Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ναὶ, ἀλλ’ ἀπεστερήκαμεν αὐτὸν δόξησ φιλοσοφίασ, ὥσπερ ἐκεῖνοσ τοὺσ μὲν τῆσ τραγῳδίασ ποιητὰσ οὐδ’ ἐν λόγῳ τίθησιν, Ὅμηρον δὲ τραγῳδιοποιὸν προσείρηκεν, οὐ τοῦτον τούτῳ κοσμῶν, ἀλλὰ τούτουσ μὲν διὰ τούτων κολούων, τοῦτον δὲ ᾧ τιμᾷ καθαιρῶν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Καπίτωνα 15:8)
Θρασύβουλοσ δὲ τὸν ἐλθόντα παρὰ τοῦ Περιάνδρου ἐξῆγε ἔξω τοῦ ἄστεοσ, ἐσβὰσ δὲ ἐσ ἄρουραν ἐσπαρμένην ἅμα τε διεξήιε τὸ λήιον ἐπειρωτῶν τε καὶ ἀναποδίζων τὸν κήρυκα κατὰ τὴν ἀπὸ Κορίνθου ἄπιξιν, καὶ ἐκόλουε αἰεὶ ὅκωσ τινὰ ἴδοι τῶν ἀσταχύων ὑπερέχοντα, κολούων δὲ ἔρριπτε, ἐσ ὃ τοῦ ληίου τὸ κάλλιστόν τε καὶ βαθύτατον διέφθειρε τρόπῳ τοιούτω·
(헤로도토스, The Histories, book 5, chapter 92F 2:2)
ὁ μὲν γὰρ τοιοῦτοσ τὰσ πόλεισ αὔξει, ἁμιλλώμενοσ μὲν αὐτόσ, τοὺσ ἄλλουσ δὲ οὐ κολούων διαβολαῖσ·
(플라톤, Laws, book 5 30:2)
οὐ μὴν ἀλλά, πολλὰ κινουμένου τοῦ Θεμιστοκλέουσ παραβόλωσ καὶ πρὸσ πᾶσαν αὐτῷ πολιτείαν ἐνισταμένου καὶ διακόπτοντοσ, ἠναγκάζετό που καὶ αὐτὸσ τὰ μὲν ἀμυνόμενοσ, τὰ δὲ κολούων τὴν ἐκείνου δύναμιν χάριτι τῶν πολλῶν αὐξομένην ὑπεναντιοῦσθαι οἷσ ἔπραττεν ὁ Θεμιστοκλῆσ, βέλτιον ἡγούμενοσ παρελθεῖν ἔνια τῶν συμφερόντων τὸν δῆμον ἢ τῷ κρατεῖν ἐκεῖνον ἐν πᾶσιν ἰσχυρὸν γενέσθαι.
(플루타르코스, Ἀριστείδης, chapter 3 1:1)
ὡσ ὅ γε πολλὰ συνάγων, ὀλίγοισ δὲ χρώμενοσ οὐκ ἔστιν αὐτάρκησ, ἀλλ’ εἴτε μὴ δεῖται, τῆσ παρασκευῆσ ὧν οὐκ ὀρέγεται μάταιοσ, εἴτ’ ὀρέγεται, μικρολογίᾳ κολούων τὴν ἀπόλαυσιν ἄθλιοσ.
(플루타르코스, Comparison of Aristides with Marcus Cato, chapter 4 3:3)
καὶ ὅλωσ διετέλει κολούων ὡσ μηδὲ τοῖσ ὀνόμασι γνησίουσ, ἀλλ’ ὀθνείουσ καὶ ξένουσ, ὅτι τῶν Κίμωνοσ υἱῶν τῷ μὲν ἦν Λακεδαιμόνιοσ ὄνομα, τῷ δὲ Θεσσαλόσ, τῷ δὲ Ἠλεῖοσ.
(플루타르코스, Περικλῆς, chapter 29 3:1)
εἰ δὲ μὴ ῥᾴδιον ἀπαλλάξαι παντάπασι τῆσ ψυχῆσ τὴν κακίαν, ὅσα γοῦν ἐπανθεῖ μάλιστα καὶ προπίπτει τῶν ἁμαρτημάτων ἀφαιρῶν καὶ κολούων.
(플루타르코스, Praecepta gerendae reipublicae, chapter, section 4 2:3)
ὅπου τοίνυν ἀνδρὶ τἄλλα θαυμασίῳ τῷ Σκιπίωνι μικρὸν οὕτω φιλανθρώπευμα παραλειφθὲν ὑπεροψίασ ἤνεγκε δόξαν, ἦπου κολούων ἄν τισ ἀξίωμα συνάρχοντοσ ἢ πράξεσιν ἐχούσαισ φιλοτιμίαν ἐπηρεάζων ἢ πάντα.
(플루타르코스, Praecepta gerendae reipublicae, chapter, section 20 6:2)
βουλόμενοσ δὲ μὴ μόνον ἑαυτὸν, ἀλλὰ καὶ τὴν ἀρχὴν ἀντὶ φοβερᾶσ χειροήθη καὶ προσφιλῆ ποιεῖν τοῖσ πολλοῖσ, τούσ τε πελέκεισ ἀπέλυσε τῶν ῥάβδων, αὐτάσ τε τὰσ ῥάβδουσ εἰσ ἐκκλησίαν παριὼν ὑφῆκε τῷ δήμῳ καὶ κατέκλινε, μέγα ποιῶν τὸ πρόσχημα τῆσ δημοκρατίασ, καὶ τοῦτο μέχρι νῦν διαφυλάττουσιν οἱ ἄρχοντεσ, ἐλάνθανε δὲ τούσ πολλοὺσ οὐχ ἑαυτὸν, ὡσ ᾤοντο, ποιῶν ταπεινόν, ἀλλὰ τὸν φθόνον τῇ μετριότητι ταύτῃ καθαιρῶν καὶ κολούων, αὐτῷ δὲ προστιθεὶσ τοσοῦτον μέγεθοσ δυνάμεωσ ὅσον ἀφαιρεῖν ἐδόκει τῆσ ἐξουσίασ, ὑποδυομένου μεθ’ ἡδονῆσ αὐτῷ τοῦ δήμου καὶ φέροντοσ ἑκουσίωσ, ὥστε καὶ Ποπλικόλαν ἀνηγόρευσεν αὐτόν σημαίνει δὲ τοὔνομα δημοκηδῆ·
(플루타르코스, Publicola, chapter 10 5:1)
καὶ πάντα τρόπον ἤδη τῆσ βουλῆσ τὴν ἰσχὺν κολούων πρὸσ ὀργὴν καὶ φιλονεικίαν μᾶλλον ἢ τὸν τοῦ δικαίου καὶ συμφέροντοσ λογισμόν.
(플루타르코스, Tiberius Gracchus, chapter 16 2:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION