Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

οὗτοι γὰρ ἐκέκτηντο ἔνθεον μὲν τὴν ἀρετήν, ἀνθρώπινον δὲ τὸ θνητόν, πολλὰ μὲν δὴ τὸ παρὸν ἐπιεικὲσ τοῦ αὐθάδουσ δικαίου προκρίνοντεσ, πολλὰ δὲ νόμου ἀκριβείασ λόγων ὀρθότητα, τοῦτον νομίζοντεσ θειότατον καὶ κοινότατον νόμων τὸ δέον ἐν τῷ δέοντι καὶ λέγειν καὶ σιγᾶν καὶ ποιεῖν, καὶ δισσὰ ἀσκήσαντεσ μάλιστα ὧν δεῖ, γνώμην καὶ ῥώμην, τὴν μὲν βουλεύοντεσ τὴν δ’ ἀποτελοῦντεσ, θεράποντεσ μὲν τῶν ἀδίκωσ δυστυχούντων, κολασταὶ δὲ τῶν ἀδίκωσ εὐτυχούντων, αὐθάδεισ πρὸσ τὸ συμφέρον, εὐόργητοι πρὸσ τὸ πρέπον, τῷ φρονίμῳ τῆσ γνώμησ παύοντεσ τὸ ἄφρον, ὑβρισταὶ εἰσ τοὺσ ὑβρίζοντασ, κόσμιοι εἰσ τοὺσ κοσμίουσ, ἄφοβοι εἰσ τοὺσ ἀφόβουσ, δεινοὶ ἐν τοῖσ δεινοῖσ.
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 16)
οἱ μὲν γὰρ δὴ διαφερόντωσ ὄντεσ κόσμιοι τὸν ἥσυχον ἀεὶ βίον ἕτοιμοι ζῆν, αὐτοὶ καθ’ αὑτοὺσ μόνοι τὰ σφέτερα αὐτῶν πράττοντεσ, οἴκοι τε αὖ πρὸσ ἅπαντασ οὕτωσ ὁμιλοῦντεσ, καὶ πρὸσ τὰσ ἔξωθεν πόλεισ ὡσαύτωσ ἕτοιμοι πάντα ὄντεσ τρόπον τινὰ ἄγειν εἰρήνην·
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Πολιτικός 305:2)
οἱ μέν που κόσμιοι τὸ σφέτερον αὐτῶν ἦθοσ ζητοῦσι, καὶ κατὰ δύναμιν γαμοῦσί τε παρὰ τούτων καὶ τὰσ ἐκδιδομένασ παρ’ αὑτῶν εἰσ τούτουσ ἐκπέμπουσι πάλιν·
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Πολιτικός 321:4)
ταῖσ δέ γε τῆσ ψυχῆσ τάξεσι καὶ κοσμήσεσιν νόμιμόν τε καὶ νόμοσ, ὅθεν καὶ νόμιμοι γίγνονται καὶ κόσμιοι·
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Γοργίας 349:1)
τί δὲ οἱ κόσμιοι αὐτῶν;
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Φαίδων 167:1)
τούτων τοίνυν ἕνεκα, ὦ Κέβησ, οἱ δικαίωσ φιλομαθεῖσ κόσμιοί εἰσι καὶ ἀνδρεῖοι, οὐχ ὧν οἱ πολλοὶ ἕνεκά φασιν·
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Φαίδων 495:1)
φόβοσ οὖν ἔστιν, ἐὰν μὴ κόσμιοι ὦμεν πρὸσ τοὺσ θεούσ, ὅπωσ μὴ καὶ αὖθισ διασχισθησόμεθα, καὶ περίιμεν ἔχοντεσ ὥσπερ οἱ ἐν ταῖσ στήλαισ καταγραφὴν ἐκτετυπωμένοι, διαπεπρισμένοι κατὰ τὰσ ῥῖνασ, γεγονότεσ ὥσπερ λίσπαι.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Συμποσίον 169:2)
ἐὰν μὲν δὴ οὖν εἰσ τεταγμένην τε δίαιταν καὶ φιλοσοφίαν νικήσῃ τὰ βελτίω τῆσ διανοίασ ἀγαγόντα, μακάριον μὲν καὶ ὁμονοητικὸν τὸν ἐνθάδε βίον διάγουσιν, ἐγκρατεῖσ αὑτῶν καὶ κόσμιοι ὄντεσ, δουλωσάμενοι μὲν ᾧ κακία ψυχῆσ ἐνεγίγνετο, ἐλευθερώσαντεσ δὲ ᾧ ἀρετή·
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φαῖδρος 199:3)
ἂν μὲν γὰρ κόσμιοι καὶ εὔκολοι ὦσιν, καὶ τὸ γῆρασ μετρίωσ ἐστὶν ἐπίπονον·
(플라톤, Republic, book 1 34:2)
ταῦτα δέ σου τυχόντεσ ὑπισχνοῦνταί σοι ἀντὶ τούτων, ἢν βούλῃ ἡγεῖσθαι αὐτῶν καὶ ἢν οἱ θεοὶ ἵλεῳ ὦσιν, ἐπιδείξειν σοι καὶ ὡσ κόσμιοί εἰσι καὶ ὡσ ἱκανοὶ τῷ ἄρχοντι πειθόμενοι τοὺσ πολεμίουσ σὺν τοῖσ θεοῖσ μὴ φοβεῖσθαι.
(크세노폰, Anabasis, Κύρου Ἀναβάσεως, chapter 6 36:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION