Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ὀτοτοῖ, βασιλεῦ, στρατιᾶσ ἀγαθῆσ καὶ περσονόμου τιμῆσ μεγάλησ, κόσμου τ’ ἀνδρῶν, οὓσ νῦν δαίμων ἐπέκειρεν.
(아이스킬로스, 페르시아인들, episode, anapests1)
Οὐρανὸσ πρῶτοσ τοῦ παντὸσ ἐδυνάστευσε κόσμου.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 1, chapter 1 2:1)
ἐξενίκα δ’ ὁ Κάτλοσ καὶ οἱ Σύλλειοι, καὶ ἐφέρετο ὁ νέκυσ ὁ τοῦ Σύλλα διὰ τῆσ Ἰταλίασ ἐσ τὸ ἄστυ ἐπὶ κλίνησ χρυσηλάτου καὶ κόσμου βασιλικοῦ, σαλπιγκταί τε πολλοὶ καὶ ἱππέεσ καὶ ἄλλοσ ὅμιλοσ ἐκ ποδὸσ ὡπλισμένοσ εἵπετο.
(아피아노스, The Civil Wars, book 1, chapter 12 3:8)
καὶ παρῆγεν ἐσ μὲν τοὺσ λιμένασ ἑπτακοσίασ ναῦσ ἐντελεῖσ, ἐσ δὲ τὴν πομπὴν τοῦ θριάμβου ζεύγη καὶ φορεῖα χρυσοφόρα καὶ ἕτερα κόσμου ποικίλου, καὶ τὴν Δαρείου τοῦ Ὑστάσπου κλίνην, καὶ τὸν τοῦ εὐπάτοροσ αὐτοῦ θρόνον.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 17 3:8)
καὶ ἡ ἡλίου τε ἄπαυστοσ κίνησισ ὑπὲρ γῆσ τε καὶ ὑπὸ γῆν Διόσ ἐστι πρόρρησισ ἡλίῳ προειρημένη ὑπὲρ τῆσ τοῦ παντὸσ κόσμου φανότητοσ, καὶ σελήνησ δρόμοι καὶ χορεῖαι πάντων ἄστρων Διόσ ἐστι διάκοσμοσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, εἰσ Δία 7:1)
καὶ νῦν ἡ μὲν ἐν ἀσφαλεστάτῳ ὁρμεῖ, ὥσπερ ναῦσ ἐκ πολλοῦ καταστᾶσα χειμῶνοσ, ὁ δὲ οὕτωσ ἐξηγεῖται καὶ διέπει τὸ τῆσ ἀρχῆσ ὅνπερ χρὴ τρόπον, τὴν εὐσέβειαν μὲν καὶ δικαιοσύνην, ἔτι δὲ σωφροσύνην καὶ ἐγκράτειαν καὶ φρόνησιν καὶ τὴν ἄλλην κόσμου γε ἀρετήν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ βασιλέα [σπ.] 5:4)
οὐ μὴν ἀρκέσει σιωπῇ θρηνεῖν, οὐδ’ ὅσον βοῶντασ τοὔνομα, ἀλλά τι καὶ κόσμου τῷ θρήνῳ προσέσται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, εἰσ Ἐτεωνέα ἐπικήδειος 1:9)
ἐκ δὲ τούτου ἕτεροσ παρ’ ἑτέρου παραλαμβάνων αὐτὸν εἶχεν ἀντ’ ἄλλου κόσμου τῶν βασιλικῶν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἐπὶ Ἀλεξάνδρῳ ἐπιτάφιος 4:12)
οἷσ γε τοσοῦτον κόσμου περίεστιν ὥστε καὶ τὰσ πόλεισ αὐτὰ δὴ κοσμεῖ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 11:1)
ἔπειτα ἐνθυμητέον καὶ ἀπ’ αὐτοῦ τοῦ συμβόλου τῶν λόγων ὅτι οὐδὲ τὴν τῶν Παναθηναίων αὐτῶν ἑορτὴν ἡμῖν ἡμέρασ μιᾶσ ἀνάγκη μετρεῖν, ἀλλ’, εἴ γε καὶ τοῦτο δεῖ προσθεῖναι, καὶ τὸ πλῆθοσ τῶν ἡμερῶν κόσμου χάριν καὶ σεμνότητοσ ἀνεῖται·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 57:8)
μὴ γὰρ ὅτι ὑμῖν, οἵ ποτε εὔχεσθε Ῥόδον οἰκεῖν, ἀλλὰ καὶ τοῖσ ὅλωσ τελοῦσιν εἰσ Ἕλληνασ, τίσ ἂν μείζων συμφορὰ τῆσ παρούσησ γένοιτο, τοῦ κόσμου τοῦ κοινοῦ γένουσ ἀπολωλότοσ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδιακός 1:2)
ἁπλῶσ δ’ εἴσεσθε μὲν οἱάσ πόλεωσ στέρεσθε, ὁποίασ δ’ οὐχ ἕξετε δεικνύναι, καὶ ἐπὶ μέν γε τοῦ νῦν παρόντοσ χρόνου τοὺσ εἰδότασ πρότερον τῶν Ἑλλήνων ἐπιμαρτύρασθαι, ἐπειδὰν δὲ καὶ τούτουσ ἡ προσήκουσα μοῖρα ἀπαγάγῃ, τί δὴ λοιπὸν πλὴν ἐρήμην ὀφλεῖν ὅ φασι, γνωριζομένουσ, ὦ δαίμονεσ, οὐκ ἀπὸ τῶν ναυμαχιῶν οὐδ’ ἀπὸ τῶν λιμένων τε καὶ νεωρίων οὐδ’ ἀπὸ τοῦ κόσμου τοῦ κατὰ τὴν πόλιν, ἀλλ’ ὅτι μέγιστα τῶν Ἑλλήνων ἠτυχήσατε·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδιακός 9:4)
ἔστι μὲν γὰρ δή που ῥητορεύειν τὸ τὰ δέοντα ἐξευρεῖν καὶ τάξαι καὶ τὰ πρέποντα ἀποδοῦναι μετὰ κόσμου καὶ δυνάμεωσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 95:4)
ἔτι γὰρ μᾶλλον αἱ πανηγύρεισ καὶ τὰ τῆσ εἰρήνησ χαρίεντα τοῦ παρ’ αὐτῆσ κόσμου προσδεῖται, καὶ νὴ Δία αἵ τε θεῶν τιμαὶ καὶ ἡρώων καὶ ὅσαι τοῖσ ἀγαθοῖσ τῶν ἀνδρῶν ὀφείλονται δικαίωσ εὐφημίαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 103:2)
ὥσπερ γὰρ ἐν τοῖσ κατὰ τὸν βίον πράγμασιν ὅστισ ἑαυτὸν κόσμιον παρέχει καὶ σώφρονα καὶ τοῖσ πᾶσιν εὔτακτον, οὐδ’ ἂν εἷσ εἴποι δή που τοῦτον ὡσ ταύτῃ διαφθείρει τοὺσ ἐντυγχάνοντασ, ὅτι μὴ καὶ τοῦ σωφρονεῖν παράδειγμα πάντεσ ἂν αὐτὸν εἶναι φαῖμεν, εἴπερ αὐτοὶ μέλλομεν δόξειν σωφρονεῖν, οὕτω κἀν τοῖσ λόγοισ ὅστισ τὴν τοῦ καλοῦ καὶ πρέποντοσ φυλακὴν ἔχει καὶ μηδαμοῦ παρορᾷ τὸ βέλτιον, μηδ’ ἀμελεῖ τοῦ περὶ ταῦτα κόσμου, τὸ σὸν, ὦ Πλάτων, ποιεῖ, τό γε σύμπαν τοῦτο ὡσ κόσμοσ ἐκλήθη λογιζόμενοσ, ἀλλ’ οὐχὶ ἀκοσμία οὐδ’ ἀταξία οὐδὲ τῶν περὶ ταῦτα ὀνομάτων οὐδέν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 17:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION