Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ὧδε γὰρ ἔδοξεν ἀντὶ δικτατόρων ὀνομάσαι, διὰ τὸ δόγμα ἴσωσ τὸ Ἀντωνίου κωλῦον ἔτι γίγνεσθαι δικτάτορα.
(아피아노스, The Civil Wars, book 4, chapter 1 2:7)
οὐχ ἓν τὸ κωλῦόν ἐστιν ἀνακαλεῖν ἡμᾶσ τὸν στόλον ἐκ τῆσ Σικελίασ, ἀλλὰ πρῶτον μὲν τὸ μὴ δεῖν μεταβάλλεσθαι καὶ μεταβουλεύεσθαι ῥᾳδίωσ·
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ συνθέσεωσ καὶ φρασέωσ. 10:1)
ὅπου δέ τισ αὐτῆσ γίγνοιτο, οὐδέν ἐστι τὸ κωλῦον ὁμοίωσ εἶναι ἐν μέσῳ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 3:3)
ἀλλ’ ὥσπερ ἔφη Πίνδαροσ, θεοῦ δείξαντοσ ἀρχὴν οὐδὲν δὴ τὸ κωλῦον, ἄλλωσ τε καὶ οὐ νῦν πρῶτον αὐτοῦ πειρώμεθα, ἀλλ’ ἐν πολλοῖσ τε καὶ μεγάλοισ καὶ πρόσθεν ἔγνωμεν ἐφ’ ἡμῶν αὐτῶν, οὐχ ἑτέρων, ὁπόσον τὸ τῆσ ῥᾳστώνησ αὐτῷ περίεστι κἀν τοῖσ καθάπαξ ἀπόροισ εἶναι δοκοῦσι, καὶ μὴ ὅτι τοῖσ χαλεποῖσ μὲν, ἀπογνῶναι δ’ οὐκ ἀναγκαίωσ ἔχουσιν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πανηγυρικὸσ ἐν Κυζίκῳ περὶ τοῦ ναοῦ 1:6)
ἐπεὶ νῦν εἰπάτω μοί τισ, ἐὰν τοῖσ Θηβαίοισ προσθώμεθα καὶ οἱ Λακεδαιμόνιοι πάλιν κρατηθῶσι καθάπαξ, τί τὸ κωλῦόν ἐστι πάλιν δίκην ἑτέραν ἥντινα λήψονται ζητεῖν τοὺσ Θηβαίουσ, καὶ τοῦτ’ ἀπέραντον εἶναι μέχρι παντὸσ διὰ τὸ πρῶτον ἔγκλημα;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ α# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων πρῶτος 5:14)
καίτοι τί τὸ κωλῦον ἦν ὥσπερ ἐνταῦθα ἑνὸσ μνησθεὶσ τοὺσ ἄλλουσ παρῆλθεν, οὕτω κἀκεῖ μὴ πάντασ κακῶσ λέγειν ὀνομαστί;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 164:8)
ἔτι τὸ κωλῦον κατὰ τὴν αὑτοῦ ὁρμήν τι κινεῖσθαι ἢ πράττειν ἔχειν λέγεται τοῦτο αὐτό, οἱο͂ν καὶ οἱ κίονεσ τὰ ἐπικείμενα βάρη, καὶ ὡσ οἱ ποιηταὶ τὸν Ἄτλαντα ποιοῦσι τὸν οὐρανὸν ἔχειν ὡσ συμπεσόντ’ ἂν ἐπὶ τὴν γῆν, ὥσπερ καὶ τῶν φυσιολόγων τινέσ φασιν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 224:1)
ἡ δὲ λέξισ ἔσται ἀντικειμένη ἐξ ἀνάγκησ ὅταν τὸ μὲν κωλῦον τὸ δὲ μὴ κωλῦον μετατεθῇ.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 9 37:1)
"τὸ κωλῦον γάρ ἐστι τοῦτό με.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 45 3:3)
εἰ δὲ προησόμεθ’, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, καὶ τούτουσ τοὺσ ἀνθρώπουσ, εἶτ’ Ὄλυνθον ἐκεῖνοσ καταστρέψεται, φρασάτω τισ ἐμοὶ τί τὸ κωλῦον ἔτ’ αὐτὸν ἔσται βαδίζειν ὅποι βούλεται.
(데모스테네스, Speeches, Ὀλυνθιακὸσ Α 14:1)
εἰ μὲν οὖν θρασύτερον ἐπὶ τὸν ἀγῶνα ὡρ́μησαν Ἀλβανοὶ Ῥωμαίων καταφρονήσαντεσ καὶ μιᾷ κρῖναι μάχῃ τὰ ὅλα διέγνωσαν, οὐθὲν ἂν τὸ κωλῦον ἦν τόν τε κατασκευασθέντα δόλον ἐπ’ αὐτοῖσ λεληθέναι καὶ διεφθάρθαι τὰ στρατεύματα αὐτῶν ἀμφότερα·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 6 6:1)
τὸ κωλῦον ἦν ἅπαντασ ἡμᾶσ ἀπολωλέναι κυκλωθέντασ ὑπό τε πολεμίων καὶ φίλων, καὶ τοὺσ πολλοὺσ τῆσ πόλεωσ ἡμῶν ἀγῶνασ, οὓσ ὑπὲρ τῆσ ἡγεμονίασ ἠγωνισάμεθα, ἐν ἡμέρᾳ διαφθαρῆναι μιᾷ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 28 12:1)
εἰ δ’ ἀνιάτωσ οἱ τῶν κρατίστων ὀρεχθέντεσ, ἐὰν διαμάρτωσι τῆσ ἐλπίδοσ, ζημιώσονται, οὐδὲν ἔσεσθαι τὸ κωλῦον ἅπαντασ ἀνθρώπουσ ὑπ’ ἀλλήλων ἀπολωλέναι·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 19 5:2)
οὐδὲν ὑμᾶσ ἔτι τὸ κωλῦόν ἐστιν, ὦ δημόται, κατιέναι πάλιν ἐπὶ τὰ ὑμέτερα καὶ διηλλάχθαι πρὸσ τοὺσ πατέρασ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 71 1:2)
καὶ ἐπειδὴ Οὐαλέριοσ οὐδὲν ἔφησεν εἶναι τὸ κωλῦον ἀναστρέφειν ὑμᾶσ ἐπὶ τὰ οἰκεῖα τῆσ βουλῆσ διδούσησ τὴν κάθοδον καὶ προσεψηφισμένησ τὸ μὴ μνησικακεῖν, ταῦτ’ ἀποκρινοῦμαι πρὸσ αὐτόν, ἅπερ ἐστὶν ἀληθῆ καὶ ἀναγκαῖα εἰρῆσθαι.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 72 7:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION