Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

Ἢν ὦν μὴ πάντα κωλύῃ, ἕξισ, ἡλικίη, ὡρ́η, ἀψυχίη τοῦ ἀνθρώπου, τάμνειν φλέβα· κἢν πολλὰ κωλύῃ, εἷσ δέ τισ ἀριθμὸσ ἐπίκαιροσ ᾖ, ὁκοῖον γλῶσσα τρηχείη καὶ ξηρὴ καὶ μἕλαινα · ἥδε τοι γὰρ τὰ εἴσω πάντα σημαίνει· ξυντεκμ αίρεσθαι δὲ ἐπὶ πᾶσι τὴν δύναμιν, εἰ μὴ προαπηύδηκε ἐκ τῆσ νούσου πόνων τε καὶ διαίτησ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ια’. Θεραπεία Σατυριάσεωσ.124)
Ἢν ἐνστάσιεσ λίθων ἐώσι, ἤν τε φλεγμασίη, τάμνειν φλέβα τὴν ἐπ’ ἀγκῶνι, ἢν μὴ κωλύῃ τισ ἡλικίη· εὔροον δὲ καὶ πολλὸν ἔστω τὸ αἷμα.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ια’. Θεραπεία Σατυριάσεωσ.274)
ὥσπερ οἶμαι καὶ τοὺσ ἀγαθοὺσ χρηματιστὰσ ὁρῶμεν οὐκ εἰ μὴ πλείω τὰ ὄντα ποιῆσαι δυνήσονται, καὶ τοῖσ ἀρχαίοισ ἑκόντασ βλαπτομένουσ, ἀλλ’ ἐπιχειροῦντασ μὲν ἐάν τι περιῇ, μὴ φιλονεικοῦντασ δὲ ἐάν τι κωλύῃ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸ ἐναντίον 11:13)
καὶ σχεδὸν ἔν τε ταῖσ σφαιρομαχίαισ καὶ τοῖσ γυμνικοῖσ αὐτοῖσ ἀγῶσι, προσθήσω δὲ καὶ ἱππικοῖσ, οὕτωσ ὁρῶμεν οὐ τοῖσ τῶν ἀντιπάλων βουλήμασιν ἀκολουθοῦντασ τοὺσ περὶ τῆσ νίκησ ἐρίζοντασ, ἀλλὰ τὰ αὑτοῖσ συμφέροντα καὶ ποιοῦντασ καὶ λέγοντασ, ἑώσ ἂν μή τισ περιφανῶσ κωλύῃ νόμοσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Καπίτωνα 8:12)
ὁρ́οσ δὲ τοῦ μὲν ἀπὸ διανοίασ ἐντελεχείᾳ γιγνομένου ἐκ τοῦ δυνάμει ὄντοσ, ὅταν βουληθέντοσ γίγνηται μηθενὸσ κωλύοντοσ τῶν ἐκτόσ, ἐκεῖ δ’ ἐν τῷ ὑγιαζομένῳ, ὅταν μηθὲν κωλύῃ τῶν ἐν αὐτῷ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 9 70:1)
καὶ γὰρ τὰσ ἀρχαίασ τυραννίδασ ὑπέμενον καὶ τὰσ ὀλιγαρχίασ ὑπομένουσιν, ἐάν τισ αὐτοὺσ ἐργάζεσθαι μὴ κωλύῃ μηδ’ ἀφαιρῆται μηθέν·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 6 46:1)
περὶ δὲ ἀποθέσεωσ καὶ τροφῆσ τῶν γιγνομένων ἔστω νόμοσ μηδὲν πεπηρωμένον τρέφειν, διὰ δὲ πλῆθοσ τέκνων ἡ τάξισ τῶν ἐθῶν κωλύῃ μηθὲν ἀποτίθεσθαι τῶν γιγνομένων·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 7 291:2)
Νόμοσ ἐάν τισ ὑβρίζῃ εἴσ τινα, ἢ παῖδα ἢ γυναῖκα ἢ ἄνδρα, τῶν ἐλευθέρων ἢ τῶν δούλων, ἢ παράνομόν τι ποιήσῃ εἰσ τούτων τινά, γραφέσθω πρὸσ τοὺσ θεσμοθέτασ ὁ βουλόμενοσ Ἀθηναίων οἷσ ἔξεστιν, οἱ δὲ θεσμοθέται εἰσαγόντων εἰσ τὴν ἡλιαίαν τριάκοντα ἡμερῶν ἀφ’ ἧσ ἂν γραφῇ, ἐὰν μή τι δημόσιον κωλύῃ, εἰ δὲ μή, ὅταν ᾖ πρῶτον οἱο͂́ν τε.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 60:1)
ὁπόσοι Ἀθηναίων κατ’ εἰσαγγελίαν ἐκ τῆσ βουλῆσ ἢ νῦν εἰσιν ἐν τῷ δεσμωτηρίῳ ἢ τὸ λοιπὸν κατατεθῶσι, καὶ μὴ παραδοθῇ ἡ κατάγνωσισ αὐτῶν τοῖσ θεσμοθέταισ ὑπὸ τοῦ γραμματέωσ τοῦ κατὰ πρυτανείαν κατὰ τὸν εἰσαγγελτικὸν νόμον, δεδόχθαι τοῖσ νομοθέταισ εἰσάγειν τοὺσ ἕνδεκα εἰσ τὸ δικαστήριον τριάκονθ’ ἡμερῶν ἀφ’ ἧσ ἂν παραλάβωσιν, ἐὰν μή τι δημοσίᾳ κωλύῃ, ἐὰν δὲ μή, ὅταν πρῶτον οἱο͂́ν τ’ ᾖ.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Τιμοκράτους 97:1)
κατεσκεύασε δὲ καὶ χάρακα πλωτὸν ἐπὶ τετραπέδων ξύλων καθηλωμένον, ὅπωσ προπλέων οὗτοσ κωλύῃ τοὺσ πολεμίουσ ἐπιπλέοντασ ἐμβολὰσ διδόναι τοῖσ φέρουσι τὰσ μηχανὰσ πλοίοισ.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 20, chapter 85 2:1)
Πολιτεύσεσθαί φασι τὸν σοφὸν ἂν μή τι κωλύῃ, ὥσ φησι Χρύσιπποσ ἐν πρώτῳ Περὶ βίων·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ISTORIWN Z, Kef. a'. ZHNWN 121:2)
πρὸσ αὐτόν, διδάσκων, ὅτι τὸν κωλύοντα καὶ ἐμποδὼν γινόμενον τοῖσ δόγμασι τῆσ βουλῆσ ἱερὸν ὄντα καὶ νόμῳ τὴν ἐξουσίαν ἔχοντα ταύτην ἄλλωσ οὐκ ἔστι παῦσαι τῆσ δυναστείασ, ἐὰν μή τισ ἕτεροσ τῶν ἀπὸ τῆσ ἴσησ τιμῆσ καὶ τὴν αὐτὴν ἐξουσίαν ἐχόντων τἀναντία πράττῃ καί, οἷσ ἂν ἐκεῖνοσ ἐμποδὼν γένηται, ταῦτα κωλύῃ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 1 8:1)
οἷσ ἅπασι πῶσ ἄκρατον νομίζεισ ἐπὶ τῶν σπλάγχνων ἀνθήσειν τὴν χολήν, ἐὰν κωλύῃ τισ αὐτοὺσ τοσαύταισ ψυχαῖσ πολεμίων τιμῆσαι τοὺσ κατὰ γῆσ, αἵπερ μόναι τῶν κατοιχομένων δοκοῦσιν εἶναι τιμαί;
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 16, chapter 2 3:2)
ἐν ὄμμασι γοῦν τῶν συμμάχων τὰ αἴσχιστα τολμᾶν, καὶ τὰσ ἐκείνων παρανομίασ Ἰδουμαίοισ προσάπτεσθαι, μέχρισ ἂν μήτε κωλύῃ τισ μήτε χωρίζηται τῶν δρωμένων.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον δ. 397:1)
† τά τε εἴδεα τῶν ἀνθρώπων εὔχροά τε καὶ ἀνθηρά ἐστι μᾶλλον ἢ ἄλλῃ ἢν μή τισ νοῦσοσ κωλύῃ.
(히포크라테스, Hippocrates Collected Works I, ΠΕΡΙ ΑΕΡΩΝ ΥΔΑΤΩΝ ΤΟΠΩΝ, v.5)

SEARCH

MENU NAVIGATION