ αὖ τὰ ἡμέτερα ἐξ οὐρίασ τε ἀγωνίζεσθαι καὶ ῥοθίῳ κώπῃ παρενεγκεῖν ἅπαντασ Ἕλληνασ ὅσον πλεῖστον ἔξεστιν, Ἀσκληπιόσ τε προστάτησ ἡμέτεροσ καὶ Ζεὺσ ὁ πάντα νέμειν κύριοσ παρέχοι διὰ τέλουσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ τοὺσ αἰτιωμένουσ ὅτι μὴ μελετῴη 2:2)
πλεῖστον γὰρ οἶμαι ‐ καὶ τόδ’ οὐ κόμπῳ λέγω ‐ στράτευμα κώπῃ διορίσαι Τροίαν ἔπι, τύραννοσ οὐδὲν πρὸσ βίαν στρατηλατῶν, ἑκοῦσι δ’ ἄρξασ Ἑλλάδοσ νεανίαισ.
(에우리피데스, Helen, episode, dialogue2)
Φοίνισσα κώπη ταχύποροσ γενήσεται.
(에우리피데스, Helen, episode 4:29)
οὔ τοι μακρὸν μὲν ἤλθομεν κώπῃ πόρον, ἐκ τερμάτων δὲ νόστον ἀροῦμεν πάλιν.
(에우리피데스, Iphigenia in Tauris, episode 6:14)
ναῦται δ’ ἐπευφήμησαν εὐχαῖσιν κόρησ παιᾶνα, γυμνὰσ ἐκ <πέπλων> ἐπωμίδασ κώπῃ προσαρμόσαντεσ ἐκ κελεύσματοσ.
(에우리피데스, Iphigenia in Tauris, episode 7:10)
ἦ καὶ ἐπ’ ἀργυρέῃ κώπῃ σχέθε χεῖρα βαρεῖαν, ἂψ δ’ ἐσ κουλεὸν ὦσε μέγα ξίφοσ, οὐδ’ ἀπίθησε μύθῳ Ἀθηναίησ·
(호메로스, 일리아스, Book 1 25:1)
δώσω οἱ τόδ’ ἀόρ παγχάλκεον, ᾧ ἔπι κώπη ἀργυρέη, κολεὸν δὲ νεοπρίστου ἐλέφαντοσ ἀμφιδεδίνηται·
(호메로스, 오디세이아, Book 8 52:4)
κώπη δ’ ἐλέφαντοσ ἐπῆεν.
(호메로스, 오디세이아, Book 21 1:3)
"οἱ γάρ, εἰδώλου προσπίπτοντοσ ἡμῖν περιφεροῦσ ἑτέρου δὲ κεκλασμένου, τὴν μὲν αἴσθησιν ἀληθῶσ τυποῦσθαι λέγοντεσ, προσαποφαίνεσθαι δ’ οὐκ ἐῶντεσ ὅτι στρογγύλοσ ὁ πύργοσ ἐστὶν ἡ δὲ κώπη κέκλασται, τὰ πάθη τὰ αὑτῶν καὶ τὰ φαντάσματα βεβαιοῦσι τὰ δ’ ἐκτὸσ οὕτωσ ἔχειν ὁμολογεῖν οὐκ ἐθέλουσιν ἀλλ’ ὡσ ἐκείνοισ τὸ ἱπποῦσθαι καὶ τὸ τοιχοῦσθαι λεκτέον οὐχ ἵππον οὐδὲ τοῖχον, οὕτωσ ἄρα τὸ στρογγυλοῦσθαι καὶ τὸ σκαληνοῦσθαι τὴν ὄψιν, οὐ σκαληνὸν οὐδὲ στρογγύλον ἀνάγκη τὴν κώπην καὶ τὸν πύργον λέγειν·
(플루타르코스, Adversus Colotem, section 253)
"ἡ κώπη δ’ ἀφ’ ἧσ τὸ εἴδωλον οὔκ ἐστι κεκλασμένη.
(플루타르코스, Adversus Colotem, section 255)
τύμβοσ ὅλη γενόμην ἕτερον δ’ ἐσ ἀπενθέα χῶρον δουπήσεισ κώπη νηὸσ ἐπερχομένησ.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 4274)
τῇ δὲ κώπῃ τὸν πλοῦν ποιούμενοσ ἄμεινόν τε τὰ σώματα ἔχειν τοὺσ ἄνδρασ καὶ ἄμεινον τὰσ ναῦσ πλεῖν ἐποίει.
(크세노폰, Hellenica, Ἑλληνικῶν, chapter 2 30:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION