헬라어 문장 내 검색 Language

κυάνεον δ’ ὄμμασι λεύσσων φονίου δέργμα δράκοντοσ, πολύχειρ καὶ πολυναύτασ, Σύριόν θ’ ἁρ́μα διώκων, ἐπάγει δουρικλύτοισ ἀν‐ δράσι τοξόδαμνον Ἄρη.
(아이스킬로스, 페르시아인들, choral, strophe 21)
ὀξὺ δέ μιν κραδίην ἄχοσ ἔλλαβεν, ἀμφὶ δὲ χαίταισ ἀμβροσίαισ κρήδεμνα δαί̈ζετο χερσὶ φίλῃσι, κυάνεον δὲ κάλυμμα κατ’ ἀμφοτέρων βάλετ’ ὤμων, σεύατο δ’ ὥστ’ οἰωνόσ, ἐπὶ τραφερήν τε καὶ ὑγρὴν μαιομένη·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Δημήτραν 6:1)
ἀμφὶ δὲ φᾶροσ ἕσσατο κυάνεον, τό ῥά οἱ πάροσ ἐγγυάλιξεν Λημνιὰσ Ὑψιπύλη, ἀδινῆσ μνημήιον εὐνῆσ.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 3 20:9)
Ἀριστοτέλησ δὲ σχιδανόποδά φησιν αὐτὸν εἶναι ἔχειν τε χρῶμα κυάνεον, σκέλη μακρά, ῥύγχοσ ἠργμένον ἐκ τῆσ κεφαλῆσ φοινικοῦν, μέγεθοσ ἀλεκτρυόνοσ, στόμαχον δ’ ἔχει λεπτὸν διὸ τῶν λαμβανομένων εἰσ τὸν πόδα ταμιεύεται μικρὰσ τὰσ ψωμίδασ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 40 1:3)
αἰ]εί, καὶ ὅταν θανάτοιο κυάνεον νέφοσ καλύψῃ, λείπεται ἀθάνατον κλέοσ εὖ ἐρ‐ χθέντοσ ἀσφαλεῖ σὺν αἴσᾳ.
(바킬리데스, Οδεσ ̔Γρεεκ̓, epinicians, ode 13 Πυθέᾳ Αιγινήτῃ ΠαγκρατιαστῇΝέμεα 8:1)
τύνη δ’ ὤμοιιν μὲν ἐμὰ κλυτὰ τεύχεα δῦθι, ἄρχε δὲ Μυρμιδόνεσσι φιλοπτολέμοισι μάχεσθαι, εἰ δὴ κυάνεον Τρώων νέφοσ ἀμφιβέβηκε νηυσὶν ἐπικρατέωσ, οἳ δὲ ῥηγμῖνι θαλάσσησ κεκλίαται, χώρησ ὀλίγην ἔτι μοῖραν ἔχοντεσ Ἀργεῖοι, Τρώων δὲ πόλισ ἐπὶ πᾶσα βέβηκε θάρσυνοσ·
(호메로스, 일리아스, Book 16 5:12)
τῷ δ’ ἐπὶ κυάνεον νέφοσ ἤγαγε Φοῖβοσ Ἀπόλλων οὐρανόθεν πεδίον δέ, κάλυψε δὲ χῶρον ἅπαντα ὅσσον ἐπεῖχε νέκυσ, μὴ πρὶν μένοσ ἠελίοιο σκήλει’ ἀμφὶ περὶ χρόα ἴνεσιν ἠδὲ μέλεσσιν.
(호메로스, 일리아스, Book 23 18:3)
ὣσ ἄρα φωνήσασα κάλυμμ’ ἕλε δῖα θεάων κυάνεον, τοῦ δ’ οὔ τι μελάντερον ἔπλετο ἔσθοσ.
(호메로스, 일리아스, Book 24 9:1)
καὶ Λουκῖναν Ἥραν καλοῦσιν οἱο͂ν φωτεινὴν ἢ φωτίζουσαν καὶ νομίζουσιν ἐν ταῖσ λοχείαισ καὶ ὠδῖσι βοηθεῖν, ὥσπερ καὶ τὴν σελήνην, διὰ κυάνεον πόλον ἄστρων διὰ τ’ ὠκυτόκοιο σελάνασ·
(플루타르코스, Quaestiones Romanae, section 77 1:5)
"Τιμόθεοσ δ’ ἄντικρὺσ διὰ κυάνεον πόλον ἄστρων, διὰ τ’ ὠκυτόκοιο σελάνασ.
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 3, Διὰ τί τὰ κρέα σήπεται μᾶλλον ὑπὸ τὴν σελήνην ἢ τὸν ἥλιον. 6:20)
περὶ δὲ θρύα πολλὰ πεφύκει, κυάνεόν τε χελιδόνιον χλωρόν τ’ ἀδίαντον καὶ θάλλοντα σέλινα καὶ εἰλιτενὴσ ἄγρωστισ.
(테오크리토스, Idylls, Ὕλας12)
ἄσβεστον κλέοσ οἵδε φίλῃ περὶ πατρίδι θέντεσ κυάνεον θανάτου ἀμφεβάλοντο νέφοσ.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume II, book 7, chapter 2511)
ὦ Μινοῖ, πῆλαι, φέρε, κάλπιν ἐλαφρὴν οἴσω κυάνεον τοὐξ Ἀχέροντοσ ὕδωρ·
(작자 미상, Greek Anthology, Volume II, book 7, chapter 384 1:1)
οὐχ ὁ τρηχὺσ ἔλαιοσ ἐπ’ ὀστέα κεῖνα καλύπτει, οὐδ’ ἡ κυάνεον γράμμα λαλοῦσα πέτρη·
(작자 미상, Greek Anthology, Volume II, book 7, chapter 6511)
χαίρει δ’ ἀμφὶ σὲ πόντοσ, ἐπὶ ζεφύροιο πνοῇσιν ἀφρὸν ὑπὲρ νώτου κυάνεον γελάσασ.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 7912)

SEARCH

MENU NAVIGATION