Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

φασὶ δ’ αὐτόν, ὑπὸ τῶνδε χαυνούμενον, καὶ τὴν συνήθη τοῖσ αὐτοκράτορσι χλαμύδα ἐκ φοινικῆσ ἐσ κυανῆν μεταλλάξαι, εἰσποιούμενον ἄρα ἑαυτὸν τῷ Ποσειδῶνι.
(아피아노스, The Civil Wars, book 5, chapter 11 4:2)
συνεχῶσ δὲ ἀστράπτοντα ἐπὶ πολέμῳ καὶ φθορᾷ πλήθουσ ἢ ὄμβρων ὑπερβολὴν ἢ χαλάζησ ἢ χιόνοσ, ἢ τανύοντα κυανῆν ἶριν, τοῦ πολέμου ξύμβολον, ἢ ἀστέρα πέμποντα ξυνεχεῖσ σπινθῆρασ ἀποβάλλοντα, δεινὸν τέρασ ναύταισ , ἢ ἐπιπέμποντα ἔριν ἀργαλέαν Ἕλλησι καὶ βαρβάροισ, ὥστε ἔρωτα ἐμβάλλειν πολέμου καὶ μάχησ ἄπαυστον κάμνουσιν ἀνθρώποισ καὶ ἀπειρηκόσιν·
(디오, 크리소토모스, 연설, Ὀλυμπικὸσ ἢ περὶ τῆσ πρώτησ τοῦ θεοῦ ἐννοίας 100:2)
τότε δ’ ὁ Ἡρακλῆσ ἐγκυκλούμενοσ τὴν Σικελίαν, καταντήσασ εἰσ τὴν νῦν οὖσαν τῶν Συρακοσίων πόλιν καὶ πυθόμενοσ τὰ μυθολογούμενα κατὰ τὴν τῆσ Κόρησ ἁρπαγήν, ἔθυσέ τε ταῖσ θεαῖσ μεγαλοπρεπῶσ καὶ εἰσ τὴν Κυάνην τὸν καλλιστεύοντα τῶν ταύρων καθαγίσασ κατέδειξε θύειν τοὺσ ἐγχωρίουσ κατ’ ἐνιαυτὸν τῇ Κόρῃ καὶ πρὸσ τῇ Κυάνῃ λαμπρῶσ ἄγειν πανήγυρίν τε καὶ θυσίαν.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 4, chapter 23 4:1)
πηγὴν δὲ μεγάλην αὐτῇ καθιερωθῆναι ἐν τῇ Συρακοσίᾳ τὴν ὀνομαζομένην Κυάνην.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 5, chapter 4 1:2)
τὸν γὰρ Πλούτωνα μυθολογοῦσι τὴν ἁρπαγὴν ποιησάμενον ἀποκομίσαι τὴν Κόρην ἐφ’ ἁρ́ματοσ πλησίον τῶν Συρακουσῶν, καὶ τὴν γῆν ἀναρρήξαντα αὐτὸν μὲν μετὰ τῆσ ἁρπαγείσησ δῦναι καθ’ ᾅδου, πηγὴν δ’ ἀνεῖναι τὴν ὀνομαζομένην Κυάνην, πρὸσ ᾗ κατ’ ἐνιαυτὸν οἱ Συρακόσιοι πανήγυριν ἐπιφανῆ συντελοῦσι, καὶ θύουσιν οἱ μὲν ἰδιῶται τὰ ἐλάττω τῶν ἱερείων, δημοσίᾳ δὲ ταύρουσ βυθίζουσιν ἐν τῇ λίμνῃ, ταύτην τὴν θυσίαν καταδείξαντοσ Ἡρακλέουσ καθ’ ὃν καιρὸν τὰσ Γηρυόνου βοῦσ ἐλαύνων περιῆλθε πᾶσαν Σικελίαν.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 5, chapter 4 2:1)
τούτου δὲ γεγηρακότοσ Αιὄλον τὸν Ἱππότου μετά τινων παραβαλόντα εἰσ τὴν Λιπάραν τὴν τοῦ Λιπάρου θυγατέρα γῆμαι Κυάνην·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 5, chapter 7 6:1)
ταῦτα ἐπευξάμενοσ ἕκαστοσ αὐτῶν αὑτῷ καὶ τῷ ἀφ’ αὑτοῦ γένει, πιὼν καὶ ἀναθεὶσ τὴν φιάλην εἰσ τὸ ἱερὸν τοῦ θεοῦ, περὶ τὸ δεῖπνον καὶ τἀναγκαῖα διατρίψασ, ἐπειδὴ γίγνοιτο σκότοσ καὶ τὸ πῦρ ἐψυγμένον τὸ περὶ τὰ θύματα εἰή, πάντεσ οὕτωσ ἐνδύντεσ ὅτι καλλίστην κυανῆν στολήν, ἐπὶ τὰ τῶν ὁρκωμοσίων καύματα χαμαὶ καθίζοντεσ, νύκτωρ, πᾶν τὸ περὶ τὸ ἱερὸν ἀποσβεννύντεσ πῦρ, ἐδικάζοντό τε καὶ ἐδίκαζον εἴ τίσ τι παραβαίνειν αὐτῶν αἰτιῷτό τινα·
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Κριτίας 96:1)
ὁ δὲ θεὸσ ὀργισθεὶσ μέθην ἐνέσκηψε, καὶ ἐν τόπῳ σκοτεινῷ τὴν θυγατέρα ἐβιάσατο Κυάνην·
(플루타르코스, Parallela minora, section 191)
Κυάνιπποσ γένει Συρακούσιοσ μόνῳ Διονύσῳ οὐκ ἔθυεν ὁ δὲ θεὸσ ὀργισθεὶσ μέθην ἐνέσκηψε, καὶ ἐν τόπῳ σκοτεινῷ τὴν θυγατέρα ἐβιάσατο Κυάνην ἡ δὲ τὸν δακτύλιον περιελομένη ἔδωκε τῇ τροφῷ, ἐσόμενον ἀναγνώρισμα.
(플루타르코스, Parallela minora, section 191)

SEARCH

MENU NAVIGATION