Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἀλλ’ οὐκ ἐκομπολάκουν ἀπὸ τοῦ φρονεῖν ἀποσπάσασ, οὐδ’ ἐξέπληττον αὐτούσ, Κύκνουσ ποιῶν καὶ Μέμνονασ κωδωνοφαλαροπώλουσ.
(아리스토파네스, Frogs, Agon, Epirrheme 1:17)
ἢ καὶ γένοσ τι πέφηνεν ἀνθρώπων ταῖσ ῥισὶν εὔμουσον, ὥσπερ τοὺσ κύκνουσ φασὶ τοῖσ πτεροῖσ, ἔπειτα τῶν λιγυφώνων τρόπον ὀρνέων τέρπουσιν ἀλλήλουσ ἔν τε ταῖσ ὁδοῖσ καὶ παρὰ τὰ ξυμπόσια, μηδὲν δεόμενοι λύρασ μηδὲ αὐλῶν ‐ ἀρχαῖα δὴ ταῦτα καὶ σκληρᾶσ ἔτι καὶ ἀγροίκου τινὸσ μουσικῆσ ὄργανα ‐ νῦν δὲ τρόποσ ἄλλοσ ἀνθεῖ, βαρβίτων κρείττων καὶ προσηνέστεροσ.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΑΡΣΙΚΟΣ ΠΡΩΤΟΣ. 55:1)
μεγάλων, ὧν ἔτυχεν εἰργασμένοσ περὶ Τάραντα καὶ τοὺσ ἐκεῖσε Ἕλληνασ, μέλλων εἰσ τὴν θάλατταν ὑπὸ τῶν πορθμέων ἐκπεσεῖν δἰ αὐτά που ταῦτα τὰ χρήματα, παρῃτήσατο αὐτοὺσ πρὸ τῆσ ἐκβολῆσ ᾆσαι, ὥσπερ φασὶ τοὺσ κύκνουσ μέλλοντασ ἀποθνῄσκειν καὶ προορωμένουσ τὸν θάνατον ἐμβιβάζειν τὴν ψυχὴν οἱο͂ν εἰσ ὄχημα τὸ μέλοσ.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΚΟΡΙΝΘΙΑΚΟΣ. 6:1)
ἐκεῖνο δὲ καὶ πάνυ ἀληθὲσ ᾤμην εὑρήσειν παρ’ αὐτοῖσ, κύκνουσ πολλοὺσ ᾄδοντασ ἐπὶ ταῖσ ὄχθαισ τοῦ ποταμοῦ.
(루키아노스, Electrum, (no name) 4:1)
ἡμεῖσ δὲ ἀεὶ πλέοντεσ καὶ ἐκ παίδων σχεδὸν ἐργαζόμενοι ἐν τῷ Ἠριδανῷ ὀλίγουσ μὲν κύκνουσ ἐνίοτε ὁρῶμεν ἐν τοῖσ ἕλεσι τοῦ ποταμοῦ, καὶ κρώζουσιν οὗτοι πάνυ ἄμουσον καὶ ἀσθενέσ, ὡσ τοὺσ κόρακασ ἢ τοὺσ κολοιοὺσ Σειρῆνασ εἶναι πρὸσ αὐτούσ, ᾀδόντων δὲ ἡδὺ καὶ οἱο͂ν σὺ φὴσ οὐδὲ ὄναρ ἀκηκόαμεν ὥστε θαυμάζομεν πόθεν ταῦτα εἰσ ὑμᾶσ ἀφίκετο περὶ ἡμῶν.
(루키아노스, Electrum, (no name) 5:2)
ὥστε κἀγὼ νῦν δέδια ὑπὲρ ἐμαυτοῦ μὴ ὑμεῖσ ἄρτι ἀφιγμένοι, καὶ τοῦτο πρῶτον ἀκροασόμενοι ἡμῶν, ἢλεκτρά τινα καὶ κύκνουσ ἐλπίσαντεσ εὑρήσειν παρ’ ἡμῖν, ἔπειτα μετ’ ὀλίγον ἀπέλθητε καταγελῶντεσ τῶν ὑποσχομένων ὑμῖν τοιαῦτα πολλὰ κειμήλια ἐνεῖναι τοῖσ λόγοισ.
(루키아노스, Electrum, (no name) 6:2)
ἀετούσ τινασ ἢ κύκνουσ, ὦ Τερέντιε Πρῖσκε, μυθολογοῦσιν ἀπὸ τῶν ἄκρων τῆσ γῆσ ἐπὶ τὸ μέσον φερομένουσ εἰσ ταὐτὸ συμπεσεῖν Πυθοῖ περὶ τὸν καλούμενον ὀμφαλόν·
(플루타르코스, De defectu oraculorum, section 1 1:1)
"τὸν μὲν Τιμάρχου λόγον ὥσπερ ἱερὸν καὶ ἄσυλον ἀνακεῖσθαί φημι τῷ θεῷ χρῆναι θαυμάζω δ’ εἰ τοῖσ ὑπὸ Σιμμίου λεγομένοισ περὶ αὐτοῦ δυσπιστήσουσί τινεσ, κύκνουσ μὲν ἱεροὺσ καὶ δράκοντασ καὶ κύνασ καὶ ἵππουσ ὀνομάζοντεσ, ἀνθρώπουσ δὲ θείουσ εἶναι καὶ θεοφιλεῖσ ἀπιστοῦντεσ, καὶ ταῦτα τὸν θεὸν οὐ φίλορνιν ἀλλὰ φιλάνθρωπον ἡγούμενοι.
(플루타르코스, De genio Socratis, section 241)

SEARCH

MENU NAVIGATION