Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

"καὶ γὰρ κολοιὸσ παρὰ κολοιόν·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 10:2)
καὶ ἐπεὶ τὸ κατὰ φύσιν ἡδύ, τὰ συγγενῆ δὲ κατὰ φύσιν ἀλλήλοισ ἐστίν, πάντα τὰ συγγενῆ καὶ ὅμοια ἡδέα ὡσ ἐπὶ τὸ πολύ, οἱο͂ν ἄνθρωποσ ἀνθρώπῳ καὶ ἵπποσ ἵππῳ καὶ νέοσ νέῳ, ὅθεν καὶ αἱ παροιμίαι εἴρηνται, ὡσ "ἧλιξ ἥλικα τέρπει" , καὶ "ὡσ αἰεὶ τὸν ὁμοῖον" , καὶ "ἔγνω δὲ θὴρ θῆρα" , "καὶ γὰρ κολοιὸσ παρὰ κολοιόν" , καὶ ὅσα ἄλλα τοιαῦτα.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 11 25:1)
χὠ κολοιὸσ οὑτοσὶ ἄνω κέχηνεν ὡσπερεὶ δεικνύσ τί μοι, κοὐκ ἔσθ’ ὅπωσ οὐκ ἔστιν ἐνταῦθ’ ὄρνεα.
(아리스토파네스, Birds, Prologue 2:4)
οἴμοι κακοδαίμων χὠ κολοιόσ μοἴχεται ὑπὸ τοῦ δέουσ.
(아리스토파네스, Birds, Prologue 2:48)
ἡμεῖσ δ’ ὅσ’ ἦν τετρημένα ἐνεβύσαμεν ῥακίοισι κἀπακτώσαμεν, ὁ δ’ ὡσπερεὶ κολοιὸσ αὑτῷ παττάλουσ ἐνέκρουεν ἐσ τὸν τοῖχον, εἶτ’ ἐξήλλετο.
(아리스토파네스, Wasps, Prologue 3:23)
μέλι, πέρδικεσ, φάτται, νῆτται, χῆνεσ, ψᾶρεσ, κίττα, κολοιόσ, κόψιχοσ, ὄρτυξ, ὄρνισ θήλεια.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 71 1:2)
καίτοι φέρε, εἰ καὶ τῶν ὀρνέων τὰσ φωνὰσ συνίεμεν, τῶν κοράκων ἢ κολοιῶν καὶ τῶν ἄλλων ζῴων, οἱο͂ν βατράχων ἢ τεττίγων, δῆλον ὅτι καὶ ταῖσ τούτων φωναῖσ ἂν προσείχομεν, τί λέγει περὶ ἡμῶν ὁ κολοιὸσ ὁ πετόμενοσ ἢ τί φησιν ἡ κίττα καὶ τίνα ἔχει δόξαν.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΔΟΞΗΣ ΠΡΩΤΟΣ. 37:2)
δεξαμένου δ’ ἀσμένωσ, γελάσασ φησίν, "ἀλλ’, ὦ μόχθηρε, τῷ λόγῳ τούτῳ καὶ κολοιὸσ ἂν ὁμολογήσειασ εἶναι καὶ ἄλλα μυρία.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, B, Kef. h'. ARISTIPPOS 36:9)
Κολοιόσ.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ΒΙΩΝ ΚΑΙ ΓΝΩΜΩΝ ΤΩΝ ΕΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΙ ΕΥΔΟΚΙΜΗΣΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΕΙΣ ΔΕΚΑ ΤΟ ΕΚΤΟΝ, Kef. b'. DIOGENHS 61:5)
εἶτα βασιλεύσ, εἶτα πένησ, καὶ μετ’ ὀλίγον σατράπησ, εἶτα ἵπποσ καὶ κολοιὸσ καὶ βάτραχοσ καὶ ἄλλα μυρία μακρὸν ἂν γένοιτο καταριθμήσασθαι ἕκαστα·
(루키아노스, Gallus, (no name) 20:3)
τοῦτο μὲν ἤδη καὶ ὑπὲρ τὸν Δαίδαλον ἔφησθα, εἴ γε πρὸσ τοῖσ ἄλλοισ ἐλελήθεισ ἡμᾶσ ἱέραξ τισ ἢ κολοιὸσ ἐξ ἀνθρώπου γενόμενοσ.
(루키아노스, Icaromenippus, (no name) 2:12)
καὶ κολοιῷ δὲ ἔνδον τρεφομένῳ δεινὸσ κλιμάκιον πρίασθαι καὶ ἀσπίδιον χαλκοῦν ποιῆσαι, ὃ ἔχων ἐπὶ τοῦ κλιμακίου ὁ κολοιὸσ πηδήσεται.
(테오프라스토스, Characters, Μικροφιλοτιμίασ ΚΑ’ 6:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION