Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

τὰ δ’ ἄλλα πρὸσ πόλιν τε καὶ θεοὺσ κοινοὺσ ἀγῶνασ θέντεσ ἐν πανηγύρει βουλευσόμεσθα.
(아이스킬로스, 아가멤논, episode, anapests 3:8)
δέομαι δ’ ὑμῶν τῶν λόγων ἴσουσ καὶ κοινοὺσ ἡμῖν ἐπιστάτασ γενέσθαι, καὶ πάντασ ἄρχοντασ περὶ τούτων καταστῆναι, καὶ μήτε τοῖσ λοιδορουμένοισ μήτε τοῖσ ὑπὲρ καιρὸν χαριζομένοισ ἐπιτρέπειν, ἀλλὰ τῷ μὲν θέλοντι λέγειν καὶ ἀκούειν εὐμενεῖσ εἶναι, τῷ δὲ ἀσελγαίνοντι καὶ θορυβοῦντι χαλεπούσ.
(안도키데스, 연설, Ἀνδοκίδου κατὰ Ἀλκιβιάδου 11:3)
αἴτιον δ’ ἦν, ὅτι καὶ οἱ στρατηγοὶ ἀχειροτόνητοι ἦσαν οἱ πλείουσ ὡσ ἐν ἐμφυλίοισ καὶ οἱ στρατοὶ αὐτῶν οὐ τοῖσ πατρίοισ ἔθεσιν ἐκ καταλόγου συνήγοντο οὐδ’ ἐπὶ χρείᾳ τῆσ πατρίδοσ, οὐδὲ τῷ δημοσίῳ στρατευόμενοι μᾶλλον ἢ τοῖσ συνάγουσιν αὐτοὺσ μόνοισ, οὐδὲ τούτοισ ὑπὸ ἀνάγκῃ νόμων, ἀλλ’ ὑποσχέσεσιν ἰδίαισ, οὐδὲ ἐπὶ πολεμίουσ κοινούσ, ἀλλὰ ἰδίουσ ἐχθρούσ, οὐδὲ ἐπὶ ξένουσ, ἀλλὰ πολίτασ καὶ ὁμοτίμουσ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 5, chapter 2 6:2)
Ὅτι ὁ τῶν Κελτῶν βασιλεὺσ Βρέννοσ, τῶν Φαβίων τῶν Ῥωμαίων πολλοὺσ ἀνελόντων Κελτῶν, μὴ δεξάμενοσ τοὺσ Ῥωμαίων πρέσβεισ, ἐπὶ τούτοισ πρέσβεισ ἐπιλεξάμενοσ ἐσ κατάπληξιν, οἳ Κελτῶν ἁπάντων μεγάλων τὰ σώματα ὄντων ὑπερέβαλλον, ἐξέπεμπεν ἐσ Ῥώμην, αἰτιώμενοσ τοὺσ Φαβίουσ ὅτι πρεσβεύοντεσ παρὰ τοὺσ κοινοὺσ νόμουσ ἐπολέμησαν.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 5:10)
καί τινεσ διὰ τήνδε τὴν ἀπιστίαν αὐτοὺσ καλοῦσι κοινοὺσ πολεμίουσ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 9 3:9)
εἰ γὰρ δεῖ καταλύσαντα τοὺσ μύθουσ εἰπεῖν εἰσ τὸ μέσον τὰ τῆσ θεοῦ, ἥδ’ ἐστὶν ἡ τοὺσ ὡσ ἀληθῶσ καὶ κοινοὺσ πολεμίουσ ἡμῶν ἀπείργουσα, καὶ τὸν οἰκεῖον ἑκάστου πόλεμον εὖ τιθεμένη, τοὺσ συνεχεῖσ καὶ συμφύτουσ ἐχθροὺσ ἀπαλλάττουσα, ὑφ’ ὧν καὶ οἶκοι καὶ πόλεισ ἀνάστατοι γίγνονται πρὶν σάλπιγγοσ ἀκοῦσαι, φαίη τισ ἂν, καὶ τὴν ἀληθῆ καὶ κυρίαν νίκην ἑκάστῳ διδοῦσα πολὺ τῆσ Καδμείασ κεχωρισμένην καὶ τῷ ὄντι Ὀλυμπικήν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἀθηνᾶ 8:9)
οὓσ ἐκεῖνοσ ἐποιήσατο σωτῆρασ κοινοὺσ τῆσ Ἑλλάδοσ καὶ τῆσ αὐτοῦ πολιτείασ κληρονόμουσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἡρακλῆς 4:20)
ὥστε ἔξεστιν εἰπεῖν ἰδίᾳ μὲν ἄλλουσ ἄλλοισ εἶναι τροφέασ, οὓσ ἂν ἡ τύχη καὶ ὁ συμπίπτων χρόνοσ ἑκάστοισ παρασκευάσῃ, κοινοὺσ δὲ ἁπάντων τροφέασ ὑμᾶσ εἶναι καὶ μόνουσ καὶ πρό γε αὐτῶν ἔτι τῶν τροφέων, ὥσπερ οὓσ πατέρασ πατέρων καλοῦσιν οἱ ποιηταί·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 1:4)
ὥσπερ γὰρ τοὺσ θεοὺσ καὶ πρὸ τῶν γονέων τιμᾶν νενόμισται, ὡσ κοινοὺσ ὄντασ ἁπάντων γονέασ τε καὶ εὐεργέτασ, οὕτω τὴν κοινὴν πατρίδα τοῦ γένουσ πρὸ τῆσ ἰδίασ εὐσεβὲσ τιμᾶν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 92:7)
οὐδέ γε δεῖ νῦν περιήγησιν γῆσ γράφειν, οὐδ’ οἷσ ἕκαστοι χρῶνται νόμοισ ἀπαριθμεῖν, ἀλλ’ ὑμεῖσ ἅπασι περιηγηταὶ κοινοὶ γεγόνατε, ἀναπετάσαντεσ ἁπάσασ τῆσ οἰκουμένησ τὰσ πύλασ καὶ παρασχόντεσ ἐξουσίαν αὐτόπτασ πάντων τοὺσ θέλοντασ γίγνεσθαι, νόμουσ τε κοινοὺσ ἅπασι τάξαντεσ καὶ τὰ πρόσθεν λόγου μὲν διηγήσει τέρποντα, λογισμῷ δ’ εἰ λαμβάνοι τισ, ἀφόρητα παύσαντεσ, γάμουσ τε κοινοὺσ ποιήσαντεσ καὶ συντάξαντεσ ὥσπερ ἕνα οἶκον ἅπασαν τὴν οἰκουμένην.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 30:1)
θαυμάζω δ’ ὅτι σεμνύνεσθε μὲν οὐχ ἥκιστα τοῖσ ναοῖσ καὶ τοῖσ ἀγῶσιν, οὓσ κοινοὺσ νομίζετε, ὑπὲρ δὲ αὐτῶν τούτων διεστήκατε.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ ὁμονοίασ ταῖσ πόλεσιν 18:3)
ὑμεῖσ τοίνυν ὥσπερ ἐλέγχουσ ταύτασ κατὰ τῆσ στάσεωσ τὰσ ἐπωνυμίασ ποιούμενοι κοινὰ μὲν τὰ βουλευτήρια, κοινοὺσ δὲ τοὺσ νεὼσ καὶ τοὺσ ἀγῶνασ, κοινὰ δὲ πάνθ’ ὡσ εἰπεῖν τὰ μέγιστα προσειρήκατε.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ ὁμονοίασ ταῖσ πόλεσιν 18:10)
ὅταν δ’ εἰσ ποιητὰσ ἴδω τοὺσ κοινοὺσ τῶν Ἑλλήνων τροφέασ καὶ διδασκάλουσ, οἳ διαρρήδην ὁμολογοῦσι περὶ αὑτῶν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 11:11)
καὶ γάρ τοι τῆσ ἀσκήσεωσ αὐτῶν καὶ τῆσ ἐπιμελείασ ἅπασα ἡ Ἑλλὰσ κοινοὺσ τοὺσ καρποὺσ ἐκομίζετο.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 48:9)
εἰ δ’ ὥσπερ σὺ Δίωνοσ χάριν καὶ τῆσ ἐκείνου ξενίασ καὶ ἑταιρίασ ἅπαντα ταῦθ’ ὑπέμεινασ, οὕτωσ ἡμεῖσ ὑπὲρ τῆσ ἑστίασ τῆσ κοινῆσ πατρίδοσ καὶ ὑπὲρ τῶν κοινῶν σπονδῶν καὶ δικαίων οἱ μὲν τῆσ πόλεωσ, οἱ δὲ καὶ τῶν Ἑλλήνων, ὁτιοῦν καὶ λέγειν καὶ πράττειν καὶ πάσχειν ὑπέστημεν, αἰσχυνθέντεσ μὲν ἁπάσασ τὰσ τοῦ Διὸσ ἐπωνυμίασ, αἰσχυνθέντεσ δὲ τὰσ τῶν ἄλλων ἁπάντων θεῶν ἐπωνυμίασ τε καὶ τιμὰσ, ἔτι δ’ ἡρ́ωασ καὶ προγόνουσ τοὺσ κοινοὺσ, καὶ τὴν τοῦ παρελθόντοσ χρόνου μνείαν καὶ τὸν τοῦ μέλλοντοσ αἰῶνοσ λόγον, καὶ πάνθ’ ὅσαπερ μέγιστα νομίζεται παρὰ πᾶσι καὶ Ἕλλησι καὶ βαρβάροισ, εἰ δέ τι καὶ παρὰ γνώμην ἐκ τούτων ἀπήντησε, τί τὰ μὴ σὰ κατηγορεῖσ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 121:10)

SEARCH

MENU NAVIGATION