Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἀξιοῦντι δὲ τῷ Σιλανῷ τοὺσ ἄνδρασ ἐσχάτῃ κολάσει μετιέναι πολλοὶ συνετίθεντο, ἑώσ, ἐπὶ Νέρωνα τῆσ γνώμησ περιιούσησ, ὁ Νέρων ἐδικαίου φυλάττειν αὐτούσ, μέχρι Κατιλίναν ἐξέλωσι πολέμῳ καὶ τὰ ἀκριβέστατα μάθωσι, Γάιόσ τε Καῖσαρ οὐ καθαρεύων μὲν ὑπονοίασ μὴ συνεγνωκέναι τοῖσ ἀνδράσι, Κικέρωνοσ δ’ οὐ θαρροῦντοσ καὶ τόνδε, ὑπεραρέσκοντα τῷ δήμῳ, ἐσ τὸν ἀγῶνα προβαλέσθαι, προσετίθει διαθέσθαι τοὺσ ἄνδρασ Κικέρωνα τῆσ Ἰταλίασ ἐν πόλεσιν αἷσ ἂν αὐτὸσ δοκιμάσῃ, μέχρι Κατιλίνα καταπολεμηθέντοσ ἐσ δικαστήριον ὑπαχθῶσι, καὶ μηδὲν ἀνήκεστον ἐσ ἄνδρασ ἐπιφανεῖσ ᾖ πρὸ λόγου καὶ δίκησ ἐξειργασμένοσ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 1 5:7)
καὶ τὴν μὲν Ἀμούλιοσ ἐπὶ κολάσει συνελάμβανε, δύο δὲ παῖδασ ἐκ τῆσδε γενομένουσ ποιμέσιν ἔδωκεν, εἰσ τὸν πλησίον ποταμὸν ἐμβαλεῖν τὰ βρέφη·
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 2:11)
ἔπειτα τὸν μὲν Διόνυσον προάγειν πρὸσ τοὺσ Τιτᾶνασ, εὐτάκτωσ ποιούμενον τὰσ ὁδοιπορίασ καὶ πᾶσι τοῖσ ἐγχωρίοισ φιλανθρώπωσ προσφερόμενον καὶ τὸ σύνολον ἑαυτὸν ἀποφαινόμενον στρατεύειν ἐπὶ κολάσει μὲν τῶν ἀσεβῶν, εὐεργεσίᾳ δὲ τοῦ κοινοῦ γένουσ τῶν ἀνθρώπων.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 72 4:1)
ἅμα δὲ καὶ τοὺσ ἁμαρτάνοντασ οὐκ ἠφάνισεν, ἀλλὰ τῇ πόλει πρὸσ τὰσ πολεμικὰσ χρείασ ἐτήρησ’ ὡσ διορθωσομένουσ τῇ διὰ τῆσ ὕβρεωσ κολάσει καὶ σπεύσοντασ ἑτέροισ ἀνδραγαθήμασιν ἐξαλεῖψαι τὴν προγεγενημένην αἰσχύνην.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xii, chapter 15 7:3)
ὡσ δ’ ἐν τῇ φιλίᾳ ἐγένοντο, συναγαγὼν εἰσ ἐκκλησίαν αὐτοὺσ ὁ ὕπατοσ καὶ πολλὰ ὀνειδίσασ ἔφη χρήσεσθαι τῇ κατὰ τῶν λιποτακτῶν κολάσει.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 50 9:1)
περὶ δὲ τῶν ἐν ἐκείνῳ τῷ τόπῳ τὴν φυλακὴν ἐκλιπόντων, καθ’ ὃν ἀνέβησαν οἱ Κελτοί, ζητήσεωσ γενομένησ ὅ τι χρὴ ποιεῖν, ἡ μὲν βουλὴ θάνατον ἁπάντων κατεψηφίσατο, ὁ δὲ δῆμοσ ἐπιεικέστεροσ γενόμενοσ ἑνὸσ τοῦ ἡγεμόνοσ αὐτῶν ἠρκέσθη τῇ κολάσει.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 13, chapter 8 5:1)
ὡσ δὲ τὸ τοῦ Βενιαμὶν φορτίον ἐρευνῶντεσ λαμβάνουσι τὸν σκύφον εἰσ οἰμωγὰσ καὶ θρήνουσ εὐθὺσ ἐτράπησαν καὶ τὰσ στολὰσ ἐπικαταρρήξαντεσ ἔκλαιόν τε τὸν ἀδελφὸν ἐπὶ τῇ μελλούσῃ κολάσει τῆσ κλοπῆσ αὐτούσ τε διαψευσομένουσ τὸν πατέρα περὶ τῆσ Βενιαμὶν σωτηρίασ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 2 169:1)
εἰ γὰρ τὸ περὶ μικρῶν ζημιωμάτων ἀφεῖναι τοὺσ πλημμελήσαντασ ἔπαινον ἤνεγκε τοῖσ ὑπεριδοῦσι, τό γε περὶ τούτων ἀόργητον, ὑπὲρ ὧν τὸ ζῆν ὑπεύθυνον τῇ κολάσει γίνεται τῶν ἠδικηκότων, θεοῦ φύσει προσετέθη.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 2 182:2)
καλῶσ οὖν ἔχει τῷ νόμῳ πειθομένουσ πρὸσ τοὺσ Γαβαηνοὺσ ἐξαιτοῦντασ τοὺσ αἰτίουσ ἐκπέμψαι καὶ παρεχομένων μὲν ἀρκεῖσθαι τῇ τούτων κολάσει, καταφρονησάντων δὲ τότε τοῖσ ὅπλοισ αὐτοὺσ ἀμύνασθαι.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 5 192:1)
ἴστε μέντοι τὸν θεὸν μέγαν, καὶ οὗτοσ, ὃν νῦν δι’ Ὑρκανὸν ἀπολῦσαι βούλεσθε, κολάσει ὑμᾶσ τε καὶ αὐτὸν τὸν βασιλέα.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 14 220:2)
ἐκεῖνοσ δὲ διελέγετο περὶ τούτων τοῖσ Καίσαροσ ἡγεμόσιν Σατορνίνῳ τε καὶ Οὐολομνίῳ ἐπὶ κολάσει τοὺσ λῃστὰσ ἐξαιτούμενοσ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 16 327:2)
οὗτοσ μετὰ τῶν συνιερέων θύσει τῷ θεῷ, φυλάξει τοὺσ νόμουσ, δικάσει περὶ τῶν ἀμφισβητουμένων, κολάσει τοὺσ ἐλεγχθέντασ.
(플라비우스 요세푸스, Contra Apionem, Φλαί̈ου Ιὠσήπου περὶ ἀρχαιότητοσ ἀντιρρητικὸσ λόγοσ β. 152:1)
καὶ τοῖσ στρατιώταισ ὀλίγον τοῦ τείχουσ παρασπάσαι κελεύσασ νόμῳ καταλήψεωσ ἀπειλαῖσ μᾶλλον ἢ κολάσει τοὺσ ταράσσοντασ τὴν πόλιν ἀνέστελλε·
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον δ. 134:1)
εἶθ’ οἱ ἄνθρωποι ἐμὲ τῆσ ὠμότητοσ αἰτιῶνται οὐκέτι λογιζόμενοι παρὰ ποτέρου ἡμῶν ἦν ἡ πρώτη τούτων ἀρχή, συνελόντεσ δὲ τἀν μέσῳ καὶ ἐφ’ οἷσ ἐκολάζοντο τὰσ τιμωρίασ αὐτὰσ ᾐτιῶντο καὶ τὰσ δοκούσασ ἐν αὐταῖσ ὠμότητασ, ὅμοιον ὡσ εἴ τισ παρ’ ὑμῖν ἱερόσυλόν τινα ἰδὼν ἀπὸ τῆσ πέτρασ ῥιπτόμενον ἃ μὲν ἐτόλμησε μὴ λογίζοιτο, ὡσ νύκτωρ ἐσ τὸ ἱερὸν παρῆλθε καὶ κατέσπασε τὰ ἀναθήματα καὶ τοῦ ξοάνου ἥψατο, κατηγοροίη δὲ ὑμῶν πολλὴν τὴν ἀγριότητα, ὅτι Ἕλληνέσ τε καὶ ἱεροὶ εἶναι λέγοντεσ ὑπεμείνατε ἄνθρωπον Ἕλληνα πλησίον τοῦ ἱεροῦ ‐ καὶ γὰρ οὐ πάνυ πόρρω τῆσ πόλεωσ εἶναι λέγεται ἡ πέτρα ‐ κολάσει τοιαύτῃ περιβαλεῖν.
(루키아노스, Phalaris, book 1 6:4)
ὁ δὲ ἐπεὶ ἔμαθεν οὐδὲν ἀδικοῦντασ, ἐπαινέσασ αὐτούσ, τὸν Δημήτριον δὲ καὶ πάνυ θαυμάσασ, ἀφίησι παραμυθησάμενοσ ἐπὶ τῇ κολάσει ἣν ἠνέσχοντο ἀδίκωσ δεθέντεσ, καὶ ἑκάτερον δωρησάμενοσ παρ’ αὑτοῦ, δραχμαῖσ μὲν μυρίαισ τὸν Ἀντίφιλον, δὶσ τοσαύταισ δὲ τὸν Δημήτριον.
(루키아노스, Toxaris vel amicitia, (no name) 32:8)

SEARCH

MENU NAVIGATION