헬라어 문장 내 검색 Language

τὸν δ’ ἐπ’ ἀμφοτέρουσ ἰόντα κωλύοιμεν ἀμφότεροι, μάλιστα μὲν, ὦ ἄνδρεσ Θηβαῖοι, τοῖσ θεοῖσ τοῖσ κοινοῖσ τῶν Ἑλλήνων πιστεύσαντεσ, οἷσ ἡμεῖσ τόνδε τὸν χρόνον λειτουργήσομεν ‐ οὐ γὰρ ἄλλο γε οὐδὲν ἢ ὑπὲρ τοῦ γένουσ τοῦ παντὸσ ὁ ἀγὼν ἔσται καὶ ἱερῶν καὶ τάφων καὶ τῶν ὑπολοίπων ἐλπίδων, ὧν πολὺ δή που μᾶλλον οἰέσθαι χρὴ μέλειν τοῖσ θεοῖσ ἢ τῆσ Φιλίππου πλεονεξίασ ‐ ἔπειτα καὶ τοῖσ πρότερον παραδείγμασι χρώμενοι, ὅσον αἱ πόλεισ ἠδυνήθησαν ἐν ταὐτῷ γενόμεναι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, συμμαχικὸσ β πρὸσ Θηβαίουσ περὶ τῆσ συμμαχίας 13:14)
ὄντων δὲ τούτων τοσούτων, πότερον ἅπαντασ δεῖ κωλύειν τὸν νόμον, ἀπείργοντα μὴ γίγνεσθαι ἐν ἡμῖν, ἢ δῆλον ὅτι τὸν μὲν ἀρετῆσ ὄντα καὶ τὸν νέον ἐπιθυμοῦντα ὡσ ἄριστον γίγνεσθαι βουλοίμεθ’ ἂν ἡμῖν ἐν τῇ πόλει ἐνεῖναι, τοὺσ δὲ δύο, εἰ δυνατὸν εἰή, κωλύοιμεν ἄν;
(플라톤, Laws, book 8 59:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION