Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἀγχοῦ δὲ κρήνη καλλίρροοσ, ἔνθα δράκαιναν κτεῖνεν ἄναξ, Διὸσ υἱόσ, ἀπὸ κρατεροῖο βιοῖο, ζατρεφέα, μεγάλην, τέρασ ἄγριον, ἣ κακὰ πολλὰ ἀνθρώπουσ ἔρδεσκεν ἐπὶ χθονί, πολλὰ μὲν αὐτούσ, πολλὰ δὲ μῆλα ταναύποδ’, ἐπεὶ πέλε πῆμα δαφοινόν.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἀπόλλωνα [Δήλιον], [Εἲσ Ἀπόλλωνα Πύθιον] 15:1)
καὶ τότ’ ἄρ’ ἔγνω ᾗσιν ἐνὶ φρεσὶ Φοῖβοσ Ἀπόλλων, οὕνεκά μιν κρήνη καλλίρροοσ ἐξαπάφησε·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἀπόλλωνα [Δήλιον], [Εἲσ Ἀπόλλωνα Πύθιον] 23:1)
σὺν δέ σφιν τότε Νύμφαι ὀρεστιάδεσ λιγύμολποι φοιτῶσαι πύκα ποσσὶν ἐπὶ κρήνῃ μελανύδρῳ μέλπονται·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Πᾶνα 2:6)
κεῖσε καὶ εὐναίησ ὀλίγον λίθον ἐκλύσαντεσ Τίφυοσ ἐννεσίῃσιν ὑπὸ κρήνῃ ἐλίποντο, κρήνῃ ὑπ’ Ἀρτακίῃ·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 1 16:36)
πόρε δέ σφιν ἰοῦσιν κρείων Αἰήτησ χαλεποὺσ ἐσ ἀέθλον ὀδόντασ Αὀνίοιο δράκοντοσ, ὃν Ὠγυγίῃ ἐνὶ Θήβῃ Κάδμοσ, ὅτ’ Εὐρώπην διζήμενοσ εἰσαφίκανεν, πέφνεν Ἀρητιάδι κρήνῃ ἐπίουρον ἐόντα·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 3 19:39)
ἐν δὲ τοῖσ τοιούτοισ, ὅταν μὲν ἐξαλλάξῃσ καὶ ἀπαρτίζων εἰσ πολλὰσ ἀρχὰσ τὸν λόγον ἐπάγῃσ, δοκεῖ τῆσ καινοπρεπείασ καὶ τῆσ λεπτοτέρασ ἰδέασ εἶναι, οἱο͂ν ἐνταῦθα ἦν παρὰ τὴν ὁδὸν κρήνη ἡ Μίδου καλουμένη τοῦ Φρυγῶν βασιλέωσ, εἶτα ἄλλη ἀρχή, ἐπὶ ταύτῃ Μίδασ τὸν σάτυρον ἐθήρασε, καὶ ἄλλη ἀρχή, ὁ [δὲ] τρόποσ τῆσ θηράσεωσ, οἴνῳ κίρνησιν αὐτήν.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., chapter 13 22:3)
ἐνταῦθα ἦν παρὰ τὴν ὁδὸν κρήνη Μίδου καλουμένη τοῦ Φρυγῶν βασιλέωσ, ἐφ’ ᾗ λέγεται Μίδασ τὸν σάτυρον θηρᾶσαι·
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., chapter 13 22:6)
ὅμωσ δὲ τῇ τε κρήνῃ ὡμιλήσαμεν καὶ ὁ λινοῦσ ἤρκεσε, καὶ πάντεσ μᾶλλον ἐρίγων, καὶ ἡ δίαιτα σχεδὸν ἡ πλείστη περὶ τὸ ἱερὸν ἠνύσθη μοι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι β# 18:12)
κρήνη δ’ ἐν Βοιωτίᾳ ἡ Τιλφῶσσα·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 15 1:4)
φασι τοὺσ ἐγχωρίουσ ὑποπίνειν προσιόντασ, ἁλμώδεισ δ’ ἅμα τῷ ὀξεῖ ἐν Σικανοῖσ τῆσ Σικελίασ, ἐν τῇ Καρχηδονίων δὲ ἐπικρατείᾳ κρήνη ἐστὶν ᾗ τὸ ἐφιστάμενον ἐλαίῳ ἐστὶν ὅμοιον, μελάντερον δὲ τὴν χρόαν ὃ ἀποσφαιροῦντεσ χρῶνται πρὸσ τὰ πρόβατα καὶ τὰ κτήνη, καὶ παρ’ ἄλλοισ δ’ εἰσὶ λίποσ ἔχουσαι τοιοῦτον, ὡσ ἡ ἐν Ἀσίᾳ, ὑπὲρ ἧσ Ἀλέξανδροσ ἐπέστειλεν ὡσ ἐλαίου κρήνην εὑρηκώσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 17 1:1)
ἐν Τήνῳ κρήνη ἐστὶν ἧσ τῷ ὕδατι οἶνοσ οὐ μίγνυται.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 18 1:6)
ἐστὶ δὲ ἡ κρήνη, ὥσ φησι Βίων, μέση Μαιδῶν καὶ Παιόνων Ἴννα καλουμένη.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 23 2:3)
παρ’ ᾧ καὶ κρήνη τισ Υὅεσσα καλεῖται, ἐπίστανται δ’ οἱ παλαιοὶ καὶ τὸ πάνυ ψυχρὸν ὕδωρ ἐν ταῖσ προπόσεσιν, ἀλλ’ οὐκ ἐρῶ, ἐὰν μὴ καὶ σύ με διδάξῃσ εἰ ἔπινον θερμὸν ὕδωρ ἐν ταῖσ εὐωχίαισ οἱ ἀρχαῖοι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 95 4:1)
θηρῶντα δὲ περὶ τὴν Ὀρείην ὄροσ δὲ τοῦθ’ ὑπάρχειν ὑψηλὸν ἐν Αἰτωλίᾳ λαγὼν θηρᾶσαι, ὃν λιποθυμοῦντα ὑπὸ τῆσ διώξεωσ ἀπαγαγεῖν ἐπὶ κρήνῃ τινὶ καὶ τῇ παρακειμένῃ πόᾳ ἤδη ἀποψυχόμενον ἀπομάσσειν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 48 1:2)
λέγεται οὖν ὅπου νῦν ἡ κρήνη ἐστὶν Ὑπέλαιοσ καλουμένη καὶ ὁ ἱερὸσ λιμὴν ἁλιέασ ἀριστοποιεῖσθαι, καὶ τῶν ἰχθύων τινὰ ἀποθορόντα σὺν ἀνθρακιᾷ εἰσπεσεῖν εἰσ φορυτόν, καὶ ἁφθῆναι ὑπ’.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 62 1:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION