Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

οὔτε γὰρ ἠξίουν ἐν ὑπηκόων ἀντὶ κοινωνῶν εἶναι μέρει οὔτε Φλάκκον καὶ Γράκχον ὑπὲρ αὐτῶν πολιτεύοντασ τοιάδε παθεῖν.
(아피아노스, The Civil Wars, book 1, chapter 5 1:9)
τοῦτο δ’ ἔστιν ἐπὶ κοινωνῶν βίου πρὸσ τὸ εἶναι αὐτάρκειαν, ἐλευθέρων καὶ ἴσων ἢ κατ’ ἀναλογίαν ἢ κατ’ ἀριθμόν·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 5 87:1)
ἔστι γὰρ φύσει δοῦλοσ ὁ δυνάμενοσ ἄλλου εἶναι διὸ καὶ ἄλλου ἐστίν, καὶ ὁ κοινωνῶν λόγου τοσοῦτον ὅσον αἰσθάνεσθαι ἀλλὰ μὴ ἔχειν.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 1 58:1)
ἐπεὶ δ’ ὁρῶμεν καὶ ἄρχοντάσ τινασ ἀδίκωσ, οὓσ ἄρχειν μὲν φήσομεν ἀλλ’ οὐ δικαίωσ, ὁ δὲ πολίτησ ἀρχῇ τινὶ διωρισμένοσ ἐστίν ὁ γὰρ κοινωνῶν τῆσ τοιᾶσδε ἀρχῆσ πολίτησ ἐστίν, ὡσ ἔφαμεν, δῆλον ὅτι πολίτασ μὲν εἶναι φατέον καὶ τούτουσ·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 3 28:2)
ὥσπερ οὖν ὁ πλωτὴρ εἷσ τισ τῶν κοινωνῶν ἐστιν, οὕτω καὶ τὸν πολίτην φαμέν.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 3 45:1)
καὶ κοινωνῶν τῶν ἀρχόντων ἑτέρῳ τινὶ τῶν μεθ’ ἑαυτοῦ, ἤν τίσ τι διδῷ τῶν φευγόντων, ξυνθέντε τὸ πρᾶγμα δύ’ ὄντε ἐσπουδάκατον, κᾆθ’ ὡσ πρίονθ’ ὁ μὲν ἕλκει ὁ δ’ ἀντενέδωκε·
(아리스토파네스, Wasps, Agon, antepirrheme25)
οὔπω γὰρ τοῦτό γ’ οὐδεὶσ ἡμῶν τῶν κοινωνῶν ὑπέλαβεν, ὡσ ὑμεῖσ γνώσεσθέ ποτ’ εἶναι τούτου τὸν σῖτον, ὃν καταλιπεῖν οὗτοσ ἔπειθεν τοὺσ ναύτασ, ὅπωσ ἀπόλοιτο τοῦ πλοίου καταδύντοσ.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ Ζηνόμίωνα Παραγραφή 30:2)
ὑπὸ δὲ τὸν αὐτὸν καιρὸν Παίονεσ μὲν πλησίον τῆσ Μακεδονίασ οἰκοῦντεσ ἐπόρθουν τὴν χώραν καταφρονοῦντεσ τῶν Μακεδόνων, Ἰλλυριοὶ δὲ μεγάλασ δυνάμεισ ἤθροιζον καὶ στρατεύειν εἰσ τὴν Μακεδονίαν παρεσκευάζοντο, Παυσανίασ δέ τισ τῆσ βασιλικῆσ συγγενείασ κοινωνῶν ἐπεβάλλετο διὰ τοῦ Θρᾳκῶν βασιλέωσ ἐπὶ τὴν Μακεδονικὴν βασιλείαν κατιέναι.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xvi, chapter 2 7:1)
ἐξ οὗ περίεστι τοῖσ συστησαμένοισ αὐτὸ ἐν ὀρέξει μὴ ἀποτυγχάνειν, ἐν ἐκκλίσει δὲ μὴ περιπίπτειν, ἀλύπωσ, ἀφόβωσ, ἀταράχωσ διεξάγειν καθ’ αὑτὸν μετὰ τῶν κοινωνῶν τηροῦντα τὰσ σχέσεισ τάσ τε φυσικὰσ καὶ ἐπιθέτουσ, τὸν υἱόν, τὸν πατέρα, τὸν ἀδελφόν, τὸν πολίτην, τὸν ἄνδρα, τὴν γυναῖκα, τὸν γείτονα, τὸν σύνοδον, τὸν ἄρχοντα, τὸν ἀρχόμενον.
(에픽테토스, Works, book 2, Πρὸσ Νάσωνα. 8:1)
‐ Ἐκεῖνο μόνον ἔχω σοι εἰπεῖν, ὅτι ὁ ἀγνοῶν, τίσ ἐστι καὶ ἐπὶ τί γέγονεν καὶ ἐν τίνι τούτῳ τῷ κόσμῳ καὶ μετὰ τίνων κοινωνῶν καὶ τίνα τὰ ἀγαθά ἐστι καὶ τὰ κακὰ καὶ τὰ καλὰ καὶ τὰ αἰσχρά, καὶ μήτε λόγῳ παρακολουθῶν μήτ’ ἀποδείξει, μήτε τί ἐστιν ἀληθὲσ ἢ τί ψεῦδοσ, μήτε διακρῖναι ταῦτα δυνάμενοσ οὔτ’ ὀρέξεται κατὰ φύσιν οὔτ’ ἐκκλινεῖ οὔθ’ ὁρμήσει οὔτ’ ἐπιβαλεῖται, οὐ συγκαταθήσεται, οὐκ ἀνανεύσει, οὐκ ἐφέξει, τὸ σύνολον.
(에픽테토스, Works, book 2, Πρόσ τινα τῶν οὐκ ἠξιωμένων ὑπ’[ερ] αὐτοῦ. 19:1)
καὶ πῶσ ὅδ’ οὐκ ὄλωλε κοινωνῶν πλάτησ;
(에우리피데스, Helen, episode 3:7)
ἐλθὼν οὖν ὅπου συνετέτακτο, τὸν Ἐργῖνον ὡσ ἀφιξόμενον μετὰ τὸν Διοκλέουσ ἀνέμενε πρὸ τῆσ πόλεωσ πρὸ τοῦ καλουμένου Ὄρνιθοσ, ἐν δὲ τούτῳ πρῶτοσ ἀδελφὸσ Ἐργίνου καὶ Διοκλέουσ ὄνομα Διονύσιοσ οὐ συνειδὼσ τὴν πρᾶξιν οὐδὲ κοινωνῶν, ὅμοιοσ δὲ τῷ Διοκλεῖ, προσῄει κατὰ τύχην.
(플루타르코스, Aratus, chapter 20 2:1)
Ο ΑΠΤΟΜΕΝΟΣ πίσσησ μολυνθήσεται, καὶ ὁ κοινωνῶν ὑπερηφάνῳ ὁμοιωθήσεται αὐτῷ.
(70인역 성경, Liber Sirach 13:1)
πρὸσ δὲ τούτοισ ἐλογίζετο ὡσ εἰ πάντεσ οἱ κοινῶνεσ θεοσεβεῖσ εἰε͂ν, ἧττον ἂν αὐτοὺσ ἐθέλειν περί τε ἀλλήλουσ ἀνόσιόν τι ποιεῖν καὶ περὶ ἑαυτόν, εὐεργέτησ νομίζων εἶναι τῶν κοινώνων.
(크세노폰, Cyropaedia, Κύρου Παιδείασ Η, chapter 1 30:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION