헬라어 문장 내 검색 Language

οἱ δ’ αὖ τύραννοι τοσοῦτον ἀπέχουσι τοῦ κολακεύειν ὥστε βίᾳ πάντασ ὠθοῦσι καὶ οὐδὲ τῶν μετρίων οὐδενόσ ἐστι παρ’ αὐτῶν τυχεῖν, μή τί γε δὴ τῆσ ὑπὲρ τὸ προσῆκον θεραπείασ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 74:5)
οὐ γὰρ ἦν, εἰ κολακεύειν ἐβουλόμεθα, αὐτοὺσ σῶσαι, οὐδ’ ὅπωσ τι πρὸσ ἡδονὴν ἀκούσονται παρεδίδου τόθ’ ὁ καιρὸσ, ἀλλὰ τοσοῦτον ἀπείχομεν τοῦ κόλακεσ τοῦ πλήθουσ εἶναι ὥστ’ οὐδὲ βουλομένοισ ἡμῖν κολακεύειν ἐνῆν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 78:1)
οὐκοῦν εἰ ὅτι μάλιστα ἕτεροσ μὲν ἐν τοῖσ πᾶσι μήτ’ Ἀθήνησι μήτ’ ἄλλοθι μηδαμοῦ ῥήτωρ ἐλλόγιμοσ, μηδ’ ἔξω τῆσ τοῦ κολακεύειν αἰτίασ, γεγένηται δὲ εἷσ Ἀθήνησι, τί μᾶλλον τό γε πρᾶγμα κακιστέον ὡσ ἀναγκαίωσ φαῦλον;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 86:13)
τί οὖν μοι προφέρεισ κολακείαν, ὃσ τοσοῦτον ἀπέχω τοῦ κολακεύειν ὥστε οὐδ’ ὅπωσ ἐμὲ ἕτεροι κολακεύσουσι σκοπῶ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 107:2)
Πλάτων εἶπε μὴ δεῖν κολακεύειν τὰ πλήθη·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 33:16)
καὶ πῶσ οὐ δικαίωσ ἄν τισ ἡμᾶσ αἰτιῷτο αὐτοὺσ κολακεύειν καὶ διακόνων ἔργον, οὐκ ἐλευθέρων ποιεῖν, εἰ τὴν ἑτέρου χάριν διώκοντεσ τἀληθὲσ ἑκόντεσ διαφθείροιμεν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 62:6)
τὰ μὲν δὴ μέχρι τῆσ ναυμαχίασ καὶ τῆσ φυγῆσ τῆσ βασιλέωσ Θεμιστοκλέουσ ἔργα καὶ πολιτεύματα τοιαῦτα, οἱᾶ προσῆκεν ἀνδρὸσ εἶναι τὸ μὲν κολακεύειν, ὡσ ἐγὼ νομίζω, πλεῖστον ἀνθρώπων ἀποφυγόντοσ, συνέσεωσ δὲ καὶ τόλμησ ἐπὶ πλεῖστον ἥκοντοσ μετὰ σωφροσύνησ καὶ δικαιοσύνησ ἁπάσησ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 101:12)
οὐ τοίνυν μόνον ἐξ ὧν αὐτοὺσ ἀφῆκε τῆσ τοῦ κολακεύειν αἰτίασ δείκνυται μάτην τὰσ βλασφημίασ τὰσ κατ’ αὐτῶν πεποιημένοσ, ἀλλὰ καὶ ἐξ ὧν τὸν Ἀριστείδην ἐπῄνεσε λαμπρῶσ οὕτωσ μετ’ ἐκείνουσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 158:15)
τόν τε γὰρ δῆμον οἷσ μάλιστα προσήκει δουλεῦσαι λέγεισ ἄρχουσι καὶ νόμοισ, τούσ τε προεστηκότασ αὐτῶν ἄρχειν καὶ κρατεῖν, οὐ κολακεύειν οὐδὲ ἄρχεσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 167:11)
εἶθ’ ὕστερον τὸν Ἡρακλέα μιμούμενοι τῶν εὐπόρων τινὲσ παρασίτουσ ἑλόμενοι τρέφειν παρεκάλουν οὐχὶ τοὺσ χαριεστάτουσ ἐκλεγόμενοι, τοὺσ δὲ κολακεύειν δυναμένουσ καὶ πάντ’ ἐπαινεῖν οἷσ ἐπειδὰν προσερύγῃ ῥαφανῖδασ ἢ σαπρὸν σίλουρον καταφαγών, ἰά καὶ ῥόδα φασὶν αὐτὸν ἠριστηκέναι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 36 4:1)
τὸ γὰρ κολακεύειν νῦν ἀρέσκειν ὄνομ’ ἔχει.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 66 2:1)
"πρὸσ γάρ τοι τῷ οὕτω κολακεύειν καὶ τὸ σχῆμα τῶν κολακευομένων ἐπακολουθῶν ἀποπλάττεται παραγκωνίζων καὶ σπαργανῶν ἑαυτόν τοῖσ τριβωναρίοισ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 722)
εἶτ’ ἔστιν ἢ γένοιτ’ ἂν ἡδίων τέχνη ἢ πρόσοδοσ ἄλλη τοῦ κολακεύειν εὐφυῶσ;
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 732)
ἐπειδὴ δ’ ἃ μήποτ’ ὤφελεν συνέβη, καὶ οὐκέτι συμβούλων ἀλλὰ τῶν τοῖσ ἐπιταττομένοισ ὑπηρετούντων καὶ τῶν κατὰ τῆσ πατρίδοσ μισθαρνεῖν ἑτοίμων καὶ τῶν κολακεύειν ἕτερον βουλομένων ἐξέτασισ ἦν, τηνικαῦτα σὺ καὶ τούτων ἕκαστοσ ἐν τάξει καὶ μέγασ καὶ λαμπρὸσ ἱπποτρόφοσ, ἐγὼ δ’ ἀσθενήσ, ὁμολογῶ, ἀλλ’ εὔνουσ μᾶλλον ὑμῶν τουτοισί.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 446:2)
τοὺσ ἀσθενεῖσ ἐλεεῖν, τοῖσ ἰσχυροῖσ καὶ δυναμένοισ μὴ ἐπιτρέπειν ὑβρίζειν, οὐ τοὺσ μὲν πολλοὺσ ὠμῶσ μεταχειρίζεσθαι, κολακεύειν δὲ τὸν ἀεί τι δύνασθαι δοκοῦντα.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Τιμοκράτους 240:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION