Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

αἱρεῖ δὲ καὶ Λέσβον καὶ Φώκαιαν, εἶτα Κολοφῶνα καὶ Σμύρναν καὶ Κλαζομενὰσ καὶ Κύμην, μεθ’ ἃσ Αἰγιαλὸν καὶ Τῆνον, τὰσ ἑκατὸν καλουμένασ πόλεισ·
(아폴로도로스, Library and Epitome, book E, chapter 3 50:1)
Ἀμφίλοχοσ δὲ καὶ Κάλχασ καὶ Λεοντεὺσ καὶ Ποδαλείριοσ καὶ Πολυποίτησ ἐν Ἰλίῳ τὰσ ναῦσ ἀπολιπόντεσ ἐπὶ Κολοφῶνα πεζῇ πορεύονται, κἀκεῖ θάπτουσι Κάλχαντα τὸν μάντιν·
(아폴로도로스, Library and Epitome, book E, chapter 6 4:1)
εἶμι δ’ ἐπ’ αὐτὸν ἤδη τὸν κολοφῶνα τῶν Πλάτωνοσ, ὡσ ἄν τισ εἴποι, ῥημάτων.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 72:6)
Λυδῆσ δ’ Ἀντίμαχοσ Λυδηίδοσ ἐκ μὲν ἔρωτοσ πληγεὶσ Πακτωλοῦ ῥεῦμ’ ἐπέβη ποταμοῦ ἀδρανίῃ δὲ θανοῦσαν ὑπὸ ξηρὴν θέτο γαῖαν κλαίων, αἰάζων δ’ ἦλθεν ἀποπρολιπὼν ἄκρην ἐσ Κολοφῶνα γόων δ’ ἐνεπλήσατο βίβλουσ ἱράσ, ι ἐκ παντὸσ παυσάμενοσ καμάτου.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 71 5:3)
"καὶ καταληφθέντοσ τοῦ ἄστεοσ ὑπὸ τῶν περὶ τὸν Ὀρτύγην πολλοὶ μὲν ἀναιροῦνται τῶν τοῦ Κνωποῦ φίλων καὶ ἡ Κλεονίκη μαθοῦσα φεύγει εἰσ Κολοφῶνα .
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 74 1:4)
τούτοισ δὲ ἐπέθηκε τὸν κολοφῶνα σχεδόν·
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΡΩΙΚΟΣ ΥΠΕΡ τοῦ ΙΛΙΟΝ ΜΗ ΑΛΩΝΑΙ. 27:1)
τελευτήσαντοσ δὲ Ἀλεξάνδρου τοῦ Μακεδόνοσ καὶ τῶν Ἀθηναίων ἐκπεσόντων ὑπὸ Περδίκκου μετελθεῖν εἰσ Κολοφῶνα πρὸσ τὸν πατέρα·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 1:4)
Καὶ φέρε οὖν δὴ νῦν τὸν κολοφῶνα, ὡσ ἂν εἴποι τισ, ἐπιθῶμεν τοῦ παντὸσ συγγράμματοσ καὶ τοῦ βίου τοῦ φιλοσόφου, τὰσ Κυρίασ αὐτοῦ δόξασ παραθέμενοι καὶ ταύταισ τὸ πᾶν σύγγραμμα κατακλείσαντεσ, τέλει χρησάμενοι τῇ τῆσ εὐδαιμονίασ ἀρχῇ.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 138:4)
ἂν οὖν σοι δείξω, ὅτι τὰ ἀναγκαιότατα καὶ μέγιστα πρὸσ εὐδαιμονίαν καὶ ὅτι μέχρι δεῦρο πάντων μᾶλλον ἢ τῶν προσηκόντων ἐπιμεμέλησαι, καὶ τὸν κολοφῶνα ἐπιθῶ·
(에픽테토스, Works, book 2, Πρὸσ Νάσωνα. 19:2)
εἶθ’ ὅταν αὐτὸν τὸν κολοφῶνα ἐπιθῇ καὶ γένηται συγκλητικόσ, τότε γίνεται δοῦλοσ εἰσ σύλλογον ἐρχόμενοσ, τότε τὴν καλλίστην καὶ λιπαρωτάτην δουλείαν δουλεύει.
(에픽테토스, Works, book 4, Περὶ ἐλευθερίασ. 40:1)
ὁ Ἀπόλλων τε αὖ πολυπράγμονα τήν τέχνην ἐπανελόμενοσ ὀλίγου δεῖν τὰ ὦτα ἐκκεκώφηται πρὸσ τῶν ἐνοχλούντων κατὰ χρείαν τῆσ μαντικῆσ, καὶ ἄρτι μὲν αὐτῷ ἐν Δελφοῖσ ἀναγκαῖον εἶναι, μετ’ ὀλίγον δὲ εἰσ Κολοφῶνα θεῖ, κἀκεῖθεν εἰσ Ξάνθον μεταβαίνει καὶ δρομαῖοσ αὖθισ εἰσ Δῆλον ἢ εἰσ Βραγχίδασ·
(루키아노스, Bis accusatus sive tribunalia, (no name) 1:5)
καὶ ἐπὶ τούτοισ τὸν κολοφῶνα, ἀναγκάζω προσβιβάζω τὴν χρυσῆν σειρὰν ὡσ οὐδὲν ἄλλο ἢ τὸν ἥλιον Ὅμηροσ λέγει, καὶ δηλοῖ ὅτι ἑώσ μὲν ἂν ἡ περιφορὰ ᾖ κινουμένη καὶ ὁ ἥλιοσ, πάντα ἔστι καὶ σῴζεται τὰ ἐν θεοῖσ τε καὶ ἀνθρώποισ, εἰ δὲ σταίη τοῦτο ὥσπερ δεθέν, πάντα χρήματ’ ἂν διαφθαρείη καὶ γένοιτ’ ἂν τὸ λεγόμενον ἄνω κάτω πάντα;
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 71:5)
τὰ γὰρ δὴ χρήματα πάντα ἀποδόμενοσ, οὐ πείσασ Δίωνα, φάσκων οὐ πωλήσειν ἄνευ τοῦ πείθειν, τὸν κολοφῶνα, ὦ θαυμάσιε, ταῖσ ὑποσχέσεσιν ἁπάσαισ νεανικώτατον ἐπέθηκασ·
(플라톤, Epistles, Letter 3 23:1)
ὦ Πόσειδον, ἦν δ’ ἐγώ, ἤδη κολοφῶνα ἐπιτιθεῖσ τῇ σοφίᾳ.
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Εὐθύδημος 400:1)
ἐπὶ τοίνυν τῇ τῆσ μέθησ χρείᾳ τὸν κολοφῶνα πρῶτον ἐπιθῶμεν, εἰ καὶ σφῷν συνδοκεῖ.
(플라톤, Laws, book 2 128:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION