Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

Λίβιόν τε Δροῦσον, ἕτερον δήμαρχον, ἔπεισε κωλῦσαι τοὺσ Γράκχου νόμουσ, οὐκ ἐπιλέγοντα τῷ δήμῳ τὰσ αἰτίασ·
(아피아노스, The Civil Wars, book 1, chapter 3 6:5)
Μετὰ δὲ Λαοδίκειαν ἐπ’ Αἴγυπτον ὡρ́μα, πυνθανόμενοσ μὲν Κλεοπάτραν βαρεῖ στόλῳ διαπλευσεῖσθαι πρόσ τε Καίσαρα καὶ πρὸσ Ἀντώνιον, ἐπινοῶν δὲ κωλῦσαί τε τὸν πλοῦν καὶ τίσασθαι τῆσ γνώμησ τὴν βασιλίδα καὶ πρὸ τῶνδε αὐτὴν Αἴγυπτον ἐνθυμιζόμενοσ μάλιστα ἐν καιρῷ, τετρυμένην τε ὑπὸ λιμοῦ καὶ ξενικὸν στρατὸν οὐ πολὺν ἔχουσαν, ἄρτι τῶν Ἀλλιηνοῦ στρατιωτῶν ἀποστάντων.
(아피아노스, The Civil Wars, book 4, chapter 8 7:1)
περὶ δὲ τῶν φίλων καὶ τοῦ στρατοῦ παντόσ, εἰ μὲν οὐχ ὑποπτεύσεισ’ με λέγοντα, συμβουλεύσω τὰ σοὶ μάλιστα ὠφελιμώτατα, μηδὲν δεινὸν αὐτοὺσ ἐργάσασθαι διὰ τὴν ἐμὴν καὶ σὴν φιλονικίαν, μηδὲ ἄνθρωπον ὄντα καὶ τύχῃ χρώμενον, οὐ βεβαίῳ πράγματι, κωλῦσαι τοὺσ κινδυνεύειν ἐν τύχαισ ἢ χρείαισ ἐθελήσοντάσ ποτε ὑπὲρ σοῦ, μαθόντασ ἐκ τοῦδε τοῦ σοῦ νόμου δυσέλπιστον σῴζεσθαι μὴ κατορθοῦσιν.
(아피아노스, The Civil Wars, book 5, chapter 5 6:3)
καὶ παρ’ ἀμφοτέρων τούτων ἐμαρτυρεῖτο ὅτι Ἀθηναίων καὶ Περσῶν ἐστιν ὁ πόλεμοσ περὶ τῆσ Ἑλλάδοσ, τῶν μὲν λαβεῖν πειρωμένων, τῶν δὲ κωλῦσαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 32:1)
οὔτε γὰρ ὀργὴν οὐδ’ ἡντινοῦν ἐποιησάμεθ’, ὥστ’ εἰπεῖν τὰ δοκοῦντα κωλῦσαι, καὶ διὰ πάντων ἀκούσαντεσ ἔτ’ ἄμεινον ἔγνωμεν ὡσ χρὴ πλεῖν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ πέμπειν βοήθειαν τοῖσ ἐν Σικελίᾳ 3:6)
καίτοι εἰ βασιλέα μὴ δύνανται κωλῦσαι βοηθεῖν, ἀλλ’ ὑμᾶσ μὴ παρακαλεῖν ἠδύναντο.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ γ# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων δεύτερος 4:2)
οὔτ’ οὖν ἐκείνοισ συνεπεμβῆναι καλὸν οὔτε τούτουσ κωλῦσαι δικαίωσ ἀγανακτοῦντασ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ ε ὑπὲρ μηδετέροισ βοηθεῖν 7:8)
ἃ χρὴ πάντα συλλογιζομένουσ μὴ πρὸσ ἀθυμίαν τρέψαι τὸν φόβον, ἀλλ’ εἰσ τὸ προθύμωσ ἃ γένοιτ’ ἂν, εἰ ῥᾳθυμήσομεν, κωλῦσαι, καὶ μὴ τὸν κίνδυνον νομίζειν χαλεπὸν, ἀλλὰ τὸ μὴ κινδυνεῦσαι περὶ τηλικούτων.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, συμμαχικὸσ β πρὸσ Θηβαίουσ περὶ τῆσ συμμαχίας 14:4)
ὡσ τοὺσ μὲν ἢ κωλῦσαι πρὸ τῶν ἀδικημάτων, ἢ παρ’ αὐτὰ τιμωρήσασθαι, τοῖσ δ’ ἄδειαν τοῦ βίου παρασκευάσαι, τοῖσ δὲ χάριν τὴν πρέπουσαν, ὅσοι τὸ δίκαιον ἐτίμων ἑκόντεσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 47:9)
τὴν δ’ αὑτοῦ τισ οἰκῶν καὶ τοῖσ αὑτοῦ πολίταισ καὶ γονεῦσι καὶ ἀδελφοῖσ εἰ τὴν ὅπωσ μὴ ἀδικήσονται φυλακὴν ἔχοι καὶ σώζοι καὶ τούτουσ καὶ ἑαυτὸν, καὶ νὴ Δία γε, εἰ τοῦτ’ αὐτὸ τύραννον ἔσεσθαι μέλλοντα καὶ Διονυσίῳ προσόμοιον οἱο͂́σ τ’ εἰή κωλῦσαι καὶ παρελέσθαι λόγῳ τὰσ πράξεισ καὶ τὴν ἐκ τῶν νόμων ἄδειαν ἅπασι βεβαιῶσαι, ἔπειτ’ οὐδὲν σπουδαῖον τοῦτ’ εἶναι φήσομεν, οὐδ’ ἐπαινεῖν ἐχρῆν τὴν τοιαύτην εἴτε τέχνην εἴτε μηδὲ τέχνην εἰπεῖν δεῖ, ὅτι νὴ Δί’ ἓν μέγα τοῦτ’ ἦν κακὸν τὸ ἀδικεῖν, τὸ δὲ ἀδικεῖσθαι πρᾶγμα οὐδέν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 65:11)
ἆρ’ ὀλίγου τινὸσ ἢ φαύλου τίθησι Πλάτων ἐλευθέραν ποιῆσαι πόλιν, ἢ μέλλουσαν ἄλλων ἔσεσθαι κωλῦσαι;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 88:3)
ἀλλ’ εἰ καὶ μὴ ἐποίουν ταῦτ’ ἐξ ἀρχῆσ, εἶχόν γ’ ἐν τῇ φύσει δήπουθεν καὶ τὸ κωλῦσαι κρείττονοσ παντελῶσ ἢ κατ’ ἄνθρωπον ἦν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 137:7)
ἄτοπον δὲ καὶ τὸ κοινοὺσ ποιήσαντα τοὺσ υἱοὺσ τὸ συνεῖναι μόνον ἀφελεῖν τῶν ἐρώντων, τὸ δ’ ἐρᾶν μὴ κωλῦσαι, μηδὲ τὰσ χρήσεισ τὰσ ἄλλασ ἃσ πατρὶ πρὸσ υἱὸν εἶναι πάντων ἐστὶν ἀπρεπέστατον καὶ ἀδελφῷ πρὸσ ἀδελφόν, ἐπεὶ καὶ τὸ ἐρᾶν μόνον.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 2 38:2)
νῦν ἐστιν ἡμῖν ὦνδρεσ Ἕλληνεσ καλὸν ἀπαλλαγεῖσι πραγμάτων τε καὶ μαχῶν ἐξελκύσαι τὴν πᾶσιν Εἰρήνην φίλην, πρὶν ἕτερον αὖ δοίδυκα κωλῦσαί τινα.
(아리스토파네스, Peace, Prologue, anapests 3:48)
καὶ τοῦτο γνόντα Ἀλέξανδρον πέμψαντα κωλῦσαι [Μακεδόνασ] μεμνῆσθαι ἔτι τῆσ προσκυνήσεωσ.
(아리아노스, Anabasis, book 4, chapter 12 1:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION