Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

διόρθωσιν δ’ οὐκ ἐπινοοῦντεσ, ὡσ οὐδὲ ῥᾴδιον ὂν οὐδὲ πάντῃ δίκαιον ἄνδρασ τοσούσδε ἐκ τοσοῦδε χρόνου κτῆσιν τοσήνδε ἀφελέσθαι φυτῶν τε ἰδίων καὶ οἰκοδομημάτων καὶ κατασκευῆσ, μόλισ ποτὲ τῶν δημάρχων εἰσηγουμένων ἔκριναν μηδένα ἔχειν τῆσδε τῆσ γῆσ πλέθρα πεντακοσίων πλείονα μηδὲ προβατεύειν ἑκατὸν πλείω τὰ μείζονα καὶ πεντακοσίων τὰ ἐλάσσονα.
(아피아노스, The Civil Wars, book 1, chapter 1 2:2)
ὧν τοῦ μὲν τὴν δόξαν καὶ εὐπορίαν, τοῦ δὲ τὸν κίνδυνον καὶ φόβον ὑπερεπαίρων ἐκέλευε τοὺσ πλουσίουσ ἐνθυμουμένουσ ταῦτα ἐπιδόσιμον, εἰ δέοι, παρὰ σφῶν αὐτῶν τήνδε τὴν γῆν εἰσ τὰσ μελλούσασ ἐλπίδασ τοῖσ παιδοτροφοῦσι χαρίσασθαι καὶ μή, ἐν ᾦ περὶ μικρῶν διαφέρονται, τῶν πλεόνων ὑπεριδεῖν, μισθὸν ἅμα τῆσ πεπονημένησ ἐξεργασίασ αὐτάρκη φερομένουσ τὴν ἐξαίρετον ἄνευ τιμῆσ κτῆσιν ἐσ αἰεὶ βέβαιον ἑκάστῳ πεντακοσίων πλέθρων, καὶ παισίν, οἷσ εἰσὶ παῖδεσ, ἑκάστῳ καὶ τούτων τὰ ἡμίσεα.
(아피아노스, The Civil Wars, book 1, chapter 1 5:4)
τὴν δ’ αὖ μεθ’ ὑγίειαν περισπούδαστον ἀνθρώποισ χρημάτων κτῆσιν καὶ ταύτην Σάραπισ δίδωσιν ἄνευ πολέμων καὶ μάχησ καὶ κινδύνων·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸν Σάραπιν 6:4)
ὅπερ γάρ τισ ἔφη τῶν λογοποιῶν περὶ τῆσ Ἀσίασ, λέγων ὅσην ὁ ἥλιοσ πορεύεται, ταύτησ πάσησ ἄρχειν ἄνδρα ἕνα, ‐ οὐκ ἀληθῆ λέγων, εἰ μὴ πᾶσαν Λιβύην καὶ τὴν Εὐρώπην ἐξαίρετον ἐποιεῖτο τῶν ἡλίου δυσμῶν τε καὶ ἀνατολῶν ‐ τοῦτο νῦν ἐξενίκησεν ἀληθὲσ εἶναι, τὴν ἴσην τε ἡλίου πορείαν εἶναι κτῆσιν ὑμετέραν καὶ τὸν ἥλιον διὰ τῆσ ὑμετέρασ πορεύεσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 4:2)
νῦν δὲ κοινὴ καὶ σαφὴσ πᾶσι πάντων ἄδεια δέδοται αὐτῇ τε τῇ γῇ καὶ τοῖσ ἐν αὐτῇ κατοικοῦσι, καὶ τοῦ μὲν κακῶσ πάσχειν ἅπαντα ἀφεῖσθαι, τοῦ δὲ καλῶσ ἄγεσθαι πολλὰσ τὰσ ἀφορμὰσ εἰληφέναι μοι δοκοῦσι, καὶ οἱ θεοὶ καθορῶντεσ συγκατορθοῦν ὑμῖν εὐμενῶσ τὴν ἀρχὴν καὶ διδόναι βέβαιον τὴν κτῆσιν αὐτῆσ, Ζεὺσ μὲν, ὅτι αὐτῷ τῆσ οἰκουμένησ καλοῦ, φασὶν, ἔργου καλῶσ ἐπιμέλεσθε, Ἥρα δὲ γάμων νόμῳ γιγνομένων τιμωμένη, Ἀθηνᾶ δὲ καὶ Ἥφαιστοσ τεχνῶν τιμωμένων, Διόνυσοσ δὲ καὶ Δημήτηρ, ὅτι αὐτοῖσ οἱ καρποὶ οὐχ ὑβρίζονται, Ποσειδῶν δὲ ναυμαχιῶν μὲν καθαρευούσησ τῆσ θαλάττησ αὐτῷ, τὰσ δ’ ὁλκάδασ ἀντὶ τῶν τριήρων μετειληφυίασ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 30:4)
ὡσ τήν γε τῶν ἀγαθῶν διηνεκῆ [διὰ τέλουσ] κτῆσιν οὐκ οὖσαν ἀνθρώποισ, ἀλλ’ ὄντασ διπλοῦσ τοὺσ βίουσ τῶν ἀνθρώπων, τοὺσ μὲν ὅλωσ ἐν κακοῖσ, τοὺσ δ’ ἀναμίξ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδιακός 12:16)
πολεμήσασι μὲν γὰρ ἤδη πολλοῖσ συνήνεγκε καὶ εἰσ χρημάτων κτῆσιν καὶ πρὸσ δόξαν καὶ πρὸσ ἰσχὺν καὶ πάνθ’ ὅσ’ ἂν εἴποι τισ, στάσει δὲ καὶ μίσει πρὸσ ἀλλήλουσ χρώμενοι οὐδένεσ πώποτε τῶν ὄντων ἀγαθῶν ἀπώναντο, τοσοῦτον ἀπέσχον τοῦ προσκτήσασθαί γε ἕτερα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδίοισ περὶ ὁμονοίας 6:9)
μόνη μὲν γὰρ τὰσ ἐκ Διὸσ ὡρ́ασ βεβαιοῖ, μόνη δὲ ἅπαντα ἐπισφραγίζεται, τὰ μὲν κατὰ τὴν χώραν γεωργίαισ κοσμοῦσα καὶ τῶν τε ὑπαρχόντων ἐπικαρπίασ καὶ ἑτέρων κτῆσιν διδοῦσα, τὰ δ’ ἐν τῇ πόλει κατ’ εὐχὴν ἄγουσα, δι’ ἣν γάμοι τε ὡραῖοι καὶ ἐκδιδόναι καὶ λαμβάνειν εἰσ οὕσ τισ βούλεται καὶ ὅθεν βούλεται, καὶ παίδων τροφαὶ καὶ παιδεία κατὰ τοὺσ πατρίουσ νόμουσ, καὶ ὑπὲρ γυναικῶν ἄδεια καὶ πίστεισ συμβολαίων, καὶ ξένων ὑποδοχαὶ καὶ θεῶν θεραπεῖαι καὶ πρόσοδοι καὶ χοροὶ καὶ θυμηδίαι, ἔτι δὲ ἐκκλησίαι καὶ βουλευτήρια, ἃ θεῶν ἡ πρεσβυτάτη συνάγει Θέμισ, καὶ πένησιν ἀφορμαὶ βίου καὶ πλουσίοισ ἀπόλαυσισ τῶν ὄντων, καὶ πρεσβύταισ γηροκομηθῆναι καὶ νέοισ ἐν κόσμῳ ζῆν, καὶ τὸ λεγόμενον δὴ τοῦτο πάντα κοινὰ, ὥσπερ τὸ τοῦ ἡλίου φῶσ, ὑφ’ ᾧ σωζόμεθα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδίοισ περὶ ὁμονοίας 11:7)
ἡ μὲν ἐλευθεριότησ περὶ χρημάτων κτῆσιν καὶ ἀποβολήν.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 84:2)
ἀνάγκη καὶ τὴν ἐλευθεριότητα μεσότητα εἶναι ἀσωτίασ καὶ ἀνελευθερίασ περὶ χρημάτων κτῆσιν καὶ ἀποβολήν.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 86:1)
δεῖ μέντοι πωσ καταστῆναι τὴν κτῆσιν αὐτῆσ εἰσ τοὐναντίον ἡμῖν τῶν ἐξ ἀρχῆσ ζητήσεων.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 48:1)
καὶ ταύτησ μὲν ἀναγκαίασ καὶ ἐπαινουμένησ, τῆσ δὲ μεταβλητικῆσ ψεγομένησ δικαίωσ οὐ γὰρ κατὰ φύσιν ἀλλ’ ἀπ’ ἀλλήλων ἐστίν, εὐλογώτατα μισεῖται ἡ ὀβολοστατικὴ διὰ τὸ ἀπ’ αὐτοῦ τοῦ νομίσματοσ εἶναι τὴν κτῆσιν καὶ οὐκ ἐφ’ ὅπερ ἐπορίσθη.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 1 141:1)
φανερὸν τοίνυν ὅτι πλείων ἡ σπουδὴ τῆσ οἰκονομίασ περὶ τοὺσ ἀνθρώπουσ ἢ περὶ τὴν τῶν ἀψύχων κτῆσιν, καὶ περὶ τὴν ἀρετὴν τούτων ἢ περὶ τὴν τῆσ κτήσεωσ, ὃν καλοῦμεν πλοῦτον, καὶ τῶν ἐλευθέρων μᾶλλον ἢ δούλων.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 1 169:1)
ἐχόμενον δὲ τούτων ἐστὶν ἐπισκέψασθαι περὶ τῆσ κτήσεωσ, τίνα τρόπον δεῖ κατασκευάζεσθαι τοῖσ μέλλουσι πολιτεύεσθαι τὴν ἀρίστην πολιτείαν, πότερον κοινὴν ἢ μὴ κοινὴν εἶναι τὴν κτῆσιν.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 2 52:1)
ἰδίαν γὰρ ἕκαστοσ τὴν κτῆσιν ἔχων τὰ μὲν χρήσιμα ποιεῖ τοῖσ φίλοισ, τοῖσ δὲ χρῆται κοινοῖσ, οἱο͂ν καὶ ἐν Λακεδαίμονι τοῖσ τε δούλοισ χρῶνται τοῖσ ἀλλήλων ὡσ εἰπεῖν ἰδίοισ, ἔτι δ’ ἵπποισ καὶ κυσίν, κἂν δεηθῶσιν ἐφοδίων ἐν τοῖσ ἀγροῖσ κατὰ τὴν χώραν.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 2 62:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION