헬라어 문장 내 검색 Language

τοῖσ δὲ κυνικοῖσ τοῦτο παρακελεύομαι σιωπᾶν κεχορτασμένοισ ἀφειδῶσ, πλὴν εἰ μὴ καὶ τῶν σιαγόνων καὶ τῶν κεφαλῶν κατατρῶξαι βούλονται καὶ τὰ ὀστᾶ, ὧν οὐδεὶσ φθόνοσ αὐτοῖσ ἀπολαύειν ὡσ κυσί τοῦτο γάρ εἰσι καὶ εὔχονται καλεῖσθαι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 50 2:3)
λεκτέον δὲ πρῶτον περὶ Ξενοφῶντοσ, εἶτα περὶ Ἀντισθένουσ ἐν τοῖσ κυνικοῖσ, ἔπειτα περὶ τῶν Σωκρατικῶν, εἶθ’ οὕτω περὶ Πλάτωνοσ, ἐπεὶ κατάρχει τῶν δέκα αἱρέσεων καὶ τὴν πρώτην Ἀκαδημείαν αὐτὸσ συνεστήσατο.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, B, Kef. e'. SWKRATHS 30:3)
κυνικοῦ δέ τινοσ ἐπὶ λίθον ἀναβάντοσ καὶ αὐτὸ τοῦτο κατηγοροῦντοσ αὐτοῦ καὶ εἰσ κιναιδίαν διαβάλλοντοσ, ἀγανακτήσασ καὶ κατασπασθῆναι τὸν Κυνικὸν κελεύσασ ἔμελλεν ἢ ξύλοισ συντρίψειν ἢ καὶ φυγῇ ζημιώσειν ἀλλ’ ὅ γε Δημῶναξ παρατυχὼν παρῃτεῖτο συγγνώμην ἔχειν αὐτῷ κατά τινα πάτριον τοῖσ Κυνικοῖσ παρρησίαν θρασυνομένῳ.
(루키아노스, (no name) 50:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION