Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

πολλαὶ δ’ ἀταλαῖσ χερσὶ καλύπτρασ κατερεικόμεναι διαμυδαλέοισ δάκρυσι κόλπουσ τέγγουσ’, ἄλγουσ μετέχουσαι.
(아이스킬로스, 페르시아인들, episode, anapests2)
δεῦε δὲ κόλπουσ ἄλληκτον δακρύοισι, τὰ δ’ ἔρρεεν ἀσταγὲσ αὔτωσ, αἴν’ ὀλοφυρομένησ τὸν ἑὸν μόρον.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 3 14:3)
ὡσ δὲ ἔνιοί φασι, Ζεὺσ μεταμορφωθεὶσ εἰσ χρυσὸν καὶ διὰ τῆσ ὀροφῆσ εἰσ τοὺσ Δανάησ εἰσρυεὶσ κόλπουσ συνῆλθεν.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 4 1:4)
ἐπεὶ δὲ ἔμαθεν οἰχόμενον ἐσ Σικελίαν, ἐπεσκεύαζε τὰσ ναῦσ καὶ παρέπλει τὴν γῆν, τοὺσ κόλπουσ ἐξελίσσων.
(아피아노스, The Civil Wars, book 5, chapter 9 8:3)
ἑνὸσ δ’ ἔχων κόλπου προσωνυμίαν εἰσ πολλοὺσ κόλπουσ ἀνελίττεται, καθάπερ οἱ πίνακεσ οἱ πτυκτοί·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Σμυρναϊκὸσ πολιτικός 7:7)
τοὺσ δ’ ἀπόρρουσ αὐτοῦ καὶ κόλπουσ οὔτε ὅσοι τὸ πλῆθοσ οὔτε οἱοῖ τὸ κάλλοσ ἔστιν εἰπεῖν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸ Αἰγαῖον πέλαγος 5:8)
ὅτι πρῶτον μὲν αὗται καὶ τοσαῦται τὸ πλῆθόσ εἰσι θαλάττησ χῶραι καὶ παρὰ ταύτασ οὐδεμίαν ἑτέραν θάλατταν ἴσασιν οὔτε Ἑλλήνων οὔτε βαρβάρων οὐδένεσ, οὔκουν ὡσ ἀληθῶσ τῶν γ’ ἐντὸσ τούτων καὶ τῆσ περιεχούσησ, ἀλλ’ ὅσον ἄλλο ὕδωρ κέχυται κόλπουσ ἔχον, λίμναι καὶ ἕλη καὶ τενάγη καὶ τοιαῦτα ὀνομάζεται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 24:12)
ᾧ γε ἐπικουρεῖ μὲν ὕδωρ οὐδὲν, ἀλλὰ καὶ πέτραι ῥήγνυνται τῇ ξηρότητι καὶ τὰ ὄρη μονονοὺ φλόγα ἀφίησιν, ὁ δ’ ἐν μέσῳ τῶν ἀποριῶν τούτων ῥέων πάσασ μὲν λίμνασ, πάντασ δὲ κόλπουσ καθείργει πλήθει τοῦ ὕδατοσ, οὐ μόνον τὸν τῆσ ἀναβάσεωσ χρόνον, ἀλλὰ καὶ τὸν ἄλλον ἅπαντα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 32:13)
χώρει νυν πᾶσ ἀνδρείωσ ἐσ τοὺσ εὐανθεῖσ κόλπουσ λειμώνων ἐγκρούων κἀπισκώπτων καὶ παίζων καὶ χλευάζων, ἠρίστηται δ’ ἐξαρκούντωσ.
(아리스토파네스, Frogs, Parodos, strophe 21)
ἐν δὲ τῇ Κορίνθῳ τὸ θέροσ εὔπνουν, διὰ τοὺσ εἰσέχοντασ κόλπουσ ἀεί ποτε τῶν πνευμάτων ἐκεῖσεσυρρεόντων·
(디오, 크리소토모스, 연설, ΔΙΟΓΕΝΗΣ ἢ περὶ ΤΥΡΑΝΝΙΔΟΣ 4:4)
καὶ νὴ Δία ἀργύρου στάζοντοσ οὐ κατ’ ὀλίγον οὐδ’ εἰσ τοὺσ τῶν παρθένων κόλπουσ μόνον, ἀλλ’ εἴσ τε μητέρων καὶ τροφῶν καὶ παιδαγωγῶν, καὶ ἄλλων πολλῶν καὶ καλῶν δώρων τῶν μὲν κρύφα εἰσιόντων διὰ τῶν στεγῶν, ἔστι δ’ ὧν φανερῶσ κατ’ αὐτάσ που τὰσ κλισίασ;
(디오, 크리소토모스, 연설, ΕΥΒΟΙΚΟΣ ἢ ΚΥΝΗΓΟΣ. 174:1)
δίκην γὰρ ὑπέρ τινοσ λέξασ ἤδη ὑπέργηρωσ ὑπάρχων, μετὰ τὸ καταπαῦσαι τὸν λόγον ἀπέκλινε τὴν κεφαλὴν εἰσ τοὺσ τοῦ τῆσ θυγατρὸσ υἱοῦ κόλπουσ·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ΒΙΩΝ ΚΑΙ ΓΝΩΜΩΝ ΤΩΝ ΕΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΙ ΕΥΔΟΚΙΜΗΣΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΕΙΣ ΔΕΚΑ ΤΟ ΠΡΩΤΟΝ, Kef. e'. BIAS 3:8)
Στρουθίου δέ ποτε διωκομένου ὑπὸ ἱέρακοσ καὶ εἰσπηδήσαντοσ εἰσ τοὺσ κόλπουσ αὐτοῦ, καταψήσασ μεθῆκεν, εἰπὼν τὸν ἱκέτην δεῖν μὴ ἐκδιδόναι.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, D, Kef. b'. CENOKRATHS 4:1)
εὐρύνεταί τε γὰρ ἐπιπολὺ τῇ θαλάττῃ συνάπτων καὶ κόλπουσ λαμβάνει μεγάλουσ, οἱούσ οἱ κράτιστοι τῶν θαλαττίων λιμένων·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 44 3:1)
ἦλθέσ μοι χρυσῷ χαίταν μαρμαίρων, εὖτ’ ἐσ κόλπουσ κρόκεα πέταλα φάρεσιν ἔδρεπον, ἀνθίζειν χρυσανταυγῆ·
(에우리피데스, Ion, episode, lyric 1:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION